Leo Messi arriti një moment historik të hënën e kaluar që mund të mos e shohim më në historinë e futbollit.
Ylli argjentinas mori Topin e Artë të shtatë , duke krijuar një pengesë të paarritshme për çdo lojtar tjetër sot.
Ylli i PSG-së është treguar i sinqertë në një intervistë për France Football në të cilën ka treguar anën e tij më personale pas fitimit të çmimit të shtatë të dhënë nga revista prestigjioze franceze.
Përulësia: “Unë vij nga një familje e klasës punëtore, babai im punonte gjithë ditën dhe ne jetonim në një lagje mjaft modeste. Por nuk na mungoi asgjë, faleminderit Zotit. Prindërit e mi më rrënjosën respektin, veçanërisht me pjesën tjetër, punën dhe përulësi. Unë u rrita me këto vlera. Kur arrita në Barcelonë kur isha 13 vjeç, gjeta të njëjtat vlera në La Masía”.
Arsyet e refuzimit të 10-tës së Neymar në PSG : “10 ishte për të. Erdha në një ekip të ri për të ndihmuar. Ishte një gjest i jashtëzakonshëm nga ana e tij. E prisja sepse e njoh Neymarin. Kaluam kohë te Barcelona dhe jemi miq. M’u duk më e drejtë të mbaja numrin 10. Prandaj mora një që më pëlqeu (30) “, raporton albeu.com.
Çfarë mendon ai kur konsiderohet si më i miri në histori: “Kurrë nuk kam thënë që jam më i miri në histori dhe as nuk përpiqem ta marr këtë ide. Për mua është më se e mjaftueshme të konsiderohesh si një nga më të mirët në histori. është diçka që nuk do ta imagjinoja kurrë. Është diçka që nuk më intereson, nuk ndryshon asgjë të konsiderohem më i miri apo jo. Dhe kurrë nuk kam dashur të jem”.
Largimi nga Rosario në moshën 13 vjeçare: “Unë po ndiqja trajtimin, por ishte shumë i shtrenjtë për familjen time… Newell’s na tha se do të na ndihmonin, por nuk na dhanë para për trajtimin. Ishte e ndërlikuar… më pas Mundësia për të shkuar në Barcelonë u shfaq. Më kujtohet shumë mirë kur u larguam, kishte lamtumire në lagje, ishte një moment shumë i vështirë, megjithëse ishte ajo që doja dhe ishte në kokën time”.
Ideja për t’u rikthyer pasi nuk ishte bindëse në fillim në Barcelonë: “Nuk kam menduar kurrë të kthehem, megjithëse nuk ishte e lehtë të adaptohesha. Kam jetuar një vit të parë shumë të vështirë, është e vërtetë. Muajt e parë nuk munda. Kur u ktheva të luaja, lëndova tibinë time dhe nuk luajta për tre muaj. Familja ime u nda sepse kam përjetuar kohë të vështira. Por kurrë nuk u hetova për të kthehem në Argjentinë. Përkundrazi, sa më shumë që kalonte koha dhe bëhesha më mirë ndihesha, isha më i bindur për ëndrrën time: të bëhesha një lojtar profesionist”.
Nëse ai është model për të tjerët: “Nuk e di nëse jam model për të tjerët, kurrë nuk më ka pëlqyer të jem model apo të jap këshilla. Kam luftuar për ëndrrat e mia. Në fillim ishte të isha një lojtar profesionist. pastaj luftova për të përmirësuar veten dhe për të arritur gola të rinj çdo vit. Në ato momente ka pak fat. Mendoj se Zoti zgjodhi që gjithçka të vijë tek unë”, raporton albeu.com.
Ndrojtja: “Unë jam ndryshe me njerëzit që kam besim, miqtë e mi, familjen time. Mund të ndodhë që me disa njerëz jashtë këtyre marrëdhënieve jam i turpshëm dhe e kam më të vështirë të ndihem rehat ose më merr më shumë kohë. Por me njerëz nga ambienti im Jam një person normal, me humor të mirë dhe që përpiqem të shijoj çdo moment”.
