Nga Mero Baze
Shqipëria hapi sot grupin e dytë të kapitujve për tregun e brendshëm në kuadrin e procesit të çeljes së negociatave me Bashkimin Evropian, çka përbën një kohë rekord sa i përket ritmit me të cilin ajo po i përmbush detyrimet teknike për në Bashkimin Evropian.
Zotimi i Edi Ramës se Shqipëria do ta përmbyllë këtë detyrim në vitin 2027, është një angazhim shqiptar shumë ambicioz, që nëse realizohet tregon seriozitetin e palës shqiptare në këtë proces.
Pastaj anëtarësimi është çështje edhe politike dhe nuk lidhet vetëm me përmbushjen e detyrimeve, por edhe me politikën e zgjerimit të Bashkimit Evropian.
Beteja euroskeptike e opozitës shqiptare për objektivin e Shqipërisë në Bashkimin Evropian, është gjëja më pak kuptim që mund të bëjë një opozitë në raport me orientimin politik të Shqipërisë, pasi ajo përpiqet të bëjë politikë jo me detyrimet tona, por me konjukturat e Bashkimit Evropian – dhe ky është një kusht i nevojshëm për t’u bërë anëtar. Por nuk është i mjaftueshëm.
Detyrimi i Shqipërisë për t’u anëtarësuar në BE përfundon me përmbushjen e negociatave dhe hapjen e gjithë kapitujve që do të negociohen. Detyrimi i Bashkimit Evropian për të na bërë vend anëtar, natyrisht nuk varet vetëm nga ky kusht i nevojshëm.
Është e vërtetë që erërat e reja sovraniste që po fryjnë në Evropë mund ta trondisin këtë proces dhe mund të stopojnë zgjerimin në Ballkan, po aq sa edhe mund të bëhen shkak që ai të ndodhë.
Një e tillë është kriza e Ukrainës me Rusinë.
Nëse negociatat përfundojnë në disfavor të Ukrainës, duke mbajtur Rusia tokat e pushtuara, dhe nëse si kompensim Ukrainës i jepet anëtarësimi në Bashkimin Evropian, atëherë nuk ka se si mund të mos pranohet së paku Shqipëria dhe Mali i Zi. Por që kjo të ndodhë, ne duhet të jemi gati me detyrimet tona. Pra, për të njëjtat arsye politike që Evropa mund të frenojë dhe të mos zgjerohet, për të njëjtat arsye nga mbështetësit rusë të Evropës dhe SHBA, Shqipëria mund të përfitojë.
Por edhe nëse nuk ndodh asnjëra, kjo është çështje e Evropës dhe jo e Shqipërisë. Shqipëria duhet të bëjë detyrat e saj për në Evropë. Se ç’ndodh me Evropën, kjo nuk është në dorë të Shqipërisë.
Ndaj beteja kundër retorikës së qeverisë shqiptare në këtë fushatë për një “pasaportë evropiane” është jo produktive. Unë nuk mendoj që socialistët po fitojnë vota se po u thonë shqiptarëve “do hyjmë në Evropë”, por natyrisht nuk i dëshpërojnë ata. Thjesht fuqizojnë ndërgjegjen pro-perëndimore të Shqipërisë.
Opozita me kursin “sovranist” që zgjedh herë pas here sipas nevojave të Berishës, dhe me këshilltarët e Putinit në fushatë elektorale, do të ishte e ndershme ta konkurronte qeverinë duke i thënë haptazi “jo” anëtarësimit në Bashkimin Evropian, pasi nëse do të marrim seriozisht politikën e tyre të momentit, ajo është antievropiane.
Kurse kjo kërkesa që Edi Rama të mos bëjë fushatë me anëtarësimin në Evropë sepse Evropa nuk na pranon, është sikur t’i qash hallin Edi Ramës e jo Evropës. Ose lereni Edi Ramën të dështojë duke kërkuar të hyjë në Evropë, ose bëjeni Edi Ramën të dështojë për të na futur në Evropë. Kjo e dyta është më burrërore dhe i shkon më shumë njeriut të Kremlinit, të dënuar si i tillë në SHBA, që Berisha ka thirrur ta ketë mentor të fushatës së tij.
Vetë kuptimi i fjalës EUROPË, nënkupton jo vetëm mërzinë, por edhe shkërdhimin, edhe shpërfytyrimin, edhe burracakërinë, edhe humbjen e karakterit, duhet të jeshë patjetër LGTB pra, me një fjalë bythë përjashta, etj, etj,
Por nderkohë, EUROPA është edhe kulturë, edhe dije, edhe pará, edhe industrializim, edhe bujqesi e zhvilluar, edhe elektrifikim, edhe mbrojtie ushtarake, edhe diplomaci.
Por është edhe siç ka thënë i madhi dhe gjigandi Pater Gjergj Fishta :
“Moj Evropë,
moj kurvë e motit,
që i re mohit,
besës dhe zotit”.
Tani ne duam të vemë në Europë.
Ama, duhet të jemi të pregatitur, edhe për anët negative të kësajë Evrope.
Ok ?