Nga Mero Baze
Monika Kryemadhi ka dy pretendime lidhur me skandalin e financimit rus të saj. E para, se shumat janë të vogla dhe e dyta, se janë bërë publike të dhëna personale.
Të dyja janë të vërteta. Shumat që ka shkëmbyer Kryemadhi me kompnitë guaska ruse janë relativisht të vogla. Po ashtu është e vërtetë që asaj i kanë dalë në shesh të dhëna personale sensitive, siç është një dokument që tregon një transfertë bankare.
Në kushte normale shtypi nuk arrin dot kurrë të sigurojë një dokument të tillë.
Një dokument i tillë nga bankat jepet, ose kur e kërkon drejtësia e një vendi (vendi jonë nuk e ka kërkuar), ose shërbime sekrete me fuqi ndërkombëtare. Me shumë gjasa ka ndodhur kjo e dyta.
Pra Kryemadhi ka të drejtë të ankohet pse e akuzojnë për kaq pak para dhe pse ja kanë bërë publike llogaritë. Madje për këtë mund të përfshihet në betejë ligjore me EuReporter që ja ka publikuar i pari.
Ky është problemi i saj.
Problemi jonë dhe i drejtësisë sonë është që Kryemadhi po pranon që ka një llogari të padeklaruar në një bankë të Zvicerës, dhe ka transferuar para me përshkrimin si “bashkaksionere” apo ndarje dividenti, që tregon se ajo ka shumë më tepër kapital se sa transfertat bankare.
Tani se sa para kanë paguar këta oligarkët rusë për gruan e ish- presidentit, që në atë kohë ka qenë president, duhen hetime që të gjenden.
Këto hetime mund të nisin direkt nga shteti shqiptar dhe këtu merr fund dhe shqetësimi i Kryemadhit për nxjerrjen e të dhënave personale, për të cilat është shqetësuar nga publikimi i dy transfertave bankare me oligarkët rus.
Sa për faktin që shumat që ajo ka shkëmbyer me ta janë të vogla, kjo është relative. Ne nuk kemi gjithë transfertat bankare të Kryemadhit me rusët. Kemi vetëm dy.
Nëse ajo do të tregohet transparente, le t’i publikojë të gjitha “statament”-et e bankes në Zvicër.
Nëse jo, le të na e heqë SPAK këtë kuriozitet. Tani për tani jemi në kushtet që Kryemadhi e pranon skandalin, por është e pakënaqur pse janë shumat e vogla dhe pse i kanë botuar të dhënat personale.
Për këto mund të ankohet tek Komisioneri për të dhënat personale. E kemi një të tillë.
Për të tjerat të shkojë në SPAK.
Monika Kryemadhi, në të njëjtën LINJË me Ilir Metajn.
Kjo, sikunder theksoni ju, ka të drejtë të ankohet.
Po kështu edhe spiuni I.M. – alias – Ilir Rexhep Fiqirete Metaj, mund të kërkonte nga autoriteti i Dosjeve, pastrimin e figures se tijë.
As njeri dhe as tjetri, nuk do të ndermarrin një veprim të tillë, mbasi janë zhytur të dy, në llumin e pisllekut, që nuk ka markuç që i pastron.
SPAK-ut dhe zonjës Juri Kim – us ambasadore, i urojmë gjumë të ëmbël, dhe mos i pafshim as në ëndërr.