Nga Mero Baze
Sali Berisha duket se ka një pasion të pakontrolluar për t’u vendosur në qendër të çdo ngjarjeje kriminale në vend, duke u sjellë si hetues dhe duke shpërndarë pretendime lart e poshtë.
Një javë më parë, pas një vrasjeje mizore të një adoleshenti nga shoku i tij i klasës, një ngjarje e zbardhur menjëherë nga dhjetëra dëshmitarë dhe kamera sigurie, Berisha e zhvendosi vëmendjen. Sapo zbuloi që një tjetër shok i klasës, i pranishëm në vendngjarje, kishte babain në BKH, ai nisi ta shpallte atë “autor të fshehur të krimit”.
Në të vërtetë, babai i tij, sapo mësoi se djali ishte në vendngjarje, e mori për dore dhe e çoi në polici, duke e lënë aty për 12 orë, në dispozicion të hetimeve. Ky veprim ishte një shembull i kundërt me atë që Sali Berisha ka dhënë në raste kur djali i tij ka qenë i përfshirë në ngjarje kriminale, si në tragjedinë e Gërdecit që mori jetën e 26 personave.
Sikur Berisha të kishte vepruar ndryshe më 15 mars 2008, duke marrë Shkëlzenin për dore dhe duke i thënë Ina Ramës: “Ja ku e ke, mbaje, dëgjoje, hetoje dhe dënoje”, shteti shqiptar sot do të ishte një shembull serioz në rajon. Por, përkundrazi, Berisha i shpalli luftë të gjithë shtetit, vetëm që të mos hetohej djali i tij – hetim që po kryhet tani nga SPAK, 15 vjet më vonë.
Pikërisht për shkak të këtij hetimi nga SPAK, Berisha ka nisur një fushatë të ashpër për të njollosur këtë institucion. Madje, ai e përdori edhe ngjarjen e Ndroqit për të sulmuar SPAK-un. Sapo ndodhi vrasja, ai pretendoi se një prokuror i SPAK-ut, Olsi Dado, kishte liruar vrasësin nga burgu, duke iu referuar disa përgjimeve të zbardhura nga vetë SPAK për bandën e Durrësit.
Turpi qëndron në faktin se Berisha e di mirë kush është Olsi Dado, por mjafton që të hedhë akuza për të krijuar konfuzion. Kur SPAK e përgënjeshtroi këtë akuzë, Berisha e tërhoqi pretendimin fillestar, por vijoi me sulme të tjera, duke kërkuar emrin e “Olsit” që del në përgjime – një kërkesë absurde, pasi vetë SPAK është institucioni përgjegjës që ka zbardhur ngjarjen.
Trufullimi i Sali Berishës për të mbuluar turpin e gënjeshtrës së tij ndaj Olsi Dados është një shfaqje dëshpërimi, që buron nga fakti se nuk arrin dot të lidhë SPAK-un me krimin. Kjo, në mënyrë që më pas të ketë një kauzë për “revolucionin anti-SPAK” që ai ëndërron.
Në çdo ngjarje kriminale që ndodh, e zbardhur apo jo, në çdo çështje që merr vëmendje në vend, Berisha vrapon ta lidhë atë me SPAK-un, duke e shpallur institucionin si skenarist të ngjarjes.
SPAK për Berishën këtë vit është pak a shumë si Lulzim Basha gjatë periudhës 2021-2023, kur çdo e keqe e jetës së tij apo e popullit shqiptar, sipas Berishës, buronte nga ekzistenca e Bashës. Në atë kohë, Basha ishte cilësuar si shkaktari i gjithë problemeve, pasi mes tij dhe vendimit të SHBA për shpalljen “non grata”, Basha kishte zgjedhur SHBA-në.
Tani, Berisha ka të njëjtin fiksim me SPAK-un. Ky fiksim psikopatik, i shoqëruar me “revoltat” e Ilir Metës para selisë së SPAK-ut, ka krijuar një kundërshtar të rremë për opozitën – një institucion që thjesht po bën detyrën e tij, por që shqetëson vetëm Berishën dhe Metën për shkak të hetimeve që po kryen ndaj tyre.
Pikërisht për këtë arsye, Berisha zgjohet çdo mëngjes duke u sjellë si një hetues i një “SPAK-u paralel”, që synon të hetojë SPAK-un e vërtetë. Njësoj veproi edhe më 21 Janar, kur, i kapur duke vrarë, ngriti një komision hetimor për të hetuar Ina Ramën, në mënyrë që ajo të mos hetonte vetë ngjarjen tragjike të 21 Janarit. Fatkeqësisht vonë, por dhe për ato do të hetohet. Tani dhe nga SPAK-u.
