Mrekullitë ndodhin!

Një foshnje u shpëtuar pas 22 orësh nga rrënojat e tërmetit të pamëshirshëm në Nepal, duke lënë gojëhapur shumëkënd, që nuk beson tek mrekullitë. Por ato nuk ndodhin vetëm nën gërmadhat e shkatërrimit. Mrekullia shqiptare ndodhi të enjten, kur kafeneja e Parlamentit u boshatis për të dëgjuar fjalimin e Blushit sic raportojnë miqtë e tij në lëmin virtual. Madje raportimi linte të kuptohej se nga vështrimet e deputetëve lexohej vëmendja e tyre e shtuar ndaj fjalëve të kolegut që po përmendte më shumë Saliun (sic I referohej ai) sesa Ramën.

Nëse e marrim të mirëqenë që boshatisja e kafes së Parlamentit është një mrekulli, duhet ta rendisim ndër të paktat që ndodhin në atë sallë, që më së shumti prodhon agresivitet, fjalor banal dhe të qeshura deri në hilaritet. Kaq! Pjesa tjetër e ngjarjes ishte e zakonshme. Deputetë të maxhorancës që shikonin sesi një trim kishte dalë nga vatha e tyre e heshtjes dhe po u thoshtë në sy gjëra që me gjasë I diskutojnë dhe në kafe. Asgjë e padëgjuar për ta. Asgjë e paditur. Por miqtë e trimit vrapuan ta quanin kurajo të madhe dhe fjalim të rëndësishëm, nga ata që duhet të shkundë kortezhin e Rilindjes drejt banesës së fundit, nëse I besojnë profecisë së Blushit.

Ngjarja mbaroi për habi të të gjithëve me ndërhyrjen e një deputeti që pakkush ishte në gjendja ta identifikonte që I kërkoi Blushit që bënte mrekullinë e tij dhe të ofronte zgjidhjet për të evituar procesionin e Rilindjes. Kuptohet, që ai nuk mori përgjigje për shqetësimin e tij, pasi nuk mund të kishte dy mrekulli në një ditë. Për më tepër që zgjidhjet janë aty përpara syve të deputetit që pyeti, të mishëruara tek deputeti që ngre akuza dhe vë epitete por që nuk ka asnjë mundësi të përmirësojë qeverisjen. E para sepse nuk e kanë zgjedhur në rreshtin e ministrave prej të cilit ai është I përjashtuar dhe e dyta sepse nuk përfaqëson ndonjë votë të spikatur të socialistëve në emër të të cilëve mund të propozonte e kontribuonte.

Ka një pretendim që përflitet në tavolinat e mirëinformuara të Tiranës se Blushi mund të marrë një përqindje të konsiderueshme të votave brenda partisë, nëse Rama thërret forumet dhe strukturat drejtuese. Ky pretendim është I vështirë të provohet, përderisa nuk ka ndodhur mrekullia dhe Rama të bëj zgjedhjet për Kryetar të Partisë Socialiste për sa kohë këmbëngul se ai është votuar si lider I socialistëve në 2013. Pra në këtë pikë më shumë se pretendim, mbetet një hamëndësim për një forcë të pamatur, për të mos folur të tradhëtuar vite më parë.

Për momentin duhet pranuar se socialistët po kalojnë ditë prove se deri në cfarë mase mund t’I durojnë kritikat të bëra në sy publikisht, meqenëse pas dyerve të mbyllura hapesirat duket janë të kufizuara. Disa kolegë të Blushit kanë reaguar pa arrogancën e zakonshme që u dikton pushteti dhe me kthjelltësi e përulësi po përpiqen t’I amortizojnë akuzat duke pranuan një pjesë të përgjegjësisë dhe të mundësisë për t’I bërë gjërat më mirë. Ka dhe nga ata që janë indiferentë dhe përpiqen ta minimizojnë shpërthimin e Blushit dhe këta janë kryesisht ish miq të tij që I kanë besuar vite më pare dhe janë ndjerë të lënë në baltë prej tij. Pyetja që mbetet pa përgjigje është: A ka ndodhur ndonjë mrekulli dhe ka ndryshuar Blushi këtë radhë?