Rozana dhe Sonila janë dy motra që jetojnë në Angli me familjet e tyre. Në rrëfimin e tyre për rubrikën “Ka Një Mesazh Për Ty” nga “E diela shqiptare” në Tv Klan, ato tregojnë se janë pjesë e një familjeje të madhe me 5 fëmijë.
Por duke qenë se janë 5 fëmijë dhe asnjë nuk jeton në Shqipëri, kjo është edhe brenga më e madhe e vajzave. Prindërit e tyre, e sidomos babai, janë arsyeja e shqetësimit kryesor dhe ndjenjës së fajit.
Ardit Gjebrea: Ju keni ardhur që t’i bëni një mesazh. Cili është historia që ju doni të mbërrini te mesazhi?
Rozana: Prindërit kanë pasur 5 fëmijë dhe ndodhen vetëm në Shqipëri, ne ndihemi fajtorë që ata në moshën që janë nuk kanë asnjërin pranë tyre. Babai im quhet Haziz Papasi, ka punuar si oficer dhe mamaja quhet Nimete. Kanë rritur 5 fëmijë në një qytet komplet tjetër sepse babai është nga Fushë-Kruja dhe mamaja është nga Durrësi dhe me punë babai u vendos në Burrel, ku kemi lindur edhe ne 5 fëmijët. Gjithmonë e them që prindërit e mi kanë provuar kurbetin brenda territorit të Shqipërisë pasi të afërmit e tyre i takonin njëherë në vit ose në dy vjet.
Në kohën që u ndërrua sistemi, babai doli në pension nga reforma, pak të parakohshëm dhe pa ngurruar fare, doli për të bërë tregti për të mbajtur familjen, gjë që tregon sakrificën që ai bën. Shumica e njerëzve nuk e thonë atë që ndiejnë për prindërit sa ato janë këtu dhe unë doja t’i thoja sa shumë i duam, sa shumë i vlerësojmë të gjitha sakrificat që ata kanë bërë të rrisin 5 fëmijë dhe sa e vështirë, e kuptoj sepse jam prind vetë, të rrisësh 5 fëmijë dhe të jesh vetëm në moshën që ato janë sot.
Ardit Gjebrea: Çfarë kërkon një prind nga një fëmijë?
Rozana: Thjesht t’i gjendet pranë pasi babai im është shumë njerëzor dhe kur ne i themi që ndihemi keq që jemi atje, ai thotë: “Më mirë t’ju qaj mallin se sa t’ju qaj hallin”.
/a.r