Nga Denis Dyrnjaja
Zgjedhjet u kry, PS fitoi dhe në Parlament shkoi turli far soji. Këtë shprehje përdorin këtej nga Shqipëria Mesme dhe Ed Rama si katunar Surreli që është dhe që e pranon dhe vetë publikisht e di çfarë do të thotë kjo. Pak a shumë siç duket Zegjineja në Parlament, duket dhe Shqipëria për në BE. Duhet ta pranojmë Zegjineja është e re, plot energji, plot dinamikë, eufori dhe pasion për t’u futur në tempullin më të lartë institucional kushtetues, në Parlament, njësoj si Shqipëria që kërkon e synon të futet në tempullin e atyre që qeverisin Evropën, si kontinent.
Nëse Zegjineja fitoi zgjedhjet më shaka dhe kryesisht me turbofolk elektoral, përse mos marrë edhe Shqipëria anëtarësimin në BE me të njëjtën strategji, me turbofolk politik. Ça ka këtu për t’u çudit? – do thoshte Rama. Shqipëria në 1912 kishte Marigonë që thuri flamurin kombëtar që ngriti në Vlorë për shpalljen e pavarësisë më 28 nëntor Ismail Qenali, Edi Rama ka Zegjinenë që i thur lavde partisë dhe i dedikon mologë alla Tik Toku Gaz Bardhit dhe opozitës që qëndon përtej avllisë.
Përfytyroni pak Ramën sa nervozohet kur i krahason Shqipërinë e tij të bukur të kartolinizuar, me Zegjinenë. Nervozizëm që përballë do ta fshihte duke të sfiduar bindje të plotë se Zegjineja nuk është ajo që shfaqet, por është një aset unik. Të thotë psh pse çfarë ka Zegjineja për të mos e krahasuar me zhvillimin dhe bukurinë e Shqipërisë? Ndërkohë brenda vetes vetëm idea e këtij krahasimi ia përshtjellon shpirtin.
Gjithsesi tani i duhet jo vetëm ta mbrojë Zegjinenë, por edhe ta lartësojë si figurë, si etalon të emancipimit, simbol i zhvillimit, kurajës, forcës dhe zgjuarsisë,. Ndaj një e ardhme plot prosperitet po e pret vendin në të gjitha drejtimet sidomos kur mendon se e ardhmja e kombit, fatet e Shqipërisë dhe në tërësi të shoqërisë tani janë në duar të sigurta, e në prehërin e Zegjinësë, njësoj si një shekull më parë, kur flamuri i kombit ndodhej në prehërin e Marigosë ashtu si dhe fati i Shqipërisë.
Tashmë Ismail Qemali modern alias Edi Rama po shkruan historinë e re të kombit me duart, gojën dhe mendjen e Zegjinësë. A nuk është kjo mrekulli që ndodh një herë në 100 vjet në Shqipëri?! Tani nuk do ngremë flamurin por bashkë me Zegjinenë e Zegjinetë e Parlamentit do t’i themi Evropës, mos na paragjykoni por thjeshtë na pranoni. Fundi fundit Evropa dhe BE-ja kanë nevojë për një shtet si Zegjineja. Ja ku e ka ofertën në tryezë, Shqipëria është nis me aheng e gjyzen se po na pret BE-ja. Ky vend nuk surprizon vetëm me atletet e kryeministrit, por edhe me zgjedhjet e përfaqësuesve të tij. Psh përfytyroni Zegjineja tani është kolege me Edi Ramën, apo Fatmir Xhafën. Por nuk mbaron me kaq. Zegjineja mund të jetë fare mirë edhe kolege me deputetët në Parlamentin Evropian apo në Asamblenë e Këshillit të Evropës. Ça ka këtu për t’u habit? Do pyeste përsëri në mënyrë retorike kolegu i Zegjinesë, Edi Rama. Zegjinesë t’i marrim të keqen ë gjithë xhelozët, lehaqenësit e ambiciozët. Zegjineja është nder dhe lavdi. Perpara Shqipëri!
Nuk munda t’a lexoj plotesisht, por nder rrjeshta vertikalisht. Shkrim i mbushur me ironi, cinizem e deri bullizim. Me la shije jo te mire.
Mire e ka ky I shkreti,me mire Muli se Zegjineja
Po Beleri ne Parlamentin Europian a krahasohet me koleget europian…. Futja kot Denis Dyrnaja