Meta kthen për rishqyrtim një tjetër ligj: Nuk garanton mbrojtjen e jetës së qytetarëve

Presidenti Ilir Meta ka kthyer ligjin për sigurimin e detyrueshëm të transportit.

“Dekret për kthimin e ligjit nr. 32/2021 “Për sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit”. Në mbështetje të nenit 85, pika 1 dhe nenit 93 të Kushtetutës, dekretoj: Kthimin në Kuvend të ligjit nr. 32/2021 “Për sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit”, për rishqyrtim sipas arsyetimit bashkëlidhur këtij dekreti”, thuhet në vendimin e Metës.

Presidenti vlerëson se Kuvendi, pavarësisht asaj që deklarohet në praktikën parlamentare nuk ka mundur t’i japë zgjidhje kësaj problematike. Sipas tij, përmbajtja e dispozitës së nenit 8, nuk garanton zbatimin në praktikë edhe për një kohë shumë të gjatë të sistemit bonus-malus.

Arsyet e kthimit të ligjit:

Në seancën plenare të datës 16 mars 2021, Kuvendi i Shqipërisë ka miratuar ligjin nr. 32/2021 “Për sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit”. Ky projektligj ka marrë një kohë të gjatë në hartimin e tij, ndërkohë që është depozituar në Kuvendin e Shqipërisë nga Këshilli i Ministrave në 6 janar 2021.

Me shkresën e Kuvendit nr. 835 prot., datë 18.03.2021, ky ligj i është përcjellë Presidentit të Republikës për dekretim dhe shpallje.

Në ushtrim të së drejtës kushtetuese të parashikuar nga neni 85, pika 1, e Kushtetutës, ligji nr. 32/2021 “Për sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit”, iu nënshtrua shqyrtimit të tij, duke marrë në vlerësim të kujdeshëm praktikën parlamentare, diskutimet e deputetëve, qëndrimet publike që kanë hasur disa nene të veçanta të ligjit që prej hartimit të projektligjit nga Agjencia e Mbikëqyrjes Financiare, deri në miratimin e tij, nga Kuvendi i Shqipërisë.

Referuar praktikës parlamentare, hartimi i një ligji të ri për sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit është bërë i nevojshëm për këto arsye kryesore:

• Së pari, për të reflektuar zhvillimet e vrullshme që kanë ndodhur, ndër vite, në këtë sektor, si në vendin tonë, ashtu edhe në vendet e rajonit e të Europës;
• Së dyti, për të zbatuar detyrimin e përcaktuara në MSA, në drejtim të përafrimit të legjislacionit me direktivat e BE-së, e konkretisht, me direktivën 2009/103/KE të Parlamentit Europian dhe të Këshillit, datë 16 shtator 2009. Hartimi i këtij ligji është kërkuar edhe nga Komisioni Europian në Raportet e Progresit për vendin tonë.
• Së treti, hartimi i këtij ligji është kërkesë e rezolutave të Kuvendit për vitet e fundit;
• Së katërti, hartimi i këtij ligji është rekomanduar edhe nga KLSH;
• Së pesti, hartimi i këtij ligji është i nevojshëm për zgjidhjen e disa problematikave, të konstatuara gjatë zbatimit në praktikë të ligjit ekzistues.

Para së gjithash dhe duke ju referuar qëllimit të hartimit dhe propozimit të kësaj nisme ligjore, Presidenti i Republikës vlerëson hartimin e një ligji të ri në fushën e sigurimit të detyrueshëm në sektorin e transportit, pasi çdo nismë që i përshtatet zhvillimeve të tregut, kërkesave të kohës, duke përmirësuar njëkohësisht edhe sigurinë juridike dhe masat respektive për mbrojtjen e jetës, shëndetit dhe interesave të qytetarëve, është gjithmonë e mirëpritur.

Ky ligj përmban në tërësinë e tij 61 nene, nga të cilat vetëm disa prej tyre janë konstatuar si dispozita problematike, apo që paraqesin shqetësim, të cilat duhet të merren edhe një herë në shqyrtim nga Kuvendi i Shqipërisë.

