Nga Dritan Hila
Vijnë në Vlorë dhe duan shërbim me pesë yje por duan të paguajnë si në supermarket; duan peshk deti por ta paguajnë me çmim rezervati; duan Vlorën por nuk duan vlonjatët se e kanë dialektin e rëndë; kërkojnë shërbim me kulturë por kamerierit i flasin harbutshe; shajnë vendasit për pastërtinë dhe për plehrat në Sazan por harrojnë që i hedhin vetë.
Ju mbetet hatri për investimet që ka qyteti por nuk kujtohen se qarrin nuk e kanë marrë vlonjatët, por Fusha e Gega e të tjerë dhe nuk i zbaton asnjë ndërtues vlonjat.
Ankohen për çmimet e resorteve por harrojnë që resortet i kanë Samir Mane e Gon Papuli që akoma nuk kanë mësuar notin.
O Tan Hila.
Nga fillimi i shkrimit, e deri në gjysmën e fjalisë së fundit, meriton notën dhjetë me yll, siç thoshin zyshat tona qëmoti.
Në fjalinë e fundit, ajo dhjeta me yll, bëhet “e ke dhjerë fare, opo fare fare me………. ”që akoma nuk kanë mësuar notin”……
Se çduhet noti, për të ndertuar resorte, apo për të marre punë nga qeveria, vetëm fantashkenca jote e di.
Mllefin tend, me këta ndertues, mund ta nxjerrësh me shkrime të tjera e kurdoherë që ta gjykosh, por për këto, siç thonë edhe sivëllezërit tanë kosovarë, “është pa lidhje”…..
Përshëndes.
Tjeter gje nje shkrim gazetaresk dhe tjeter gje mentaliteti, tjeter gje sesi funksionon ekonomia e tregut. Kapitali nuk njeh patriotizem. Kush e ka, do e nvestoje aty ku ajo do i jape fitim me te shpejte. Pra shkathtesia, njohjet dhe sefundi paraja levizin levat e zhvillimit. Natyrisht gazetari nuk duhet anatemuar nese kerkon nje fare balancimi ne investimet publike, pra t’ju jepet shans te gjithe bizneseve qe e kane nje mundesi e potencial per te afruar dicka tek publiku.