Nga Dritan Hila
Nëse ka punë më të bezdisur për një gazetar, është t’u përgjigjesh atyre që quhen në terminologjinë politike zagarë sulmi. Në Shqipëri janë një tufë rreth 100 vetë që operojnë në siglën Aleanca për Teatrin dhe merren me qira nga partitë politike.
Ka rreth dhjetë muaj që më sulmojnë qysh nga manifestimi që bënë kundër karantinës dhe për këtë pretendojnë të quhen edhe dishepuj të lirisë, pavarësisht se bota e qytetëruar i quan minimalisht të papërgjegjshëm, normalisht idiotë.
Së fundmi më është risulur Kastriot Çipi, fans i stilit fejsbukian të Elona Casllit. Nuk e njoh veprën e tij dhe ka të ngjarë nuk ka, derisa rri gjithë ditën rrugëve dhe lexon Casllin në Facebook.
Nuk do të merresha asfare me Kastriotin e kallamkusurin, por duke qenë se janë pjesë e një grupi sulmi që kafshojnë çdokënd që nuk u mban ison apo mendon ndryshe dhe shpifja është një ndër armët e tyre, e bëj për hir të atyre qindra intelektualëve të vërtetë që stepen kur kjo skotë i sulmon, i bullizon, duke lënë një boshllëk të madh dhe lejuar që dritat t’i marrin deficentët.
Tani dy fjalë për Kastriotin e kallamkusurin.
Kastriot, unë kam mbaruar ekonomist, dega Sferë Qarkullimi. Nuk e di ku e ke lexuar përkthimin anglisht të saj në CV time pasi nuk e kam përkthyer ndonjëherë, por po të sqaroj se në kushtet aktuale ngjason me profilin planifikim biznesi. Ka qenë një degë e re që u hap nga vitet ‘82 dhe komunizmi po përpiqej të përshtatej me ekonominë e tregut. Ishim një degë elitë ku merreshin ata që kishin mbaruar me mesatare të lartë gjimnazin. Na jepnin leksione pedagogët më të mirë të kohës si Selim Belortaja, Bardh Çeku, Kol Prenga, etj. Bënim merceologji, statistikë, kontabilitet, industri, ekonomi politike, histori doktrinash ekonomike, tregti të jashtme, matematikë, etj. Ndjesë që të ngarkoj trurin me të tilla terma, pasi i mbaj mend që ca tipa si ty, tek artet, lëndën më të vështirë kishit Historinë e PPSH-së, jo si desidencë por aq ju mbante truri. Ne e kishim si çlodhje.
Nuk kam qenë kurrë sekretar rinie. Genc Ruli që kam pasur ca kohë pedagog kujdestar e dinte ç’hiqte me mua, pasi kam qenë zevzek dhe vetëm për i tillë nuk bëja. Dilja gjithmonë për vjeshtë në ushtarake si i padisiplinuar.
Kur mbarova më emëruan në Vaun e Dejës dhe jo në Teatrin Kombëtar. Ishte një vend më shumë për të internuar dhe zona ime shtrihej nga Hajmeli në Vig. Udhëtoja me autobus pa xhama çdo ditë.
Kur u shkrinë ndërmarrjet tregtare në vitin ‘92, më emëruan në Drejtorinë e Shërbimit Parësor, si ekonomist plani. Më emëroi PD-ja. Dola privat me dëshirë pas disa muajsh, pasi isha i zoti ta nxirrja bukën vetë dhe jo t’i vija vërdallë godinave të shtetit dhe përdorja politikën për të vënë gjoba.
Në vitin 2000 kam filluar punë në Ministrinë e Jashtme si specialist i thjeshtë. Kam qenë konsull në Bari dhe Milano në periudhën 2002-2006, dhe jam pushuar nga puna në vitin 2011, pasi isha kundër marrëveshjes për detin, kundër votimit pro që i bëri qeveria e kohës raportit të Dik Martin; qëndrimit kapitullant të MPJ-së dhe arrogancës së konsullit grek në Korçë që pretendonte varre ushtarësh grekë atje dhe e quante Korçën, Vorio Epir. Shkrimet e mia i ke edhe sot e kësaj dite të botuara në gazetat “Shqip” dhe “Gazeta Shqiptare”. Jam akoma në gjyq me MPJ-në, megjithëse i kam fituar nja pesë të tilla, në të Shkallës së Parë, Apel, Administrative, pasi drejtoresha juridike e Ministrisë së Jashtme, një militante e LSI-së kujdeset që ta ndjekë çështjen përtej kompetencës së ligjit. Ndaj thuaji drejtorit të personelit të atij dikasteri, që ta japë dosjen e plotë.
Unë Kastriot e kallamkusur, kam bërë beteja për parime dhe jo lëmoshë që të bëhem deputet.
Kam dhënë dorëheqjen nga zëvendësministër i Ramës 15 muaj pasi ishte vendosur qeveria e tij, për mospërputhje mendimesh e parimesh dhe jo se më zunë duke vjedhur. Në ato kohë radha e këtyre opozitarëve të sotëm që prisnin të begeniseshin nga Rama, ishte deri në Durrës.
Kam qenë në çadrën e Lulzim Bashës për t’i shprehur përkrahjen time dhe inkurajuar të largonte të vjetrën. Aso kohe, ata që e nxitën Bashën të dilte nga Parlamenti, e lanë në baltë. Unë që nuk kam qenë kurrë mik i tij dhe nuk kisha asnjë premtim prej tij që të bëhesha deputet, i shkova në çadër dhe do t’i shkoja prapë për një kauzë morale. Por mesa duket edhe ai e ka të vështirë reformimin e asaj partie, kur rrethohet nga tipa që kanë kënaqësi t’i lëpihen një 80-vjeçari.
Kam qenë përkrahës i kauzave që kundërshtonin lodrat te Liqeni Artificial, e cila u shit nga një tip që nuk i mbaj mend emrin.
Kam qenë me kauzën e Teatrit dhe i pari që kam shkruar për aferën financiare pse duan ta prishin. Por u tërhoqa kur pashë ca tipa si puna jote që sulmonin ikona të teatrit si Robert Ndrenika, vetëm se nuk ishin me bandën tuaj.
Para dy vjetësh vetë Rama më sulmoi duke më quajtur mua dhe disa gazetarë të tjerë me termin pezhorativ “kadri”.
Ndërsa sot qenkam me Ramën! Në fakt nuk jam. Por përballë tipave si ju, Rama ngjan burrë shteti. Dhe ky është dëmi real që po i bëni çdo opozitari serioz dhe nderi për Ramën duke i dhënë mandatin e tretë.
