Nga Artur Ajazi
Eshtë fat i madh për shqipëtarët, tek kanë akoma pranë halleve dhe problemeve të tyre shëndetësore, mjekë të mirë, humanë dhe profesionistë, njerëz me zemër dhe botë të madhe. Shqipëria nuk ka vuajtur kurrë për mjekë të mirë, profesionistë të shkëlqyer, që kanë bërë “emër” jo vetëm me zanatin e tyre, por edhe me ndërtimin e një marrëdhënie të veçantë me pacientin.
Emra të tillë si Profesor Arben Gjata, është fat dhe nder i madh, që i kemi akoma në rradhët e mjekëve të brezit të shkuar, si një “kurorë argjendi”, jo vetëm për të zgjidhur hallet dhe problemet shëndetësore të qytetareve, por edhe si udhërrëfyes në profesion, për studentët dhe mjekët e rinj. Profesor Gjata, njëherësh Rektori i Universitetit të Mjeksisë, ka një jetë që punon si mjek-kirurg, duke i shërbyer me dinjitet çdo qytetari, çdo hallexhiu, çdo fshatari apo pushtetari. Ka një jetë që viziton, mjekon, operon dhe shëron njerëz të moshave të ndryshme, i papërtueshëm, pa e ndarë nga vetja humorin, batutën, sjelljen dhe respektin për cilindo pacient që troket në zyrën e tij.
Profesor Gjata, i përket asaj plejade mjekësh, që mbaruan Fakultetin e Mjeksisë me nota të shkëlqyera, dhe nuk u trembën nga emërimi, nuk kërkuan ashtu si sot “kushte të mira pune dhe jetese si mjek”, por ju përveshën profesionit. Profesor Arben Gjata, mori Doktoraturën në kirurgji në Universitetin e Tiranës,duke u specializuar pastaj në Universitetin “Westfalicche-Wilhelm” Gjermani, apo dhe formimit profesional në Spitalin e Butherworth në Grand- Rapids SHBA.
Profesor Gjata, ka mbajtur vazhdimisht poste të larta në mjediset akademike, duke nisur nga pedagog në Fakultetin e Mjeksisë, Drejtor Mjeksor i Spitalit “Nënë Tereza”, duke mos u ndarë nga kirurgjia, pasioni i tij. Profesor Gjata, ka kontribute të jashtëzakonshme në përfshirjen e Shqipërisë në aktivitete të ndryshme të fushës së mjeksisë, duke marrë dhe shkëmbyer eksperienca në shumë seminare, konferenca, dhe shoqata në botë. Kontributet e Profesor Gjatës, mbeten të gjalla për cilindo që ka patur probleme dhe halle me shëndetin, pasi ka gjetur mikun, mjekun dhe profesionistin duarartë.
Reputacionin e ka fituar me punën, me sjelljen dhe respektin ndaj njeriut, pacientit, duke mos i ndarë asnjëherë në “klasa” për nga rëndësia dhe pozicioni i tyre në shoqëri. Nuk ishte rastësi që edhe kryeministri Edi Rama, i besoi Profesor Gjatës dhe ekipit të tij, jetën, kur kreu ndërhyrjen kirurgjikale 2 muaj më parë, apo dhe njerëz të tjerë të pushtetit. Investimet në shëndetësi, kanë krijuar kushte dhe imazh të ri në shërbimin mjeksor në Spitalin “Nënë Tereza”. Por padyshim asgjë nuk do të vlente pa eksperiencën dhe kontributin e mjekëve dhe profesorëve që kanë sot qendrat spitalore kryesisht në Tiranë.
Ndër ata, padyshim emri i Profesor Arben Gjatës (apo edhe i stafit të tij të shkëlqyer) do të mbetet gjatë në memorjen e shqiptarëve si “Nderi i Mjeksisë Shqiptare”. Ata që kërkojnë sot “largimin nga vendi pas diplomimit si mjekë”, do të bënin mirë të nisnin udhën e tyre të gjatë në atë profesion, duke mësuar sa më shumë nga elita e Profesorëve, të qendrave tona spitalore. “Pa qenë njeri, nuk bëhesh kurrë mjek”-ka thënë Doktor Kapshtica.
Le nam Ajazi. Profesori është në gjygj.