Paska rrjedhur fare

Nga ARTUR  AJAZI

Presidenti i vendit, ka rritur ndjeshëm në dy ditët e fundit, presionet dhe kërcënimet e tij ndaj maxhorancës qeverisëse, duke na treguar se e ka vendosur ti shkojë deri në fund, synimit të tij. Me tone të forta dhe me një paralajmërim të prerë ka reaguar kreu i shtetit Ilir Meta, në përgjigje të pyetjes, se “cfarë mendon për ligjin organik që shumica ka në plan të bëjë për institucionin që ai drejton”.Kreu i shtetit në detyrë, theksoi se “askush nuk mund ta intimitoje atë të përmbushë misionin e tij që në themel ka respektimin e Kushtetutës”. Madje Ilir Meta duke aluduar se “burrat e këtij vendi edhe mund të shuhen”, deklaroi se “gratë do ti bëjnë ata tu duket e madhe edhe vrima e miut”. Shikoni fjalorin e një kryetari shteti, shikoni si e mbron me dhunë verbale dhe kërcënon edhe dhunë fizike (kësaj here me ndihmën e grave) shumicën qeverisëse, Parlamentin e Shqipërisë, deputetët, dhe pastaj duhet të gjykojmë se, ky njeri është në terezi, apo ka rrjedhur plotësisht. Në 7 ditë të javës, kryetari i shtetit shqiptar, ka vendosur të hapë nga Presidenca, frontin e “luftës opozitariste” ndaj strukturave kushtetuese të vendit. Eshtë urgjencë kombëtare, të ndalet ky njeri, të ndalet fjalori i tij, të ndalet imagjinata e tij, të ndalet fusha e veprimit  dhe tendenca e hapur e tij, në shkelje të Kushtetutës. Njeriu që përbetohej dhe ulej në gjunjë para flamurit dhe puthte Kushtetutën gjithmonë kur gjendej para kamerave dhe ndërkombëtarëve, sot na paralajmëron hapur dhe me tone të trishta, qeverinë, kryeministrin, deputetët, institucionet ligjzbatuese, se “do të ngrejë edhe gratë në revolucionin e tij”. Në një bashkëbisedim dhe bashkërendim të ngushtë  me “Mikun” e tij, duket se kryetari në detyrë i shtetit, ka vendosur ta mbyllë karrierën e tij “ibreti alem”. Dhe kjo, jo për shkakun e “mbrojtësit të Kushtetutës” dhe “puthësit të flamurit”, por për efektet e zgjatura të subkoshiencës së tij, lidhur me pushtetin. Ai e ka ëndërr pushtetin, nuk jeton,  nuk  gdhihet dhe nuk ngryset  dot pa pushtetin, sepse i kanë mbushur mëndjen “juristët” e pallatit presidencial se “vetëm ti e qeveris siç duhet këtë vend”. Tanimë për Ilir Metën, ka nisur faza finale e veprimtarisë tij mendore dhe fizike. Ai po planizon variantet më të çuditshme dhe më të padëgjuarat në mbrojtje të asaj, çfarë ka arritur deri  sot me pushtetin e tij. Pasuria marramandëse, harbutëria dhe pabesia ndaj atyre që e sollën deri atje ku është sot, janë komponentët logjikë të një njeriu që ka rrëshqitur, dhe nuk ka gjasa të ringrihet më. Afrimi i proceseve zgjedhore dhe afrimi i fushatës elektorale, ndoshta do të na servirë një Ilir Metë, ashtu siç nuk e kemi parë kurrë ndonjëherë. Ajo ç’ka ai bënte në sallën e Parlamentit, tek hidhej mbi garroçet e luleve për t’ju hedhur në grykë Jozefinës, do të duket “lule”, para asaj që mund të shohim në muajt në vazhdim me kryetarin e shtetit në detyrë. Aq më keq për të, aq më mirë për shqiptarët. Ky  vend nuk e ka hak, të ketë kryetar shteti një kryetar partie, një pasionant pasurie, dhe një njeri  të paekuilibruar. Eshtë momenti që drejtësia e re, të thotë fjalën e saj, të sjellë në memorjen e shqiptarëve faktin, se në këtë vend nuk ka më të “paprekshëm”, qofshin ata dhe konsumues pushteti, apo  kalimtarë si “burra shteti”. Në vitin 1996, një gazetar danez që kishte ardhur të ndiqte fushatën elektorale të 26 Majit më tha “tek ju do të dalin dhe do të fshihen  nga memorja e popullit, shumë heronj tranzitorë, duke mos përjashtuar natyrisht ata që do të merren me politikë”. Edhe sot pas 25 vitesh, thënia e tij ndoshta vlen për kryetarin e shtetit në detyrë, që kishte mundësinë të mbetej në histori, të bënte diçka që do të mbahej mënd gjatë, por besoj se do të ndodhë e kundërta.