Në moshën 18-vjeçare Isuf Ismaili kishte nisur të punonte në një kafene në Vjenë. Mori zanatin e banakierit. Qysh në ditët e para të punës ia kishte tërhequr fort vëmendjen përgatitja e kafeve.
Ekskluzivisht i interesonte arti në makiato. Asokohe ai thotë se kolegët e tij nuk eksperimentonin shumë me figura mbi kafe, shkruan “Koha Ditore”. “Bëheshin disa figura të thjeshta apo, thënë më mirë, disa vija”, thotë Ismaili, që në moshën 15-vjeçare ishte zhvendosur nga Kërçova e Maqedonisë për të jetuar në kryeqytetin austriak. Pas një kohe të shkurtër kishte nisur edhe vetë që makiatot të mos i shërbente në mënyrë të zakonshme. Kërkonte diçka përtej.
Vijat apo figurat që bënin kolegët e tij i kishte mësuar shpejt. Por më pas i kishte hyrë mendja se arti në kafe nuk përfundon me kaq…