Krahasimi me Maradonën: “Jo, jo. Sinqerisht nuk e kam krahasuar kurrë veten me Diegon, absolutisht kurrë. Nuk i kam kushtuar kurrë rëndësi atyre krahasimeve. Disa kritika më shqetësonin në të kaluarën. Kam kaluar keq në kombëtare, vërtet por jo per keto arsye, shpesh marre gjera qe me bezdisin nga kritikat, por ato rrine ne dhomat e zhveshjes, duhet te rrine aty ne privat, eshte intimiteti qe e ben grupin forcues, pervec faktit qe mundemi mërziteni dhe thoni njëri-tjetrit gjërat që mund të përmirësohen. Kjo mund të ndodhë me mua ose me lojtarët e tjerë.”
Nëse është e lehtë të jesh bashkëlojtar i Messit: “Të pyesësh të tjerët (qesh). Nuk e di nëse është e lehtë apo jo… Ata që më njohin e dinë se kush jam, dhe ata që nuk më njohin e bëjnë pak nga pak. Të rinjtë janë më të vështirë për sa i përket imazhit që kanë për mua, por sapo më njohin relaksohen”.
Liria: “Në lojë kam pasur gjithmonë lirinë për të lëvizur ku kam dashur, pa respektuar shumë pozicionin. Të gjithë trajnerët që kisha më dhanë këtë liri për të lëvizur ku të doja dhe ku mund t’i bëja më shumë dëm kundërshtarit. Ne fushen e lojes liria absolute eshte te kaloj kohe me familjen, gruan, femijet dhe t’i kenaqe.Nuk e di nese kam ndjere presionin ne vitet qe kam luajtur. Vetem detyrim per te marre rezultate dhe për të qenë të saktë”.
Goli i tij me kokë në vitin 2009 kundër United : “Është një situatë specifike. Në atë kohë situata u zhvillua kështu. Xavi krosoi sepse e dinte sa i gjatë ishte dhe ishte në gjendje të fuste kokën. Ai më kishte parë ta bëja te tërvitja dhe ne folëm në dhomat e zhveshjes. As ai dhe as unë nuk menduam se ai mund të shënonte me kokë. Ishte një gol special, megjithatë pa e kërkuar atë. Erdhi natyrshëm, ishte i jashtëzakonshëm.”
Pozicioni i tij aktual : “Unë gjithmonë përpiqem të lëviz për të gjetur hapësirat në varësi të çdo loje. Edhe nëse filloj nga e djathta, zakonisht lëviz nga brenda. Së fundmi zbres në bazë për të provuar të gjeneroj lojëra, në mënyrë që ekipi kontrollon posedimin e topit. Ndihem mirë kështu dhe përpiqem të kënaqem në fushë.”
Ai nuk doli për të festuar finalen e Ligës së Kampionëve të vitit 2006 sepse nuk luajti: “Nuk e kuptova se çfarë po ndodhte. Në atë moment po mendoja të mos kisha luajtur. Deri në dëmtimin tim (kundër Chelseat në 1/16), kam marrë pjesë në karrierën e Champions League. Isha i zhgënjyer. Më vjen shumë keq për atë episod. Ne fituam atë Champions League dhe unë nuk isha i sigurt se çfarë do të ndodhte përsëri sepse është një kompeticion i vështirë për të fituar. Pastaj, për fat, pata mundësinë ta shijoja.”
Tejkalimi i Cristiano-s duke shënuar më shumë gola: “Gjithmonë kam dashur të kaloj veten dhe të mos shikoj se çfarë po bënin të tjerët. Me Cristianon e mbajtëm konkurrencën gjatë të njëjtit kampionat për vite me radhë. Ka qenë e mrekullueshme dhe na ka ndihmuar të rritemi në karrierën tonë . Por pa shikuar njëri-tjetrin, thjesht doja të tejkaloja veten për të qenë më i miri dhe jo më i mirë se tjetri.”
Nëse është e vështirë të jesh Messi në përditshmëri: “Kam 34 vjet që jam Messi, ndaj po filloj të mësohem me të. Jam i lumtur me gjithçka që ka ndodhur, edhe pse ndonjëherë më duhet të pranoj se do të doja te kaloj pa u vene re, te kenaqem me familjen time pa me njohur njerezit. Nuk ankohem, perkundrazi eshte gjithmone bukur te marresh nje kompliment, buzeqeshje apo dikush qe me kerkon nje foto, jam mesuar dhe per mua është bërë normale, shumë mirë”. /albeu.com/
g.kosovari
