Logoja e media Mapo feston sot në Hotel Rogner 10 vjetorin e themelimit
Ishte viti 2006 kur revista e përvajshme MAPO debutoi në tregun mediatik. Sot logoja Mapo që tashmë është dhe me një gazetë në print dhe online feston 10 vjetorin në një festë në Hotel Rogner, ku do të jenë themeluesit e parë dhe të ftuar nga trupi diplomatik, nga media, politika e shoqëria civile.
Themeluesit e saj të parë ishin gazetarët; Skënder Minxhozi, Ben Andoni, Lorenc Vangjeli, Erl Murati, Ervin Qafmolla, etj..
Të gjithë ata që i kishin ende në kujtesë të vetmet vende ku mund t’i gjeje bashkë ata pak artikuj ushqimorë, tekstilë e industrialë që ofronte menyja e varfër e regjimit komunist e që jo rrallë të detyronin radhët e mëdha dhe dyndjet për të hyrë blerë në to, do të çuditeshin jo pak kur do dëgjonin gati pesëmbëdhjetë vite pas përmbysjes së sistemit rishfaqjen e emrit MAPO, veçse përmbajtja dhe forma nuk i ngjasonte edhe aq magazinave popullore të asaj kohe. Dhjetë vjet më pas, kur logoja ka mbërritur në një përvjetor të rëndësishëm, Skënder Minxhozi, kryeredaktor prej numrit të parë të së përjavshmes, edhe pse nuk e mban mend ideja e kujt kish qenë ky titull, kujton se në dy javët e para i shkaktoi habi. “Titulli ishte provokues. Luante me konceptin dhe kujtesën e një pjese të publikut për atë që MAPO-ja ka qenë. Ishte provokacion për mua, fakti se i rezistoi kohës dhe fakti që projekti vazhdoi e u kthye në një gazetë kombëtare dhe një markë me shumë nënprodukte” –shprehet Minxhozi.
Në verën e vitit 2010 logoja MAPO u zhvillua dhe në një gazetë të përditshme. Një vit më vonë MAPO u unifikua nën të njëjtin grup, në të njëjtin ekip editorial duke pasur në krye kryeredaktorin Arion Sulo, drejtor Henri Çilin. Më pas e drejtoi Artur Zheji dhe aktualisht e drejton gazetari Alfred Lela.
Duke parë vështirësinë me të cilën përballej shtypi i shkruar, që solli mbylljen e shumë gazetave print, Mapo prej vitit 2014 pushoi së qeni një biznes dhe u bë një organizatë jofitimprurëse dhe së fundi është e riorganizuar në kuadër të Institutit Evropian “Pashko” mbështetur nga grupi ekonomik EEI. “Mapo gjithmonë ka qenë e lirë, interesante, inovative dhe do të mbetet e tillë: NJË GAZETË LIBERALE!”, shkruan në fjalën e tij përshëndetëse botuesi i media Mapo, Henri Çili.
Një album special i botuar me karton të fortë dhe faqe të lidhura mirë dhe goxha peshë e përmbajtje, si prej frikës se mund të zhduket në virtualitet, është përgatitur enkas për këtë 10-vjetor. Aty ka qëndrime editoriale të ndryshme, që i përkojnë po ashtu kohëve të ndryshme që Mapo ka jetuar edhe pse në pak vite. Ka ide të ndryshme, të cilat ndonjë prej atyre që i ka shkruar mund edhe të mos i ndajë sërish, por dëshmi e një media që nuk e fshin historinë, s’ka frikë prej saj edhe pse nuk është aq arrogante sa të krenohet me të. Albumi sjell kujtime të atyre që themeluan Mapon e parë, një revistë që hapej me maskën mortore të Enver Hoxhës, jo pak provokuese në ditën e saj të parë, dhe vijon sot të tentojë të jetë po aq thumbuese dhe tw provokojë emocione.
Në prag të 10-vjetorit Media Mapo ka marrë përshëndetje nga ambasadorët e SHBA-ve në Tiranë, Donald Lu dhe Aleksandër Arvizu:
Prej më shumë se tri vitesh jam një lexues i përkushtuar i MAPO. Së pari, e vura re për shkak të karikaturave politike të shkëlqyera të Bujar Kapexhiut. Ai është një gjeni në pikasjen e një çështjeje të ndërlikuar politike dhe në kapjen e së vërtetës së saj thelbësore (dhe shpesh të sikletshme). Fëmijët e mi gjithnjë qeshin kur më shohin mua, herë pas here, të paraqitur tek “Ngërçi”. Si student i gjuhës shqipe, në fillim u tërhoqa nga karikaturat, por vazhdova ta lexoj MAPO-n për shkak të raportimit të shkëlqyer dhe editorialeve të paparashikueshme. Me shumicën e gazetave të tjera, mund ta parashikosh me saktësi se çfarë do të thonë për secilën çështje. Në rastin e MAPO jam gjithnjë i habitur nga ndershmëria dhe logjika (common sense). Tani si Ambasador, unë kam kohë të lexoj disa gazeta çdo mëngjes. MAPO-n e lexoj me kënaqësi çdo ditë. Gëzuar përvjetorin! Edhe njëqind!
Aleksandër Arvizu:
Të dashur miq, urimet më të përzemërta për Gazetën MAPO në këtë përvjetor! Kur jetoja në Tiranë, MAPO ishte një ‘duhet lexuar’ për mua çdo ditë dhe, që nga kthimi në Ëashington kam vijuar t’i ndjek zhvillimet në Shqipëri përmes Mapo online. Çdo gazetë, qoftë në Shqipëri apo Amerikë, ka stilin e vet të të raportuarit dhe orientimin editorial, dhe MAPO, natyrisht, nuk bën përjashtim. Por, një gjë që ia kam vlerësuar MAPO-s përgjatë viteve është busulla e saj e qartë dhe të kuptuarit se një e ardhme pozitive, zhvilluese për popullin shqiptar, do të vijë vetëm nëpërmjet integrimit më të thellë me pjesën tjetër të Europës dhe me Perëndimin më gjerësisht. Posaçërisht Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Urimet më të mira për sukseset në vazhdim!