Nga Nasho Bakalli
Udhëheqësia e PD, nga tani e ca kohë më parë, e vetndryshoi nofkën e saj nga SHQUP, që socialistët i’a kishin ngjitur, në SHQUB (Shtabi Qëndror i Ushtrisë Babaleve).
SHQUB-i me taktikat dhe teknikat infantile të luftës tij politike, për shembull, se “… Edi Rama dhe Fatmir Xhafaj i kanë ofruar “Babales” 200mijë euro me qëllim që ai të ndryshojë dëshminë e vet…”, sigurisht, që nuk i shërben përmbushjes të dëshirave më të rëndësishme të anëtarësisë të thjeshtë të PD. Kjo është edhe përgjigjia themelore e pyetjes “Pse themeluesit e PD nuk u pranuan, nga SHQUB-i, kohët e fundit, anëtarë në forumet qëndrore drejtuese të PD?”
Po sa është numuri i antarëve të Shtabit Qëndror të Ushtrisë të Babaleve, dhe cilët janë ata? Janë rreth 55 veta. Këto, të gjithë të përhimtë.
Për ta vërtetuar faktin se numuri i shtabistëve është afro 55, ose diçka mbi numurin 55, mjafton të ze në gojë pohimet – të ardhura këto prej të njohurve që kam në degët e PD – se nuk ka grupe Babalesh që shëtisin rrugëve të qyteteve dhe fshatrave, dhe kjo gjë po i bën, kështu, një shërbim të madh qetësisë publike në rrethe. Po të njëjtat burime argumentojnë se qytetrimi i sotëm modern europian, që vlon edhe mes shumë qytetarëve shqiptarë, nuk e pranon babaleizmin – siç bëhej më parë në diktaturë – as si ideologji dhe as si praktikë pune partiake për të fituar pushtet të pa votuar nga populli; pa liri dhe pa ndershmëri.
Në SHQUB konstatohet, gjithashtu, një e metë tepër e madhe. Këtë jo se nuk e dinë anëtarët më të vjetër të saj, por, ata janë të shtërnguar të vazhdojnë në heshtje nga shkaku jo vetëm i abuzimeve financiare që kanë bërë me fondet e projektit “SHQUB”, po, edhe nga arësyeja tjetër; ajo e shterrimit të prurjeve të reja në SHQUB. Po cila është e meta? E meta është se në SHQUB ndodhen të përzierë babale të kategorive të ndryshme. Ka babale ekstremistë, ose të sëmurë nga mania e persekutimit; megalomanë; melankolikë etj.
Kjo gjë duhet ndrequr, pasi e koklavit jo pak pozitën, për shembull, e atyre shtabistëve që janë atje vetëm për prehje, apo, vetëm për lavdi. Eshtë një dëm, për fatet e çastit dhe të pritshme të SHQUB-it, kur një babaleist ekstrem bashkëjeton, brenda Shtabit, më një babaleist melankolik. I pari, arrin deri në krime. Dhe ka shëmbuj për këtë. Katër të vrarët në Bulevard – 21 janar 2011.
Ekstremisti përveçse i nxin faqen PD dhe shqetëson publikun e gjërë me punët e klithma e tij të përçartura, ai, ka nevojë të kalojë një farë kohe edhe në qelinë e burgut. I dyti, melankoliku, është rob pothuajse i qetë, dhe nuk do gjë tjetër përveç mbrojtjes, urtë e butë, me emërin e Partisë në gojë, të interesit vetiak. Ja një rrëfenjë që thonë se ka ndodhur së fundi, dhe se ka krijuar konfuzion në rradhët e anëtarëve të SHQUB-it. “Pasi Lulzim Basha e takoi dhe bisedoi me Babalen për çështjen “Xhafaj” – kur po ndaheshin – Luli i shtërngoi Babales dorën duke e falenderuar për çfarë ai kishte bërë; po ajo që e la fare pamend Babalen ishte kur dëgjoi Lulzmin ti thotë: mos harro i nderuar Albert se, Babalja i vërtetë jam unë.”
Babaleizmi, ky mjet barbar, revolton shpirtin e çdo njeriu të nxënë. Gjithësesi. Nga ana tjetër lipset të tregohemi edhe lëshues kundrejt të mjerëve, atyre shtabistëve që bredhin rrugëve, dhe, që e kanë vetë fajin për anomalinë e tyre shpirtërore e mendore. Vlen që – krahas publikut, masmedia, OJF – edhe qeverinë ta udheheqin, përkundrejt opozitës, ndjenjat humanitare. Përkujdesja e saj, karshi akuzave të SHQUB-it, të jetë e bazuar në gjetje që burojnë nga mjete e metoda të vërteta shkencore. Kjo i’a lehtëson dhe nuk i’a rëndon opozitës hallin, që e ka zënë.
Pra, duke i’u afruar mbylljes këtij shënimi, mbetet i pabisedueshëm fakti që: selia e SHQUB-it, ndonëse e areduar bukur e mirë , nuk ka vend për akomodimin e më shumë se 55 babaleve. Kaq babale ka, laj thaj, e gjithë PD. Ç’ ti bësh?
Nga këto e të tjera bëma të SHQUB-it, të cilat, lexuesi i nderuar i di më mirë se unë, kuptohet se është nevojë e domosdoshme, urdhëruese, që, të ndodhë ndarja e përjetshme e SHQUB-it nga PD. Ose, më mirë. Pastrimi i PD, nga SHQUBI-stët. Tjetër kategori njerëzish janë anëtarët e pashërueshëm të PD në SHQUB, dhe, tjetër kategori janë ata që kanë besuar dhe ende besojnë vërtet te demokracia, humanizmi, atdhetaria. Për këta të fundit SHQUB-i është i panevojshëm, veçanërisht nesër kur era e ndryshimit do të jetë edhe më e favorëshme për mbarëvajtjten e drejtësisë shoqërore.