Nga shqyrimi i përmbajtjes së ligjit në krahasim me praktikën parlamentare[1], rezulton se një nga nenet që ka hasur diskutime të gjera, përgjatë punës nëKomisionin për Ekonominë dhe Financat, në cilësinë e komisionit përgjegjës, apo Komisionin për Veprimtarinë Prodhuese, Tregtinë dhe Mjedisin, është dispozita e nenit 8 të ligjit nr. 32/2021, dispozitë e cila është prezantuar nga qeveria si një ndër risitë kryesore, që synon të vërë në zbatim efektivisht sistemin e ri për përcaktimin e nivelit të primit të sigurimit të detyrueshëm motorik, bazuar në historikun e dëmeve të të siguruarit.

Nga shqyrtimi me kujdes i përmbajtjes së këtij neni, Presidenti i Republikës, vlerëson se Kuvendi i Shqipërisë, pavarësisht asaj që deklarohet në praktikën parlamentare, në fakt, për nga formulimi konkret i dispozitës, nuk ka mundur t`i japë zgjidhje kësaj problematike, pasi përmbajtja e dispozitës së nenit 8, nuk garanton zbatimin në praktikë edhe për një kohë shumë të gjatë të sistemit bonus-malus.

Nëse kjo dispozitë do të qëndrojë sipas përmbajtjes së miratuar nga Kuvendi, atëherë ky sistem i ri (bonus-malus), nuk bëhet i zbatueshëm, por do të ngelet në dëshirën e shoqërive të sigurimit, e për pasojë, sërish ky nen mbetet në ligj vetëm si një dispozitë deklarative.

Për ta risjellë në kujtesën tuaj se cili është defekti i mënyrës së formulimit të kësaj dispozite, dhe të arsyeve se përse vullneti i Qeverisë dhe i Kuvendit, ka ndryshuar në rrugë e sipër për miratim e kësaj dispozite, evidentojmë se:

1. Në nenin 3, parashikohen kuptimet e termave sipas ligjit nr. 32/2021. Në pikën 27, të këtij neni, jepet ky përkufizim:

27.“Sistemi bonus-malus” është faktor për përcaktimin e nivelit të primit të sigurimit të detyrueshëm motorik, ku primi i aplikuar është i varur nga historiku i numrit të dëmeve.

Ndërkohë që në nenin 8, të ligjit nr. 32/2021, parashikohet mënyra se si aplikohet ky sistem nga kompanitë e sigurimit. Konkretisht ky nen ka këtë përmbajtje:

“Neni 8

Sistemi bonus-malus

1. Sistemi bonus-malus është sistemi për përcaktimin e nivelit të primit të sigurimit të detyrueshëm motorik, bazuar në historikun e dëmeve të të siguruarit.

2. Sistemi bonus-malus është një nga faktorët e riskut, të cilin shoqëritë e sigurimit kanë të drejtë ta zbatojnë në tarifimin e sigurimit të përgjegjësisë së të siguruarit të mjetit motorik, për dëmet e shkaktuara palëve të treta nga përdorimi i këtij mjeti.

3. Shoqëria e sigurimit është e detyruar të vërë në dispozicion të të siguruarve certifikatën e historikut të dëmeve sipas formatit, metodës, afateve kohore dhe përmbajtjes së përcaktuar me rregulla të miratuara nga Autoriteti”.

Sipas këtij formulimi, synohet që çdo person (i siguruari), do të duhet të paguajë primën e sigurimit të detyrueshëm, “bazuar në të dhënat që faktojnë historikun e dëmeve të shkaktuar prej të siguruarit”. Një qasje e tillë është e drejtë, pasi synon që primi i sigurimit për secilin të sigruar, të përcaktohet në varësi të:

• mënyrës se si një i siguruar ka përdorur të drejtën për drejtimin e një automjeti;
• a është një përdorues i rregullt i kësaj të drejte;
• sa aksidente ka kryer dhe cilat kanë qenë pasojat e tyre;
• a paraqet rrisk për shkakimin e aksidenteve, apo dëmeve sërish, në të ardhmen etj.

Pra, sjellja e një përdoruesi të mjetit të transportit, në praktikë do të bëjë të mundur përcaktimin e nivelit të primit, në varësi të dëmeve të shkaktuara nga përdoruesi i mjetit në të shkuarën, të dhëna këto që duhet të reflektohen detyrimisht në një regjistër publik.

