Nga Tonin Gjuraj
A arrin valle nje fotografi te te beje te perlotesh? A nuk ishte “ikja” (fizike) jote nje ngjarje prekese, qe na sfiliti zemren?
I shtrenjti miku im Gilman, per mua kjo foto mbetet nje thirrje malli, sa here i hedh syte gjate dites ne zyren time, ku e mbaj tash 5 vite, sa here flas me ty, kur qesh me veten, sa here kujtoj batutat e tua therese, ironine tende pse jo, kur “shihemi” sy-me-sy dhe duket se debatojme ashper, si dikur, per jeten, shoqerine, politiken, universitetin, futbollin, natyren, lartesite, Shkodren, Shiroken, Pentarin-fshatin tim te lindjes, biçikleten tende te mendimeve, e shume e shume sende te tjera pafund.
Ti na bere nder si institucion i dijes dhe kete UET nuk do ta harroje kurre! Pikerisht sot ne UET, kolegë e miq te tute, brenda dhe jashte UET, po debatojne per mendimin tend kritik, per legacy-n qe ti ke lene, per boten akademike, ate politike e mediatike.
Ah mik, ti ishe modeli i profesorit qe tejkalonte dijen per t’u lartesuar si qenie sociale. Ti kishe rrezatim intelektual e profesional kudo, etike komunikimi e ku di une çfare tjeter…
Vetem me keta rreshta, nuk mund dhe nuk di te shperfaqe plotazi shumedimensionalitetin tend, por thjesht po them disa fjale zemre….edhe nga Universiteti i Shkodres “Luigj Gurakuqi”, ku te kujtova sot, si nostalgji a mall per ty, qe une i kam si semundje ngjitese, here-here te pasherueshme.
Ti mik, kishe nje optike tenden per boten, unike, ndonjehere dhe te çuditshme, por qe veshtire ta kundershtonte dikush.
Studentet te adhuronin, sepse ti nuk njihje korrniza, “injoroje” strukturen apo rregullin (pse jo dhe superioret e tu), sepse ata merrnin prej teje ate çfare ata donin: zbavitjen, lirshmerine, aftesite e te shprehurit, arsyetimin logjik, lirine e mendimit e veprimit, mendimin kritik, por, mbi te gjitha, u jepje atyre natyren e gjalle. Sepse, me mesimin ne natyre, ti mik i ndihmoje ata te benin dallimin midis teresise se informacionit qe merret ne auditor dhe kuptimit te vertete te dijes natyrale, prakticitetit qe ti e adhuroje.
Shkrimet e tua sintetike, here-here te itheta, te perzgjedhura dhe te artikuluara mjeshterisht, na lidhnin pas teje, sepse ti zoteroje instrumentin e shprehjes dhe ate te gjuhes mjeshterisht, ndoshta si askush!
Ne fund, jam krenar mik qe, shume shoke, miq, kolege, te njohur e te panjohur, mendojne dhe kane bindjen e palekundur se miku yne i perbashket Gilman Bakalli shume shpejt ngjiti maja te larta publicistike, provokoi debatin publik per shume çeshtje, ruajti konseguencen ne qendrime, ishte terheqes ne fushen akademike, si dhe shfaqi mjeshtri te pashoqe ne te shkruar. Zbulimi si mik e vlere shoqerore me pasuroi dhe mua shume, o miku im i shtrenjte.
Per kete te jam mirenjohes.
Paç drite!