E ardhmja e botës varet nga një qytet belg aq i vogël saqë parkingu i tij quhet Dorpshart, “zemra e fshatit”.
Në Puurs, një qytet me 17,000 banorë në rajonin e Flanders, do të prodhohet një nga vaksinat e koronavirusit, Pfizer.
Mos u ndje shumë keq nëse nuk ke dëgjuar kurrë për Puurs. Brenda Belgjikës, ajo është e njohur kryesisht për birrën e saj të fortë “duvel”, e cila sipas një legjende urbane është në emër të dikujt që e quanin ashtu (duvel do të thotë djall).
Të gjithë kanë një pyetje: Pse Pfizer zgjodhi këtë qytet për të prodhuar vaksinën?
Koen Van den Heuvel, kryetari i Bashkisë nuk e ka problem ta tregojë historinë pa pushim, krenar pasi është në qendër të vëmendjes në qytetin e tij. Ai ka qenë kryebashkiak për 24 vjet dhe emri i tij është aq i ndërthurur me qytetin, sa partia e tij mori pjesë në zgjedhjet e fundit lokale me emrin #teamkoen.
Ai ka kënaqësi të dukshme kur flet për bumin farmaceutik të qytetit. Kjo e lejon atë të heqë vëmendjen nga aspektet më pak të këndshme të jetës atje. Kur çështjet e migracionit tronditën qytetin zakonisht të qetë, Van den Heuvel madje për pak kohë kishte mbrojtje nga policia për shkak të kërcënimeve ndaj tij. Në këtë sfond të trazuar, të flasësh për fabrikën e Pfizer dhe trashëgiminë industriale të vendit e lejon atë të diskutojë një histori të madhe belge të suksesit.
Ai fillon në fund të shekullit të 19-të, kur Puurs ishte thjesht tokë bujqësore dhe ndihej si “fundi i botës”. E gjitha ndryshoi kur qyteti u lidh me qytetin port të Antwerpenit me tren dhe me një varg rrugësh të reja në mes të shekullit të 20-të, falë të cilave Puurs tani është në një vend “të ëmbël” midis Aeroportit të Brukselit dhe portit të Antwerpenit.
“Falë këtyre investimeve, atje mund të eksportoheshin produkte me anije dhe me aeroplan në një mënyrë mjaft të shpejtë, i cili është një aset i madh nëse po prodhohet diçka që eksportohet globalisht,” tha Van den Heuvel.
Në të njëjtën periudhë, qeveria belge nisi një seri ligjesh për ta bërë vendin më tërheqës për investime të huaja. Si pasojë e Planit Marshall, investimet nga kompani të huaja mjekësore dhe kimike si Alcon dhe Upjohn filluan të derdheshin në rajon. Ndërsa disa janë larguar, të tjerët, si Pfizer, kanë lulëzuar.
Investimi fillestar nga Upjohn, i cili u ble më vonë nga Pfizer, në 1963 përfundimisht çoi në Pfizer Puurs duke u bërë një nga vendet më të mëdha të prodhimit dhe paketimit të Pfizer në të gjithë botën. Më shumë se 400 milion doza të vaksinave dhe ilaçeve prodhohen në Puurs çdo vit dhe numri i të punësuarve është dyfishuar në 10 vitet e fundit, duke e çuar totalin në gati 3000. Sapo të rritet vëllimi i prodhimit të vaksinës, ai numër mund të rritet më tej në muajt e ardhshëm, sipas zëdhënësit të Pfizer Koen Colpaert.
Sipas Colpaert, kompania vazhdon të investojë në Belgjikë falë “ekspertizës së teknologjisë së lartë dhe trajnimit të stafit të saj dhe nivelit të lartë të kërkimit akademik”.
Pfizer Puurs është pjesë e një ekosistemi më të madh farmaceutik në Belgjikë. Vendi renditet në tre vendet e para të BE-së për eksportin e produkteve farmaceutike, së bashku me Gjermaninë dhe Irlandën. Emra të mëdhenj të farmacive si Janssen, Biocartis, Novartis dhe GlaxoSmithKline të gjithë kthehen në një traditë të gjatë në farmaceutikë në vend, si në prodhim ashtu edhe në kërkim dhe zhvillim.
