Gentiana Kone iku nga Shqipëria në vitin 1995. Në një intervistë për gazetaren Rudina Xhunga në emisionin Shqip në DritareTV zonja Kone tregon rrugëtimin e saj nga Tirana në Belgjikë dhe si arriti deri këtu ku është sot, inxhinierja zbuluese e trajtimit galvanizues.
“Unë punoja si montatore, me një pince të thjeshtë, isha 7-8 vjeçe, kur mbarova Politeknikumin. Unë e vazhdova shkollën e lartë në Tiranë pa shkëputje nga puna. Pavarësisht çfarë problemesh familjare kisha unë e vazhdova shkollën sepse isha me medalje të artë. Në atë kohë nuk preferoheshin shumë degët e inxhinierisë të shkollës se lartë, sepse ishin shumë të vështira për t’i kryer. Menduam që mund të kisha një shans dhe ashtu ndodhi. Më 1982-shin më doli shkolla për inxhiniere. Kështu edhe punoja dhe shkollohesha. Vitet e universitetit ishin vite të bukura për mua.
Kur erdha në Belgjikë në vitin 1995 dhe nuk kisha dokumente kam punuar edhe në të zezë për të mbijetuar. Bëra një kurs intensiv në Universitetin e Anversës për gjuhën holandeze. Kur mora një leje të përkohshme qëndrimi hyra në një azil pleqsh ku punoja në kuzhinë për të larë pjatat se kuzhinieri ishte belg. Në ato dy vjet që qëndrova aty kërkoja vazhdimisht mundësi për ta shfrytëzuar atë kohë për të ecur më tutje.
Pata fatin që Gjykata e Parë e Anversës hapi një kurs 1-vjecar për përkthyes, ora që të përktheja shqiptarët, pasi pati një bum te kriminalitetet në atë kohë nga ana e shqiptarëve. Unë e shfrytëzova këtë mundësi që m’u dha. Unë kam punuar edhe si inxhiniere këtu. Në momentin që u mor leja e përhershme e qëndrimit, në 2003 fillova punë si inxhiniere në laboratorin industrial të firmës Galva Power. Nga 2004 deri më sot inxhiniere researcher, pra për kërkim dhe zhvillim shkencor të lidhjeve te aliazheve të zinkut për mbrojtjen e metaleve nga korrozioni. Jam pjesëtare e këshillit teknik të kupolës së galvanizuesve evropiane, përfaqësuese e BeNeLux (Belgjikë-Holandë-Luksemburg).
Quality manager, zbuluese e një trajtimi galvanizues për të cilën kompania ka marrë edhe patentë. Po ashtu jam e impenjuar në lëvizjen ekologjiste në Flandër. Kjo punë më hapi perspektiva për të bashkëpunuar me shumë vende të tjera evropiane, të mësoja dhe dy gjuhë të huaja që unë nuk i zotëroja, anglishten dhe gjermanishten. Unë flisja frëngjisht dhe italisht kur arrita këtu, pastaj mësova holandishten dhe më pas anglisht dhe gjermanisht. Kjo punë më dha mundësinë të bashkëpunoj me njerëz dhe universitete shumë të njohura të teknikës dhe metalikes nga vende të ndryshme të Evropës. Këto qenë një dritare ku njoha njerëz, mentalitete, gjuhë. Ishin një fushë pasurimi si nga ana njerëzore, shpirtërore dhe ajo profesionale. Është një shpërblim i jashtëzakonshëm për mua që me ka bërë shumë të lumtur sepse nuk e mendoja që të arrija kaq larg. Liria ishte një gjë e jashtëzakonshme sepse unë nuk isha mësuar të isha e lirë, por isha mësuar të zbatoja urdhrat e brigadierit, shefes së repartit, e të pafatëve, sepse të paaftët kanë qenë mbi të aftët.”, tha Gentiana./m.j
Brravo gentiana..na nderove..vehten ..familjen dhe SHQIOTARINË..je ambasadore dhe krenarija e kombit..njerëz si ,,ju, vlejnë…