Nga ARTUR AJAZI
Rasti Veliajt, na tregoi se edhe njerëzit e hetimit kanë defektet e tyre, kanë mangësitë dhe boshllëqet e tyre në profesion, që ndikojnë mjaftueshëm në punën e përditshme. Postkomunizmi në Shqipëri, u shoqërua me shpikje të habitshme që kishin lidhje veç fushave të ndryshme, edhe me drejtësinë. U shpik “Plepat” që prodhoi dhjetra e qindra prokurorë dhe gjyqtarë të “demokracisë”, që shkatërruan krejt sistemin e drejtësisë.
U shpikën universitetet “kioska”, që mbushën gjithë dynjanë me diploma fallco dhe të blera, duke mbushur vendin me juristë, ekonomistë, sportistë, gjyqtarë e diplomatë. Pothuajse çdo shqiptar kishte 2-3 diploma të blera në “kioska-universitetet” e tranzicionit. Vitet kalonin, dhe vendi zhytej gjithnjë e më shumë në batakun e moszbatimit dhe menaxhimit të ligjeve. Kjo ndodhi edhe me sistemin e drejtësisë. Gaboje, ose kryeje një shkelje apo krim, dhe të hetonte dhe gjykonte një “plepaxhi”, të cilit po ti jepje një grusht me para, të ulte dënimin, ose të lironte nga burgu. Gjithçka deri ditën që nisi reforma e thellë në sistemin e drejtësisë, kalonte përmes politikës.
Sot ne kemi një sistem të “vettingizuar” drejtësie, i cili supozohet se kryen me dinjitet interpretimin dhe zbatimin e ligjit. Ngjarjet e 2-3 viteve të fundit, treguan se, reforma rradikale në sistemin e drejtësisë, ja kishte vlejtur, dhe se Edi Rama si iniciatori i saj meritonte vlerësimet maksimale. Por ç’po ndodh së fundi. Arrestimi shtëpiak i Berishës dhe lirimi nga kjo masë ishte paksa e habitshme. Po ashtu dhe “toleranca” ndaj akteve dhe veprimeve të tij para SPAK-ut, duke thyer çdo normë, rregull dhe ligj, duket paksa e habitshme. Si ka mundësi që një person nën hetim për disa vepra penale, i dërguar për gjykim, lejohet të bëjë shkelje të tilla nën hundën e SPAK-ut ? Kjo edhe për faktin sepse SPAK-u, nuk ka treguar kaq tolerancë deri sot , ndaj askujt tjetër.
Erion Veliajn e morën dhe e rrasën në burg, duke mos i formuluar dhe vërtetuar deri sot një prej akuzave. Madje në seancën e fundit gjyqsore për masën e sigurisë, prokurori i përfolur kaq shumë i tij, na rezulton hakmarrës dhe i padrejtë, aq sa arrin ta fyejë Veliajn në seancë. Veprimet dhe mosveprimet e tyre, të bëjnë të mendosh se kemi të bëjmë me sjellje gangsterësh, dhe jo prokurorësh. Një drejtësi e reformuar, e pavarur dhe dinjitoze, nuk ka vend për prokurorë dhe gjyqtarë brutalë, të paedukatë, tendeciozë, dhe më keq Akoma, të kamufluar. E them këtë nga fakti sepse, prokurori që ka hetuar dhe po heton mbi Veliajn, na rezulton edhe ndertues pallatesh.
Atëhere si mund ti besojmë atij prokurori, kur faktet e zbuluara dhe publikuara nga vetë kryetari bashkisë, dhe të pakundërshtuara nga ai, nxjerrin “zbuluar” njeriun që po heton mbi “korrupsionin dhe pasurinë e Erion Veliajt”. A mund të ketë vend në sistemin e ri të drejtësisë, për prokurorë-ndërtues, për prokurorë-manipulues, për gjyqtarë të korruptuar dhe me pasuri të pajustifikueshme ? Natyrisht që jo. Drejtësia e re, nuk ka vend për gangsterë.
Drejtësia e re është Tempulli i njerëzve të ndershëm, që nuk fshehin as dëftesat dhe as diplomat e shkollimit, as pallatet dhe as notat e shkollës. Një prokuror apo gjyqtar milioner në euro apo dollarë, meriton të hetohet dhe gjykohet, dhe jo të akomodohet në zyrat e SPAK-ut dhe GJKKO.
