Nga Simon Hadaj
Partia Demokratike ndodhet sot në një nga krizat më të thella të ekzistencës së saj. Kjo krizë nuk është vetëm elektorale, por mbi të gjitha është një krizë identiteti, lidershipi dhe morali politik. Shkaku kryesor, natyrisht, është Sali Berisha, por përgjegjësia nuk mund të jetë vetëm e tij.
Faji qëndron edhe tek heshtja kolektive brenda PD-së, një heshtje që mbulon mungesën e reflektimit dhe mungesën e guximit për të bërë pyetjen më të thjeshtë dhe më të nevojshme: Çfarë nuk shkoi që u mor ai rezultat më 11 maj?
Humbja e paralajmëruar për më shumë se tre vjet nuk po lexohet si duhet. Askush nuk merr përgjegjësi, askush nuk sheh në pasqyrë. Gishtat drejtohen nga kundërshtari, nga regjimi, nga manipulimet, por kurrë drejt vetes. Dhe kjo është shenja më e qartë e një partie të sëmurë.
Në këtë panoramë të zymtë, i vetmi zë është ai i Ilir Vrenozit, korçarit të njohur në rrjetet sociale, që për shumë vite u perceptua si militant i zhurmshëm, por që sot po shfaqet si zëri i vetëm i arsyeshëm brenda PD-së.
Vrenozi ka kaluar nga ekstremi emocional në një analizë të sinqertë. Ai nuk është më vetëm një reagues i instinktit; është kthyer në një reflektues i situatës politike.
Vrenozi po përballet dhe po përbaltet me militantët e verbër, njësoj siç ai vetë dikur bënte ndaj të tjerëve, por këmbëngulja e tij për të vijuar të vërtetat e tij të thjeshta, është për t’u admiruar.
Ndryshe nga shumë të rinj të PD-së që flasin me entuziazëm e më pas heshtin nga frika, siç është rasti i Koplikut, apo si Jorida Tabaku që ka frikë të mbajë qëndrime të drejtpërdrejta, Vrenozi po tregon kurajë politike.
Ai po thotë publikisht atë që shumë e mendojnë në heshtje: se Berisha është problemi, jo zgjidhja; se drejtuesit politik të qarqeve duhet të mbajnë përgjegjësi, jo të fshihen pas gishtit; se justifikimet pas pilafit nuk kanë më vlerë; se LaCivita erdhi për të ngrënë e për të pirë, jo për të realizuar fitoren.
Në një parti që ka humbur arsyen, mjafton të futet e të shohë e dëgjoj videot analitike të Ilir Vrenozit, për të parë se zëvendësuesin e Berishës e kanë aty mes tyre, në një shtëpi të varfër në Korçë, por që flet me pasionin e zemrës dhe së vërtetës. Kaq i duhet PD-së për të dalë nga hipokrizia e madhe ku e ka futur veten.












Më mirë do të ishte Tore Bytha, nëpërmjet Gazije Bardhit, se sa Vrenezi bre djalë.