Nga Artur Ajazi
Edhe pse Gjykata Administrative, i rikthehu në sallën e Parlamentit, duket se asgjë nuk ka ndryshuar. Janë sërish ata, janë të njëjtët që hodhën flakadanë në sallë, që dogjën karriget, që shtynë dhe dhunuan gardistët dhe kryetaren e Kuvendit. Huqi -thonë – del me shpirtin.
Ata janë salistë, berishistë, dhe njerëz të bindur të kryetarit. Ndoshta derisa të dalin listat përfundimtare të kandidatëve të rinj për deputet nga zyra dhe firma e liderit. Deri atëhere, ata do të bërtasin, do të ulurasin, do ti bëjnë lajka Berishës, dhe pastaj “duke parë dhe duke bërë”. U rikthyen në Parlament, dhe u dukej vetja “si triumfues” ndaj shumicës, ndaj dhe sapo nisi punimet Kuvendi, u sulën mbi kryetaren Spiropali, kryeministrin, ministrat, dhe deklaruan troç “nuk kemi ndryshuar aspak, jemi të njëjtët”.
Por ajo që mendoj unë se u dha “krahë”, ishte fitorja e zotit Trump, rikthimi i tij si presidenti i 47 i SHBA. Sa të paditur, sa dritëshkurtër, dhe sa mjeranë janë ata që besojnë se “Trump sapo të shkelë në Shtëpinë e Bardhë, do të lirojë Berishën, dhe rikthejë në pushtet PD”. Vetëm një politikan provincial dhe budalla, mund të besojë dhe mendojë se, Trump do të merret me Shqipërinë, sapo të marrë detyrën e tij. Por ja që, ka edhe të tillë akoma, edhe sot pas 34 vitesh në Shqipëri. Edhe pse janë të vetëdijshëm se, situatat, ekuilibrat, dhe rëndësia e politikave globale ka ndryshuar, ata kanë mbetur me “Saliun e 1996”.
Ankohen “pse na përjashtoni, pse na bllokoni me gardistë”, rebelohen dhe pastaj futen në rradhë kur gjykatat, i japin të drejtë Kuvendit apo kryeministrit vendit. Ikja e Berishës prej Dhjetorit të kaluar nga Parlamenti, pas “arrestiti shtëpiak”, dhe marrja e “direktivave” me sms nga ballkoni, i ka lënë ata robër të përulësisë ndaj kryetarit suprem.
Ata sërish do ti rikthehen “avazit”, do të ndezin sërish flakadanët, do të shkulin sërish këmbët e karrigeve, dhe do të përplasen sërish me gardistët. Kanë 12 vjet, që bëjnë të njëjtën gjë, pasi nuk dinë të bëjnë as politikë, as opozitë, dhe as ecuri normale të parlamentarizmit.
Të jesh ligjvënës, nuk do të thotë të trajtosh vehten si “të paprekshëm”. Ligji të limiton, dhe nuk mund ta tejkalosh cakun ligjor, pse na paske mandatin e deputetit.