Në vendet ku grateë kanë qenë në krye të qeverisë, paqja ka mbizotëruar dhe shkalla e vdekshmërisë ka më e ulët. Ekzistonte një periudhë kur aroma e grave në politikën botërore ishte e fortë dhe joshëse.

Në vitin 2020, Angela Merkel në Gjermani, Katrin Jacobsdottir në Islandë, Tsai Ing-wen në Tajvan dhe Jacinda Ardern në Zelandën e Re u vlerësuan si më të suksesshme pasi vendet e tyre regjistuan më pak viktima nga vend, në krahasim me vendet e tjera.

Pyetjet që lindën ishin të shumta. Ishte faji i tyre që ishin gra, duke i dhënë përparësi kujdesit, apo që shumica prej tyre po vizitonin ishujt ku ishte shumë më e lehtë të frenohej përhapja e koronavirusit?

A kishte të bënte me faktin se vinin nga vende të pasura ku gratë janë më të pranuara në krye të qeveriisë, si Mette Frederiksen në Danimarkë, apo ishte stili i tyre i udhëheqjes së tyre që shënuan këto fitore të rëndësishme.

E vërteta është se nuk u dha kurrë një përgjigje e qartë, pasi efektet ekonomike dhe sociale të bllokimeve, si dhe ndërlikimet e programeve të vaksinimit dominuan debatin publik të kohës deri në fund të pandemisë.

Shumica do të argumentojnë se menaxhimi  politikës nuk është çështje ginie por aftësi.

Megjithëse ka të dhëna se gratë në pushtet kanë më pak prirje autoritare. Gjithashtu është e rëndësishme të theksohet se aty ku përfaqësimi i grave në parlamente apo legjislatura është më i barabartë me atë të burrave, ka një ndryshim në vendimet e marra dhe sigurisht në elektorat.

Domethënë, në këto raste është vendosur barazi më e madhe e dy gjinive në çështjet e arsimit dhe punës, por edhe për promovimin e ligjeve kundër diskriminimit të çdo lloji, në favor të riprodhimit femëror dhe kundër dhunës ndaj grave.

Për shembull, në çdo parlament ka më shumë gra, leja është më e gjatë, fëmijët kanë përfitime më të mira dhe të moshuarit marrin më shumë kujdes.

Përveç kësaj, gratë avancojnë një shoqëri, sepse ato investojnë më me pasion në arsim, shtetin e mirëqenies, shërbimet sociale, shëndetin, ujin e pastër dhe mbrojtjen e mjedisit sesa burrat.

Në vendet, gjithashtu, ku gratë kanë poste kyçe, paqja ka më shumë gjasa të ndodhë, shpenzimet ushtarake janë më të ulëta dhe shkalla e vdekjeve është gjithashtu më e ulët.

Basti në çdo rast është se diversiteti racor në lidership nuk është përçarës, por më tepër një mundësi për konsensus dhe sinergji më të madhe në të gjithë spektrin politik./ abcnews.al