Mes aktorëve, kujtimeve e urimeve për një jetë sa më të gjatë, Tinka Kurti festoi sot ditëlindjen e 90-të në një ceremoni festive të organizuar nga ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja.
Vajza që erdhi nga Lushnja në Tiranë, pa pasur një ‘valixhe’ me vete, aq e varfër ishte familja e saj sot është një ndër aktoret ikonë të teatrit dhe filmit shqiptar.
Miqtë e suprizuan
“Kur sheh Margaritën dorëzohesh. Ajo është ylli botës, yll i skenës, e yll i jetës. Mbi të nuk vë asnjë. Lum ai që ka mundësi të ketë miqësi aq shumë që kam unë me te, e si di ajo me trajtu njerëzit. Unë jam e lumtur që jam mikja jote” thotë Tinka Kurti
Të flasësh për tu është të flasësh për dashurinë. Mendoj që për breza të tërë, që kanë kaluar e që do të vijnë do të mbetesh simbol dashurie, jo vetëm për nga syri bojëqiell e flokët bjonde që pavarësisht nga mosha e koha mbeten të pandryshuara. Njerëzit harrojnë se tek artistja që ka peshën e personazheve pa fund nuk janë 100 vjet por vite pa fund, se je pjesë e memories dhe kulturës së bukurësi shqipare. Privilegj që pata rastin të punojmë bashkë” është urimi i regjisorit Kujtim Çashku.
Ndërsa aktorja Rajmonda Bulku e uron që të ketë role deri ‘në frymën e fundit’
Një ekspozitë me kostumet që aktorja ka veshur gjatë roleve të saj në teatër apo dhe foto ishte organizuar për nder të saj.
E në fund Tinka Kurti fryu qiririn e datëlindjes së parë.
“Në qytetin tim të Lushnjes ishte zakon që nuk i festonim ditëlindjet e vajzave. Edhe djemtë e mi donin që unë ti festoja por i thoja nuk jam mësuar. Kjo është datëlindja e parë në moshë madhore” tregon ajo.
E kur kthen kokën pas kur dhimbjet gërshetohen me gëzimet’ Tinka e ndjen veten me fat që ka pasur në jetë regjisorë që i kanë besuar asaj rolet dhe gjen rastin ti përmende një nga për t’i shprehur mirënjohje.
“Jam shumë mirënjohës regjisorëve të teatrit dhe filmit. Që nga regjisori i parë Kujtim Spahivogli, Mihallaq Luarasi, Piro Mani, Viktor Gjika, Kujtim Çashku…. Jam shumë mirënjohës” thotë Tinka Kurti ndërsa shton: Arti emancipon shoqërinë“
Teatri është pasioni dhe jeta, e për Margarita Xhepën ‘sa të kem shpirt në trup teatri nuk largohet kurrë”
Prandaj fjalën e saj të rastit e mbylli me një batutë me Tinka Kurtin
“Me Tinka Kurtin kemi hyrë fare të re në Teatër dhe siç duket e kemi marrë me tapi e dashur që të kalojmë dhe të 90-tat. I them Tinkës: kemi ditët e numëruara. Por Tinka më thotë: Jo Jo, ti po deshe ik unë e kam marrë kadalë. kadalë”
***
Ikona e kinematografisë shqiptare
Xhepa është një nga figurat ikonë të Teatrit dhe Kinematografisë shqiptare.
Artistja shumë e dashur nga shqiptarët u aktivizua fillimisht në Estradën e Shtetit dhe më pas në Teatrin Popullor.
Ajo spikati në plejadën e kohës përmes interpretimit të rolit të Ofelisë të tragjedisë shekspiriane “Hamleti”, vënë në skenë në vitin 1960 prej regjisorit rus Bortko.
Në skenën e teatrit, Xhepa ka luajtur mbi 150 role, mes të cilave veçojmë: Ledi Milfordin në dramën “Intrige e dashuri” (F. Shiler), Melën në dramën “Morali i zonjës Dulska” (G. Zapolska), Dafinën në dramatizimin e romanit “Lumi i vdekur” (J. Xoxa) dhe nënën në inskenimin e romanit të Kadaresë, “Kush e solli Doruntinën”.
Disa prej personazheve që interpretoi mjeshtërisht janë Zyraka te “Vitet e para” (1965), Shano te “Dimri i fundit” (1976), pianistja te “Koncert në vitin 1936 (1978) dhe Lena te “Tokë e përgjakur” (1976).
Në rolet e tjera nga dramaturgjia botërore spikasin Klea te “Dhelpra dhe rrushtë” (Figereido), Lena te “Xhaxha Vanja” (Çehov), Ledi Milford te “Luiza Miler” (Shiler), Zonja Berling te “Vizita e inspektorit” (Pristli), Zonja Lomen te “Vdekja e një komisioneri” (A. Miller), Ana Andrejevna te “Revizori” (Gogol), Marsela te “Qeni i kopshtarit” (De Vega), Mashenka te “Mashenka” (Afigenov), Shejla te “Morali i zonjes Dulska” (Zapolska), apo Dado tek “Elektra” e Sofokliut, nën drejtimin e regjisorit grek Dhimitri Mavriqis, në Teatrin Kombëtar të Greqisë, në Athinë.
Veç roleve në teatër, ka realizuar edhe 32 role në kinematografi, duke punuar me shumicën e regjisorëve shqiptarë. Me K. Dhamon xhiron “Vitet e para” dhe “Gjurmët”, me I. Muçajn e K. Mitron “Dimri i fundit”, “Tokë e përgjakur”, “Një djalë edhe një vajzë” dhe “Apasionata”, me Viktor Gjikën, “Gjeneral gramafoni”, me E. Musliun, “Rrethi i kujtesës” dhe “Vitet e pritjes” (E. Musliu), me Kujtim Çashkun, “Dora e ngrohtë”, me Dhimitër Anagnostin, “Gurët e shtëpisë sime”, me P. Milkanin, “Pranvera s’erdhi vetëm”, me S. Kumbaron, “Koncert në vitin 1936”, me Gj. Xhuvanian “E diela e fundit” dhe “I dashur armik”.
Në maj 2004 u rikthye në skenën e Teatrit Kombëtar, për të shkëlqyer në dramën “Streha e të harruarve”, një tjetër sukses në karrierën e saj 50-vjeçare.
Në vitin 2007 iu dha “Çmimi i Karrierës” për rolin e Nadjezhnës në monodramën “Kënga e mjellmës” së Çehovit. Krahas teatrit, Xhepa është shfaqur në ekranin e filmit me një galeri të larmishme prej 31 rolesh.
Xhepës i janë akorduar gjithashtu edhe titujt “Artiste e Popullit”, “Nderi i Kombit”, dhe Urdhri i Lartë “Gjergj Kastrioti Skënderbeu”./m.j