Stabiliteti i Ballkanit perëndimor është stabilitet për ne, deklaroi kancelarja gjermane Angela Merkel në përfundimin e samitit të Triestes. Ajo çfarë u nënkuptua në takimin e nivelit të lartë, mbajtur në një qytet që simbolizon një urë mes bllokut dhe rajonit, është se BE-ja do ta vërë në lëvizje këtë fundit për bashkëpunimin ekonomik, por kjo është edhe në vetë interesin e saj.
Rezultat i nismës madhore, pjesë e procesit të Berlinit të inicuar nga Merkel në 2014-n, është një zonë e përbashkët ekonomike, plane konkrete investimesh dhe projekte infrastrukture.
Bashkimi Europian po investon shuma të mëdha parash për të mbështetur ekonominë e Ballkanit dhe rrugën e tij drejt afrimit të mëtejshëm me bllokun.
Sipas ekspertëve, qëllimi parësor i një lëvizjeje të tillë është të zgjidhen konfliktet e të frenohet emigracioni i dhjetëra mijëra të rinjve dhe forcave të kualifikuara të punës. Flitet deri për një të ashtuquajtur “plan marshall”.
E një rëndësi kyçe në këtë kontekst është qëndrueshmëria ekonomike, e kjo në një kohë konfliktesh që po e pengojnë rrugën e Ballkanit drejt BE-së. Merkel këtë e di mirë.
“Stabiliteti në këtë rajon është stabilitet politik edhe për ne. Është detyra jonë e përbashkët të kujdesemi që këto shtete të kenë zhvillim të mirë dhe që hap pas hapi ato të mund të lëvizin në drejtim të BE-së”, tha Merkel.
Çështja e perspektivës së anëtarësimit duket se është lënë mënjanë. Ajo që dihet me siguri është se për disa kohë nuk do të ketë më anëtarësime të reja dhe mjaft ekspertë e shohin unionin ekonomik si një lloj ngushëllimi, apo siç e quante “DW”, “dhomën e pritjes për pranimin në klub”.
Vetë deklarata e komisionerit Johannes Hahn se po negociohet me Serbinë e Malin e Zi, ndërsa të tjerët janë larg, e dëshmon këtë mësë miri. Por bashkëpunimi ekonomik krijon besim të ri dhe kjo është e nevojshme në një rajon ende të pashkëputur plotësisht nga armiqësitë e së shkuarës.
Ministri i Jashtëm i Malit të Zi ishte ndër të parët që e hodhi idenë dhe të tjerët e mbështetën pas tij: samiti i Triestes dhe rezultatet e tij shënojnë një event të jashtëzakonshëm për Ballkanin perëndimor, por blloku nuk duhet të mjaftohet me kaq e t’ia lërë harresës perspektivën e anëtarësimit.
Kryeministri italian Paolo Gentiloni u bë njëri prej zërave që këmbëngulin se BE-ja duhet ta lërë portën e saj të hapur për vendet e rajonit, në të kundërt, u shpreh ai, Rusia dhe fuqi të tjera globale do të ndërhyjnë duke rritur influencën e tyre.
“Besoj se mesazhi themelor është i fortë e i qartë: integrimi mes Bashkimit Europian dhe Ballkanit perëndimor është një zgjedhje strategjike e pakthyeshme dhe objektivi i Italisë është ta bëjë atë më të fortë e më të mundshëm sa më shpejt që të jetë e mundur. E dime të gjithë besoj, dhe jo thjesht për arsye historike, por për arsye realiste, se marrëdhënia mes këtij rajoni dhe BE-së është e një rëndësië kyçe për stabilitetin, sigurie, paqen dhe të ardhmen tonë”, tha Gentiloni.
Përpjekjet ruse për influencë kanë qenë më të dukshme në Serbi, e cila mbetet aleatja e fundit e Moskës në rajon pasi partneri historik, Mali i Zi bëri një kthese vendimtare me anëtarësimin në NATO.
Gentiloni nuk e përmendi Rusinë në emër, por tha se Italia dhe Gjermania, partnerët më të mëdhenj tregtar të Ballkanit, nuk mund të lejojnë që kombe të tjera të mbushin boshllëkun që do të krijohej nëse BE-ja mbetet për një kohë të papërcaktuar e mbyllur për anëtarët e rinj.
Samiti i radhës mes BE-së dhe Ballkanit perëndimor do të mbahet në Britani, e cila u shpreh e gatshme të organizojë takimin edhe pse vetë është në rrugën e largimit nga blloku europian.
Mosmarrëveshjet mes shteteve ballkanike nuk kufizohen vetëm tek ato mes Kosovës dhe Serbise, apo Maqedonisë dhe Greqisë, por edhe dy vende anëtare të bllokut, Sllovenia dhe Kroacia janë përfshirë në një zënkë të vjetër territoriale që ende nuk ka marrë zgjidhje.