Nga Ben Andoni
Ajo që e bashkon botën në këtë ngjarje gati të paprecedentë në histori përballë koronovirusit është e ngjashme. E para, indiferenca kur ajo u identifikua në Kinë dhe e dyta që masën më të madhe të mbulimit e ka marrë shfrytëzimi i saj politik. Ose më thjeshtë nga rasti amerikan, ku gjërat reflektohen direkt: Në më të shumtën e rasteve mbulimi i koronavirusit ka qenë i lidhur me prononcimet dhe qëndrimet e presidentit Donald Trump duke e sugjeruar globalisht se shpërthimi i COVID-19 ngjante me një histori politike dhe ekonomike – duke na dhënë një dozë paniku në proces – në vend të një emergjence shëndetësore publike që kërkonte raportim klinik të kujdesshëm dhe ndihmës, shkruan Kalev Leetaru, studiues në George Washington University Center për Cyber & Homeland Security.
Dhe, rasti më i prekshëm në argumentin tonë është Shqipëria. Vendi ynë, jo thjesht prej lidhjes tradicionale me Italinë, por edhe për masën e madhe të shqiptarëve që jetojnë atje, shtuar me marrëdhëniet ekonomike, do të ishte në hartën e Covid-19, pasi Italia është vendi europian më i prekur. Por, shqetësimi në vend nuk ishte masa që po merrte përhapja e sëmundjes në Itali, por lufta politike dhe shfrytëzimi i saj nga opozita kundër Pozitës dhe kritikat e kësaj të fundit ndaj zërave opozitarë.
Duke sjellë në vëmendje studiuesin e cituar e lartpërmendur, që është mbështetur në motorin e kërkimit Google për koronavirusin përmes mbulimit të lajmeve në mbarë botën në 65 gjuhë duke përdorur të dhëna nga Projekti GDELT, e duke iu referuar mediave kryesore: Pavarësisht se koronavirusi u përhap me shpejtësi në Kinë në fillim të këtij viti, interesi i mediave dhe kërkimit mbeti pothuajse joekzistent deri rreth 21 janarit, kur u raportua rasti i parë në tokën e SHBA. Kjo është e ngjashme me shpërthimin e Ebolës në vitin 2014, i cili gjithashtu mori pak mbulim mediatik derisa arriti në Shtetet e Bashkuara. Vëmendja është rritur ndjeshëm që nga 21 shkurt ndërsa përhapja globale e virusit u shpejtua, kurse në Shqipëri kjo do të ndodhte ditë e ditë më vonë, paçka apeleve të individëve të ndryshëm dhe sidomos apelit të parë që vinte nga Kina të ambasadorit tonë.
Qeveria shqiptare përpjekjen më të madhe nuk e ka pasur me profilaksinë ndaj koronavirusit dhe lajmet për të sesa me kritikat e gjata për paaftësinë e saj dhe mungesën e predispozitës për të filluar masat e duhura mbrojtëse. Megjithë masat e marra në kohë reale, prej saj, kur u shfaqën shqetësimet kryesore, ajo është përballur me një anatemë të përgjithshme politike të krahëve të ndryshëm. Kritikat kanë qenë të lidhura me mungesën e infrastrukturës së nevojshme për të përballuar, maskat që nuk përmbushnin kushtet dhe shfrytëzimin e saj për interesa dhe sidomos akuzat. As më shumë e as më pak, me këtë janë përballur të gjitha qeveritë ndërkombëtare, përfshirë edhe Italinë. Është e vërtetë që mungon një studim shqiptar i paraqitjes së shqetësimit të koronavirusit, por është e mundur që kur i gjithë ky makth të mbarojë do të bëhet një i tillë për të parë në të vërtetë sesa të manipuluar jemi dhe rolin e politikës për të fituar kreditë me apelimet e frikshme por edhe fryrjen e rasteve negative, në vend të apelimit pozitiv.
Dhe sërish shkojmë me median amerikane, që e ka fiksuar në shumë raste përhapjen e sëmundjes në Sh.B.A me përgjigjen e duhur të administratës së presidentit Trump. Lajmet televizive, në botë, nuk i kushtuan vëmendje serioze virusit deri në 24 shkurt, kurse më vonë ato u intensifikuan duke na e servirur panikun fare pranë. Teksa në Shqipëri u deshën ditë derisa të zbuloheshin rastet e para për ta treguar këtë realitet. “Që nga 25 shkurt, Donald Trump është përmendur në raportin nga një çerek deri në një të tretën e mbulimit të lajmeve amerikane të virusit, duke reflektuar aksionet për presidencën e tij. Në nivel global, një e katërta e mbulimit të lajmeve ekonomike përmend koronavirusin në një farë mënyre, duke reflektuar ndikimin e të madh në ekonominë botërore”, shkruan Leetaru.
Kjo të sjell ndërmend politikën dhe përpjekjen bajate, që sot ajo bën për të fituar në çdo mënyrë dhe masë, madje edhe mbi vdekjen, thjesht për të zgjatur dominimin, që tashmë është bërë përpjekje e përbotshme e saj, paçka rendit ekonomiko-shoqëror që përfaqëson dhe nivelit të demokracisë. Çdo gjë sot është politikë, paçka se kalohet mbi viktima dhe mbi panik. Dhe, Shqipëria këtë qytetari ndërkombëtare e ka fituar me këtë klasë politike që ka.
(Javanews)