Një rregullim i tillë që synon diferencimin e primit të sigurimit në proporcion me riskun që paraqet një përdorues, përkundrejt tarifave uniforme dhe të larta të aplikuara deri më tani, është një risi shumë pozitive, dhe mirëpritet nga të gjithë.

• Ndërmarrja e nismës propozuese nga AMF, për përmirësimin e situatës ligjore në këtë drejtim, ka ardhur si pasojë e problematikave në praktikë. Konkretisht, në relacionin dhe raportin e komisionit përgjegjës citohet se:

“Problematikat e evidentuara lidhur me sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit.

Gjatë zbatimit të ligjit ekzistues janë evidentuar këto problematika kryesore:

• Ndryshimi i shpeshtë i primit të sigurimit;
• Qarkullimi i një pjese të mjeteve të transportit pa pasur kontratën e sigurimit të detyrueshëm;
• Përcaktimi i primit të sigurimit pa marrë në konsidetatë historikun e drejtimit të automjetit dhe dëmet e kryera, sipas sistemit bonus-malus;
• (…)”.

Në këtë mënyrë, është e qartë se Kuvendi i Shqipërisë, ka synuar të përmirësojë normën lidhur me sistemin e ri bonus-malus, sepse ndër vite kjo çështje, pra përcaktimi i primit të sigurimit pa marrë në konsideratë historikun e drejtimit të mjetit dhe dëmet e shkaktuara, është evidentuar si ndër problematikat kryesore që ka patur impakt direkt edhe në masën e siguracionit të paguar.

• Edhe pse Kuvendi ka dashur t`i japë zgjidhje kësaj çështjeje, me miratimin e pikës 2, të nenit 8, e ka lënë atë sërish pa zgjidhje.

Kjo pikë konkretisht përcakton se:

“2. Sistemi bonus-malus është një nga faktorët e riskut, të cilin shoqëritë e sigurimit kanë të drejtë ta zbatojnë në tarifimin e sigurimit të përgjegjësisë së të siguruarit të mjetit motorik, për dëmet e shkaktuara palëve të treta nga përdorimi i këtij mjeti.

Neni 8, në tërësinë e tij, por veçanërisht pika 2 e këtij neni, përmes përdorimit të togfjalëshit “shoqëritë e sigurimit kanë të drejtë ta zbatojnë”, nuk e bën këtë parashikim të detyrueshëm e ta kthejë në një rregull të përgjithshëm sistemin bonus-malus, por përkundrazi kjo u lihet në dorë shoqërive të sigurimit që sipas dëshirës së tyre mund ta përfshijnë sistemin bonus-malus në përcaktimin e tarifave të primit të sigurimit të detyrueshëm të mjeteve të transportit në tregun e brendshëm MTPL.

Në këtë mënyrë, shteti ka hequr dorë nga forca shtrënguese e tij për ta bërë të detyrueshëm sistemin e ri bonus-malus, duke ngelur kështu në të drejtën (dëshirën), dhe jo në detyrimin e shoqërive të sigurimit për aplikim.

• Sipas asaj që relatohet nga Komisioni i Ekonomisë dhe Financave në Raportin e datës 11.03.2021, dhe referuar përmbajtjes së nenit 8, të ligjit të miratuar nr. 32/2021, rezulton se:

“Shoqëria e sigurimit mund të përfshijë sistemin bonus-malus në përcaktimin e tarifave të primeve të sigurimeve të detyrueshme për dëmet e shkaktuara palëve të treta nga përdorimi i mjetit motorik, me përjashtim të policës kufitare dhe të kartonit jeshil”.

Nëse shteti përmes procesit ligjbërës e ka trajtuar sistemin bonus-malus si një opsion që edhe mund të aplikohet, si dhe duke ju referuar traditës së formimit të ndërgjegjes juridike për zbatimin e një dispozite opsionale të ligjit, është qartësisht e kuptueshme që ky sistem i ri rrezikon të mos aplikohet në praktikë.

• Kjo situatë e tillë ligjore, në praktikë do të sjellë situata paradoksale kur shoqëri të ndryshme sigurimi, mund ta aplikojnë sistemin bonus- malus, e shoqëri të tjera jo.  Kjo padyshim krijon një situatë të paqartë juridike tek qytetarët në tërësi, e për përdorues të mjeteve motorrike, pasi në çdo moment kanë pikëpyetjen nëse ky sistem është i aplikueshëm ose jo, çka do të keqorientojnë edhe sjelljen e tyre në vijimësi.

