Nga ARTUR AJAZI
E ndërsa vendi po afrohet drejt zgjedhjeve të reja parlamentare, kryetarit të Partisë Demokratike Lulzim Bashës, duket se i ka shterruar nga çdo lloj ideje apo dhe fabule politike. Ai ka mungesë të një bilanci arritjesh si opozitë, gjë e cila e bën edhe më të besueshme mungesën e vizionit të tij për “qeverisjen e nesërme”. Ndërsa Edi Rama, kërkon një mandat të tretë qeverisëse, përmes një platforme të re, përmes një vizioni të ri për 4 vitet ardhshme. Lulzim Basha nuk arriti dot të krijonte as realitetin virtual, për mobilizimin e qytetarëve rreth platformës ideore të opozitës, e cila edhe pse pas afro 8 vitesh në “luftë” me qeverisjen Rama, nuk arriti të bëhet e besueshme. Lulzim Basha, nuk arriti ti japë formë “vizionit” të tij për Shqipërinë e nesërme, edhe pse ka kohë që flet për “një program ekonomik realist i cili synon zgjerimin e shtresës së mesme nëpërmjet zbatimit në terren të taksës së sheshtë 9 per qind, apo “zerimit të burokracive administrative, subvencionimin e fermerëve dhe shkatërrimin e olikarkisë”. Realisht në atë që ai e quan “program dhe ide” të zotit Basha,mungon fryma, besimi, shpresa, dhe vizioni i një projekti i cili ka për qëllim krijimin e një klime të favorshme për sipërmarrjen e lirë, punësimin, rritjen ekonomike etj. Duke u përshfaqur rradikal përmes platformës apo dhe “programit të ri” të PD-së tij, Lulzim Basha nuk ka arritur të bëjë të mundur krijimi i një klime të favorshme elektorale, e cila sipas tij “do të mobilizonte qytetarët për ta votuar në 25 Prill 2021, duke hapur rrugën për tranformime politike”. Shpjegimi i Lulzimit mbi “vizionin e tij qeverisës”, nuk duket transformues, dhe nuk krijon frymën e duhur tek shqiptarët. Ndërkohë Edi Rama e ka arritur këtë. Pothuajse përgjatë gjithë mandatit të dytë qeverisës, ai ka mbështetur fort idenë se “mbajtja e premtimeve është garanci për fitoren e rradhës”. Dhe ja ka arritur. Edhe pas dy mandatesh qeverisëse, Edi Rama ka mbajtur të gjallë vizionin e tij, mbi “Shqipërinë e viteve 2030”. Ai shkon larg, shumë larg, tek shpjegon në terma të përgjithshme dhe të veçantë, transformimet politike, ekonomike dhe sociale , të cilat do ta afrojnë shumë shpejt vendin pranë familjes europiane. Ndërsa Lulzim Basha, mbetet mishërimi i plotë i një modeli të dështuar, që me anë të zhurmuesve propagandistikë, ka synuar, tulatje e votuesve shqiptarë, nga përzgjedhjet ideore dhe sistemi vlerave demokratike. Pushteti për kryetarin e Partisë Demokatike,ka qenë gjithmonë qëllim në vetvete, dhe ndoshta kjo mbetet një prej arsyeve të dështimit të tij në politikë. Mungesa e vizionit, është mangësia e vetme që e bën politikanin të humbasë terren si brënda partisë tij, ashtu dhe në rrafshin e synimeve egoiste drejt marrjes së pushtetit. Lulzim Bashës i mungon vizioni, dhe asgjë tjetër. Duke shpalosur “programe” dhe duke premtuar “parajsën”, ai ka menduar se mund të afrojë votues me idenë e “qeverisjes së nesërme” pa u thelluar shumë në zgjidhjet e tjera me karakter informues, menaxhues dhe efekte të jashtëzakonshme në popull.
Lulit i mungon aftesia