Batuta e titullit të këtij shkrimi i referohet një filmi shqiptar, ku një ushtarak italian i kohës së luftës i drejtohet jetimëve shqiptarë me fjalët “ja pra që krisma s’ka patur”. Ndryshimi i vetëm është se në atë skenar filmik, deklarata e italianit ishte false, kurse kjo e policisë së sotme të shtetit fqinj vështirë se le ndopak vend për të diskutuar dhe sherrosur rreth skandalit te pergjimit.
Zjarri mbarëkombëtar i aferës së përgjimit u shua sot me pak rreshta të një shkrese zyrtare që pala italiane i drejtoi prokurorit të përgjithshëm Adriatik Llalla. Kreu i policisë italiane Pansa, konfirmoi se paisja e shumëpërfolur nga opozita dhe heshturazi edhe nga aleati i Ramës, LSI, ka qenë në fakt një aparaturë stërvitore e ardhur në vendin tonë bashkë me personelin italian të specializuar, e që nuk ka kryer asnjë përgjim në tokën shqiptare.
Ky zhvillim duket se vendos një kapak plumbi, mbi furtunën mbarëkombëtare të skandalit të përgjimeve, e cila prodhoi tension të skajshëm në skenën politike shqiptare. Tashmë ka një sqarim zyrtar të autoriteteve të e sollën në Shqipëri IMSI Catcher-in e famshëm, që u bë molla e sherrit për parlamentin dhe qeverinë gjatë dhjetë ditëve të fundit.
Megjithatë kjo histori i shëmtuar nuk ikën pa lënë pas një bisht kostosh politike. Së pari për presidentin e vendit. A do të kërkojë falje publike Bujar Nishani, për investimin energjik që bëri në këtë fushatë akuzash, të cilat prekën edhe imazhin e shtetit ku ai është zyrtarisht “i pari i vendit”? A do të ndjejë ai nevojën që të korigjojë fjalët dhe aludimet e rënda, se këtu po bëhej nami me përgjime, të cilat shërbyen si karburant dhe si barut për topat e politikës, që për pak dogjën gjithçka në këtë vend?
Së dyti, a do të ndjehet sadopak keq edhe shefi i shërbimit, i cili përmes një historie verbale dhe të paprovuar, siç e pohoi vetë, kontribuoi për të krijuar një krizë politike krejt të panevojshme dhe të sajuar? A do të ndjejë ai sadopak vrasje ndërgjegje për marrëdhëniet selektive që duket se ka krijuar me institucionet e shtetit, siç doli nga seanca e pyetjeve në komisionin e sigurisë?
Së treti, e këtu fjala është për opozitën, a do ta peshojë ajo dëmin politik që do t’i vijë nga kjo histori e pabazuar, që përfundoi në një letër të thjeshtë të ambasadës italiane, në dyert e Adriatik Llallës?
Së fundi, vetë Llalla, i cili nuk veproi për informacionin gojor të SHISH për javë të tëra, por u hodh në sulm me një fishkëllimë në maj, a do të ndjehet sadopak i përdorur nga politika, djathtas dhe majtas?! Ja këto pyetje meritojnë përgjigje në këto momente, kur afera e madhe e përgjimeve përfundoi në një vërë në ujë.
Ti po e thu këtë….
Ti po e thua këtë