• Nga ana tjetër, edhe nëse një shoqëri sigurimesh zgjedh ta aplikojë këtë risi të ligjit, atëherë kjo do të ndikojë edhe në çekuilibrim të tregut, pasi në dukje, primi i sigurimit, do të jetë i ndryshëm në kompani të ndryshme. Një person me historik dëmesh në drejtimin e mjetit, nëse do të zgjedhë të sigurohet në një kompani që nuk e aplikon këtë sistem, do të paguajë çmimin minimal të përcaktuar për sigurimin e detyrueshëm, ndërkohë që nëse i drejtohet një kompanie tjetër më të konsoliduar që ka përmirësuar cilësinë e shërbimit të sigurimeve të detyrueshme kundrejt konsumatorëve, ai do të lidhë kontratën e sigurimit me një çmim më të lartë, për shkak të historikut të tij.

Në praktikë, kjo situatë e çmimeve të diferencuara të ofruara nga kompani të ndryshme për të njëjtin individ, është e pashmangshme që të orientojë edhe kompanitë më të konsoliduara që të tërhiqen nga aplikimi i këtij sistemi, me qëllim që të mos humbasin klientelën e tyre, duke e bërë sistemin e ri, të paaplikueshëm.

Jo vetëm kaq, por kjo situatë do të shkaktojë edhe një situatë konkurrence të pandershme e konfliktuale në terren midis agjentëve të secilës kompani, të cilët të prirur për mbajtjen apo zgjerimin e fashës së klientëve, gjithmonë do të tentojnë të ofrojnë kontrata të primit të sigurimit të detyrueshëm, përkundrejt çmimeve minimale, e duke lënë të paaplikueshëm sistemin bonus-malus.

E gjithë kjo situatë, që krijohet për shkak të parashikimeve ligjore opsionale dhe jo detyruese, nuk do të kontribuojë në rritjen e cilësisë së shërbimit në tregun e sigurimeve, apo në cilësinë e sigurisë në transport në tërësi, ndërkohë që statistikat zyrtare reflektojnë qartë se nevojat e shoqërisë shqiptare dhe aktualiteti ynë i përbashkët kërkon detyrimisht shprehjen e vullnetit shtetëror dhe ushtrimin e forcës shtrënguese të ligjit edhe për zgjidhje të tilla.

• Edhe pse gjetja dhe përdorimi i mekanizmave që rrisin cilësinë e jetës së qytetarëve ku përfshihet dhe aplikimi i sistemit bonus-malus ka qenë dhe mbetet një nga kërkesat kryesore të paraqitura në rezolutat e Kuvendit për vlerësimin e veprimtarisë së AMF-së, sërish është po Kuvendi i Shqipërisë, që e ka lënë atë pa zgjidhje.

Ky vullnet i Kuvendit reflekton një marrëdhënie të pasinqertë me qytetarët shqiptarë, të cilëve po i ofrohet një “risi” e ligjit vetëm përmes një dispozite parazitare, deklarative, që mbetet në dëshirën e kompanive të sigurimit për t`u aplikuar, ose jo.

• Kjo qasje jo objektive, jo konsistente, dhe jo realiste e Kuvendit përkundrejt kërkesave dhe nevojave të shoqërisë, konstatohet edhe në një moment tjetër procedurial, kur Kuvendi për të mos lënë asnjë gjurmë detyrimi për kompanitë e sigurimeve për aplikimin e këtij sistemi të ri, në mbledhjen e Komisionit të Ekonomisë dhe Financave, të datës 11 mars 2021, ka bërë një ndryshim në draftin final që do t`i propozohej për votim seancës plenare, duke ndryshuar nenin 7, të projektligjit që kishte paraqitur Këshilli i Ministrave, dhe duke hequr nga përmbajtja e këtij neni pikën 9, që parashikonte shprehimisht se:

 “Autoriteti përcakton parimet e sistemit bonus-malus, kategoritë e mjeteve ku zbatohet, si dhe të dhënat e nevojshme për zbatimin e këtij sistemi”.