Frank Beckx, kreu i federatës kimike, e quan atë një “trashëgimi farmaceutike” e cila i rikthehet figurave ikonike të tilla si Paul Janssen, themeluesi i Janssen Pharmaceutica, i cili tani është një degë e Johnson & Johnson. Sipas Beckx, nuk është rastësi që ka kaq shumë belgë midis emrave të mëdhenj në industri: Paul Stoffels, zyrtari kryesor shkencor i Johnson & Johnson; Peter Piot, i cili ndihmoi në zbulimin e virusit Ebola dhe tani është një këshilltar special për koronavirusin te presidenti i Komisionit Europian dhe Bruno Holthof, i cili drejton Spitalet e Universitetit të Oksfordit, i cili është gjithashtu afër një përparimi në një vaksinë të koronavirusit me AstraZeneca.
“Sektori i farmacisë po lulëzon,” tha Ministrja e Ekonomisë Hilde Crevits, e cila vuri në dukje rritjen e vendeve të punës dhe investimet në këtë sektor.
“Ne investojmë shumë në arsimin e lartë dhe kërkimin shkencor, gjë që çon në staf të arsimuar dhe spitale akademike me të cilat kompanitë farmaceutike mund të punojnë së bashku në provat klinike. Ne gjithashtu kemi një sistem tatimor përfitues për kërkimin shkencor dhe përdorimin e patentave.” tha ajo.
Organizata “Essenscia” bie dakord me faktin se politikat e qeverisë kanë ndihmuar sektorin farmaceutik të lulëzojë, për shembull duke ngritur Institutin për Bioteknologji.
E fundit, por jo më pak e rëndësishmja, vendndodhja e Belgjikës në zemër të Europës padyshim që ndihmon. Aeroporti i Brukselit ishte një nga të parët që u çertifikua posaçërisht nga Shoqata Ndërkombëtare e Transportit Ajror për transportin e mallrave të produkteve farmaceutike. Gjysma e prodhimit të produkteve farmaceutike të Belgjikës eksportohet jashtë BE-së.
Ndërsa Van den Heuvel e pranon që qyteti i tij ka qenë me fat që u zgjodh fillimisht si një vend prodhimi për Pfizer, ai gjithashtu sigurohet që Amerikanët të jenë të lumtur për të qëndruar.
“Konkurrenca e brendshme në këto lojë shumëkombëshe është vrasëse dhe Belgjika ka një të keqe të qartë: kostot e larta të pagave”, tha Van den Heuvel.
Kjo, thotë ai, është arsyeja pse unë sigurohem që marrëdhëniet midis qytetit dhe ndërmarrjes të jenë aq të mira sa mund të jenë dhe, me kalimin e kohës, ne kemi krijuar një dinamikë pozitive. Ekspertiza dhe përqendrimi i lartë i cilësisë kanë çuar në investime të reja herë pas here.
Gjatë gjithë karrierës së tij politike, Van den Heuvel ka qenë i njohur si një politikan miqësor ndaj biznesit. Kjo vlen edhe për politikën e tij lokale: Kur Pfizer kërkon diçka, qyteti do të bëjë më të mirën për ta bërë atë. Madje një rrugë i ishte shitur ndërmarrjes në mënyrë që të mund të lidhte dy anët e saj. Kur kompania donte të instalonte dy turbina me erë në 2013, atyre iu dha lehtësisht licenca.
Sipas udhëheqësve lokalë të opozitës, kjo ka shkaktuar disa shqetësime.
“Kjo është një zonë shumë e populluar”, tha Steven Prinsen, një deputet i opozitës.
Ai tregon se pjesa e pasme e uzinës Pfizer është ngjitur me një lagje rezidenciale, në të cilën banorët kanë disa shqetësime nga zhurma nga turbinat e erës.
Por të dy Prinsen dhe udhëheqësi i tij tjetër i opozitës Jan Van Camp nga partia nacionaliste flamane “N-VA” duhet të pranojnë se në përgjithësi, ka mbështetje të madhe për kompanitë farmaceutike në qytet. Shkalla e papunësisë në Puurs është një nga më të ultat në provincën e Antwerpenit. Pothuajse të gjithë në qytet njohin dikë që punon për një nga këto kompani. Puna e parë e babait të Van Camp ishte me Upjohn, paraardhësi i Pfizer.
“Kam marrë disa kritika të herëpashershme që ne jemi shumë të gatshëm t’i nënshtrohemi nevojave të Pfizer”, tha Van den Heuvel.
“Por për një ikonë të tillë që siguron punë për kaq shumë nga familjet tona, lejohet kjo dhe suksesi i kësaj vaksine nuk e ka bërë vetëm krenar të gjithë qytetin tonë por ajo do të çojë përsëri në punësime të reja.” tha Van Camp.
Gjithsesi, e gjithë kjo nuk do të thotë se banorët e atij fshati do të jenë më të privilegjuar kur të dalë vaksina në treg.
Politico- Përktheu gazeta “Si”
