Nga Ben Andoni
Këto janë orët e fundit të artikulimeve të premtimeve zgjedhore në Kosovë sepse pas orës 24.00 të ditës së sotme fillon heshtja e detyruar zgjedhore. Në terren pastaj i mbetet të vendosin zgjedhësit e zakonshëm kosovarë, para të cilëve janë shpalosur platforma të fryra të kryeministrave mëtonjës. Duket se disi më i avantazhuar është Ramush Haradinaj, që ka pasur edhe gjuhën më të varfër, krahasuar me kandidatët e tjerë në fushatë. Ai, madje, as nuk pranoi që të organizohej ballafaqimi publik i kandidatëve që duhet thënë se do të tregonte shumë nga mënyra sesi do të dinin të artikulonin argumentet mëtonjësit kryeministra të Kosovës.
Në fakt, premtimet e tyre e tejkalojnë arsyen e thjeshtë. Ramush Haradinaj mendon që vetëm për tre muaj pasi të zgjidhet kryeministër i Kosovës do t’i hiqen vizat me Bashkimin Evropian. Edhe pse Kosovës para se të shkojë në këtë stad i duhet të votojë Demarkacionin në Kuvend dhe pastaj dhe Asosacionin e komunave serbe, për Haradinaj, gjërat janë krejt të thjeshta. Ende i dalldisur me ngazëllimin publik të lirimit të tij nga Franca, ai duket se po e shijon dhe vetëm ka premtuar e premtuar pafund.
Kurse Abdullah Hoti, ministri i qeverisë Isa Mustafa, që tashmë pretendon kryeministrin nga pozita e koalicionit LDK-AKR megjithëse deri tani ka qenë i tërhequr, në fushatë e ka tepruar jo pak. Po të jetë ai në krye të ekzekutivit të vendit, premtimi është që buxheti i Kosovës do të shkojë në kuotën e 5 miliardë eurove, që duhet thënë se do shënojë një trefishim nga buxheti aktual!!! Çudi si mund ta artikulojë vetë ai.
Më poshtë nuk bie edhe Albin Kurti që kërkon që pensioni minimal të dyfishohet, që me këtë llogari shkon aty tek mbi 250 Euro. Në fakt, premtimet do të ishin të mundshme nëse do të bashkoheshin buxheti i Kosovës dhe i Shqipërisë, një element që edhe e ka shtruar në fushatën e tij kandidati i lëvizjes “Vetëvendosje” për kryeministër, Albin Kurti.
Por specialistët e ndryshëm në Kosovë i kanë parë me shumë frena premtimet e kandidatëve për kryeministra kurse në retorikat e tyre respektive thjeshtë kanë kapur ndonjë ide interesante, si hapja e ndonjë rruge apo inkurajim i prodhimit vendas dhe kjo ka mbetur këtu.
Ndërkohë janë edhe tre përfaqësues të tre partive që rrinë pas tyre që nuk janë më poshtë sa i përket premtimeve dhe që shpesh nuk shkojnë edhe me logjikën e zakonshme.
Behxhet Pacolli i AKR-së parashikon një rritje ekonomike të vendit deri në 8%, një rritje e pa mundur në kushtet e vendit, por edhe me resurset aktuale, që posedon Kosova. Jo më pak, shkon te Kadri Veseli, i cili ka premtuar një rritje të pagave në sektorin publik për 30%, që kërkon për këtë kategori buxhetore gati se 200 milionë euro. Fatmir Limaj, kryetari i Nismës, që është në koalicion me AAK dhe PDK nuk ka dashur të ndalet ndaj edhe ai ka premtuar 400 milionë euro investime!!! Këto në mënyrë specifike në sektorin e bujqësisë.
Nëse do bashkoheshin të gjitha premtimet dhe do shndërroheshin në realizime, Kosova për tre muaj do ishte superfuqia e re e Ballkanit, një përcaktim që nuk e besojnë dot vetë dhe kosovarët. (Javanews)