Heqja e këtij parashikimi i cili ishte një mekanizëm shtesë për saktësimin e aplikimit të sistemit bonus-malus, provon se, Kuvendi i Shqipërisë, edhe këtë herë, nuk është treguar transparent dhe objektiv në marrëdhënie me qytetarët dhe përkundrejt interesave të tyre, por me vendimmarrjen e tij ka anuar haptazi në favor të interesit të kompanive të sigurimit, ç’ka ka sjellë dhe reagim publik në media të aktorëve të ndryshëm.

Ky favorizim është bërë duke hequr dhe çdo parashikim që mund të materializonte me akte nënligjore aplikimin e sistemit bonus-malus, dhe duke e kthyer tërësisht nenin 8 të ligjit, në një dispozitë parazite, që vetëm e njeh një të drejtë në parim, por nuk delegon rregullimin e mënyrës se si do të aplikohet e zbatohet kjo e drejtë, që në thelbin e saj, lehtëson qytetarët që respektojnë rregullat e transportit rrugor, por nga ana tjetër është një mekanizëm shtesë që përmirëson sjelljen në qarkullimin rrugor të të gjithë drejtuesve të automjeteve apo në fushën e transportit në tërësi.

• Referuar kohës që ka marrë hartimi i këtij projektligji, por dhe debatit publik që ka shoqëruar këtë ligj me kaq rëndësi për përditshmërinë e jetës shoqërore në vend, duket krejtësisht e besueshme ideja se, “lobimi i kompanive siguruese” ka rrëzuar mekanizmin e ri bonus-malus, që fillimisht ishte si një risi në draftin e ligjit të hartuar nga AMF, ndërkohë që Ministria e Financave, Këshilli i Ministrave dhe Kuvendi i Shqipërisë, duket se nuk kanë mundur t`i rezistojnë presionit të kompanive të sigurimit, duke përmbushur kështu sërish një kërkesë jo objektive të kompanive të sigurimit.

Referuar kohës së gjatë që ka marrë hartimi i këij projektligji, historikut të ndryshimit të drafteve të projektligjit në raport me përmbajtjen e ligjit e miratuar, del po kaq qartë në dritë fakti se, lobimi kundër sistemit bonus-malus, ja ka arritur qëllimit.  

Edhe kësaj here, Kuvendi i Shqipërisë, ka treguar për të disatën herë se nuk është për të përmbushur kërkesat e shoqërisë shqiptare, por përballë interesave të qytetarëve me ato të biznesit, tërhiqet dhe anon nga pakica, duke lënë sërish shtigje të hapura, dhe kleçka ligjore që tregu i sigurimeve të mos rregullohet sipas orientimit dhe forcës shtrënguese të ligjit, standarteve ndërkombëtare, por sipas dëshirës apo dakordësisë të kompanive të sigurimit.

1. Jo vetëm kaq, por edhe paqartësia që përmban neni 31 i ligjit nr. 32/2021, ku parashikohet krijimi i institucionit të Qendrës së Informacionit të Sigurimeve të Detyrueshme dhe lloji i të dhënave që duhet të administrojë ajo, nuk përmban në mënyrë shteruese e të qartë parashikimin nëse kjo qendër ka ose jo të drejtë të mbledhë dhe të krijojë si informacion, historikun e aksidenteve apo dëmeve të shkatuara nga një i siguruar, në mënyrë që këtë informacion zyrtar t`ia shpërndajë kompanive të sigurimit për të mundësuar implementimin e sistemit bonus-malus.

1. Në mbledhjen e Komisionit të Veprimtarive Prodhuese, kur është disktuar përmbajtja e nenit 8 të ligjit, deputetët e këtij komisioni kanë hezituar ta votojnë këtë nen të ligjit, pikërisht nga mungesa e sinqeritetit dhe paqartësia që ofronte përmbajtja e kësaj dispozite.

