Nga Artur Ajazi
Prej 32 vitesh,Shqipëria përjeton sistemin demokratik,ndër sistemet më të përparuara të njerëzimit. Ne kemi vuajtur prej shekujsh, por dhe vuajtëm shumë gjatë 45 viteve nën komunizëm, ku epiqendra e “betejave” ideologjike ka qenë “lufta ndaj imperializmit amerikan, si rreziku kryesor i sistemit komunist”. SHBA, shihej, etiketohej, dhe sulmohej në çdo organizatë partie, në çdo plenium partie, në çdo kongres partie për 45 vjet. Sulmohej duke e quajtur madje edhe “tigër prej letre, që nuk ka ç’na bën”.
Pra me urrejtjen ndaj “imperializmit amerikan dhe vetë amerikanëve”, u rritën breza të rinjsh dhe të rejash, u formuan kandidatët dhe anëtarët e rinj të PKSH dhe më pas PPSH. Dhe ndër ata, më i devotshmi, ishte padyshim edhe ai, Sali Berisha,që pas 25 vitesh si komunist fanatik dhe me dobësi të theksuara ndaj shoku Enver dhe shokut Ramiz, do të bëhej kryetari i Partisë Demokratike. Ai erdhi asokohe në Tiranë nga Tropoja e largët, nga malet e Dragobisë, me premtimin “do të bëhem dikushi, do të bëhem mjek por ama pranë udhëheqësit”. Dhe e arriti diçka.
U bë mjek, pastaj kandidat dhe anëtar partie, pastaj pedagog, dhe arriti “majat” me sekretar i organizatës partisë në spital. Madje qëndroi gjatë edhe pranë familjeve të ish-bllokut. Ky pra ishte (para se të konvertohej në demokrat) Sali Berisha. Ai nuk i ndahej të ditëve të marta, ku zhvillohej rregullisht ora e sqarimit dhe formimit politik për stafin e spitalit. Ai ishte kritik ndaj çdo “shfaqje të huaj” dhe mbante qëndrime rradikale ndaj atyre që shkelnin “vijën e partisë”. Saliu ishte antiamerikan i thekur asokohe, dhe nuk dihet sepse pas 1992,u bë “proamerikan i lindur”. Vitet kaluan, dhe “proamerikani” Berisha pasi spastroi PD dhe terrenin, krijoi klanin e tij, dhe vuri goxha pasuri sa ishte president si fillim, dhe pastaj 2 herë kryeministër. Dhe vjen një ditë kur pasi shpallet “non-grata”, duke u rikthyer në origjinën e tij politike.
Vendimi i DASH-it, ishte një rrufe e madhe për ish-komunistin Berisha.Tanimë nuk kishte vlerë të mbante më “maskën e properëndimorit”, dhe i shpalli luftë të hapur “imperializmit amrikan”. Prej 2 muajsh, nga dita që u rikthye në selinë e Partisë Demokratike, Sali Berisha është fokusuar ashpër ndaj çdo amerikani. Nuk kursen presidentin Biden, sekretarin Blinken, ndihmës/sekretarin Eskobar, dhe mbi të gjithë ambasadoren Kim. Eshtë zakoni i vjetër, i çdo ish-komunisti, “lufta ndaj imperializmit amerikan”.
Sali Berisha, në vetëdijen e tij politike, e quan edhe sot e kësaj dite SHBA një “tigër prej letre”, dhe është i bindur se “do ta fitojë betejën me amerikanët”. Në formimin e tij të hershëm ideologjik, “amerikanët janë xhandarët e botës”, ndaj nuk kursehet në sulmet ndaj tyre. Sali Berisha e ka humbur sensin e të bërit politikë. Brënda tij, ngatërrohen botët dhe ideologjitë, duke përzierë atë komunisto-marksiste, me atë pluraliste. Por në qendër të betejës kryesore sot, ai ka luftën ndaj amerikanizmit, dhe ndaj çdo proamerikani që shfaqet brënda Partisë Demokratike. Eshtë zakoni i vjetër që e thërret, është jehona e viteve të dikurshme, që nuk i ndahet edhe sot e kësaj dite, duke e ngarkuar dhe pozicionuar atë, jo vetëm si antiamerikan, por edhe si rrezikun e vetëm të opozitarizmit në Shqipëri.