Aktorja e njohur Eni Jani, e cila pak ditë më parë i shkruajti kryeministrit Rama që t’i dilte zot Saimir Tahirit, ka reaguar e indinjuar për reagimet dhe komentet që pasuan në rrjet kundër saj.
Reagimi i plotë i Eni Janit:
Para dy ditësh shkrova një koment në statusin e zotit Rama. Që më “raftë një pikë” si e shkrova…. Po vërshuan portalet që vinin lloj lloj titujsh provokues…po filluan komentet….. jo dashnore, jo s’kemi bukë të hamë…ti mbron krimin… ti je kështu e ti je ashtu…. komente nga më fyesit dhe jo etik!
E para: Nuk mbroj askënd se nuk mendoj që ka nevojë për mbrojtjen time. Reagova sepse mendova dhe e mendoj që po përdoret, dhe nuk është rruga e duhur për t’u gjykuar një person…. Se nuk më duket e drejtë që dikush thjesht të hap gojën e ti bëhesh mish për top…
E dyta: Si i bëhet që këto portale të kenë një limit se është jashtë çdo logjike të përdorësh e të lejosh të denigrohet figura e dikujt në këtë mënyrë.
E treta: Ajo që më lëndoi më shumë është fakti se nuk e mendoja kurrë që të ishte një nivel kaq i ulët shoqëror (mbase nga fakti që s’para bëj statuse). Si ka mundësi të “villet” një vrer i tillë se ti ke një mendim tëndin??? Si ka mundësi që nuk përtojnë të hapin profil sa për të komentuar. Lexoni o njerëz nën rreshta se në thelb u ndjeva unë e kërcënuar me këtë mënyrë funksionimi….Kulmi! Jemi rëndë si popull…. Prandaj kam ulëritur gjithmonë: Teatri të bën njeri më të mirë ( do thoni ju ç’ne tek teatri tani, po ja që shkon gjuha ku dhëmb dhembi) po nejse muhabet tjetër ky!
Një nga gjërat më të mira për të qenë një dijetar PO është që ju të merrni për t’u bërë një alumna sapo të ktheheni në shtëpi. Sapo u ktheva në Shqipëri në qershor, vendosa të kthehesha në komunitetin tim.
Projekti im i parë është gjithashtu një afat të gjatë. Unë jam duke i mësuar klasat e anglishtes për 15 fëmijët e moshës 12-15 vjeç në jetimore të Shkodrës. Gjatë çdo klase, ne kemi biseda, lexojmë histori dhe praktikojmë gramatikën. Ky projekt i ndihmon fëmijët të fillojnë të krijojnë themele të forta për të ardhmen e tyre. Në Shqipëri, gjuha angleze është një kërkesë që të rinjtë të ndjekin studimet universitare ose të gjejnë punë.
Gjatë orëve, një nga nxënësit e mi erdhi tek unë dhe ndau se ai së shpejti do të miratohej nga një familje në SHBA dhe më falënderoi për mësimin e tij në gjuhën angleze. Isha kaq e lumtur dhe e kuptova se unë po ndikimi në jetën e këtyre fëmijëve në një mënyrë të mirë. Momente të tilla më mbushin me shpresë dhe më bëjnë të vazhdoj të bëj punën time.
Unë besoj se e ardhmja është në duart e të rinjve dhe unë do të përpiqem ta përdor këtë pushtet për të mirë, duke i shërbyer komunitetit tim. Unë tashmë kam filluar të punoj në projektet e mia të ardhshme që do ta bëjnë qytetin tim një vend më të mirë për të jetuar.
Unë jam gjithmonë mirënjohës ndaj YES për të formuar mua në person unë jam sot!