Nëse Kuvendi i Shqipërisë, dëshiron ta vendosë plotësisht në zbatim këtë sistem të ri (bonus –malus) , i cili siç referohet nga vet Kuvendi, në vendet europiane ka dhënë efekte në uljen e numrit të aksidenteve, mbrojtjen e jetës së qytetarëve dhe garantimin e një çmimi më të drejtë në policat e sigurimit TPL, atëherë është e nevojshme që Kuvendi ta rishikojë në tërësi nenin 8, por veçanërisht përmbajtjen e pikës 2, ku togfjalëshin “të cilin shoqëritë e sigurimit kanë të drejtë ta zbatojnë në tarifimin e sigurimit të përgjegjësisë”, duhet ta ndryshojë duke parashikuar detyrimin e shoqërive të sigurimit që ta zbatojnë në tarifimin e sigurimit të përgjegjësisë.

Presidenti i Republikës, mbështet qasjen që, nëse ky sistem do të aplikohet edhe në Shqipëri, ashtu si dhe në vendet europiane, do të sjellë efekte në,

• edukimin e vazhdueshëm të përdoruesit të sistemit rrugor;
• uljen e numrit të aksidenteve;
• mbrojtjen e jetës dhe shëndetit të qytetarëve;
• garantimin e një çmimi më të drejtë në policat e sigurimit; dhe
• do të garantohet më mirë mbrojtja e konsumatorit, duke u përafruar kjo mbrojtje sipas standardeve ndërkombëtare.

Sistemi bonus-malus, është një mekanizëm tarifimi proporcional në sigurimin e detyrueshëm të përgjegjësisë së pronarit të mjetit motorik për dëmet që u shkaktohen palëve të treta nga përdorimi i këtij mjeti.

Implementimi i tij ofron nxitjen në drejtimin e kujdesshëm të mjetit motorrik, duke synuar uljen e frekuencës së aksidenteve dhe për rrjedhojë të kostove të sigurimit.

Për shkak të sjelljes në rrugë në drejtimin e automjeteve, numrit të lartë të aksidenteve, pasojave në jetën dhe shëndetin e personave të përfshirë në aksidente, dhe cilësinë jo me standarde të infrastrukturës rrugore shqiptare, shoqëria shqiptare ka përballuar dhe vijon të përballojë kosto shumë të rënda, sociale, ekonomike, drama sociale e familjare.

Në këtë mënyrë, sa më i mirë të jetë legjislacioni që trajton këtë fushë, aq më mirë do të realizohet në praktikë mbrojtja e jetës dhe e shëndetit, por dhe rritja dhe formimi i duhur i ndërgjegjes juridike dhe sociale të shtetasve, përdorues të mjeteve motorrike, e për rrjedhojë, shumë herë më pak ndodhi me pasoja negative do të ketë në shoqëri në këtë drejtim.

Presidenti i Republikës, në përfundim vlerësoi përputhshmërinë e ligjit nr. 32/2021, në raport me pritshmëritë e qytetarëve të vendit dhe konstaton se neni 8 i këtij ligji, nuk i jep zgjidhje përfundimtare problematikave të konstatuara, dhe as përmbush objektivin e vet ligjvënësit përkundrejt impelemenimit të sistemit bonus-malus në sigurimin e detyrueshëm.

Kuvendi i Shqipërisë, ka gabuar në hartimin dhe miratimin e nenit 8, të ligjit nr. 32/2021, pasi nuk ka bërë zgjedhjen e duhur për të zbatuar apo konkretizuar siç duhet qasjen përkundrejt fushës së sigurimit të detyrushëm dhe përmirësimit të jetës në vend.

Përveç kësaj, Kuvendi, përmes nenit 8 të ligjit nr. 32/2021, nuk ka përmbushur detyrën dhe përgjegjësinë e tij për t`iu përgjigjur me realizëm dhe sa më drejt, prioriteteve ose problemeve të ndryshme që ka shfaqur kjo fushë e jetës shoqërore në vend.

Nevoja për përmbushjen e objektivave socialë të shtetit shqiptar, dhe shfrytëzimi i çdo mundësie për përmirësimin e legjislacionin të brendshëm me qëllim garantimin sa më mirë të jetës dhe shëndetit të qytetarëve, janë arsye objektive dhe argument i mjaftueshëm që Kuvendi i Shqipërisë ta rimarrë edhe një herë në shqyrtim nenin 8 të ligjit nr. 32/2021, për ta përmirësuar atë në tërësinë e tij, në funksion të përmirësimit të cilësisë edhe në këtë drejtim, duke garantuar përdorimin e detyrueshëm të këtij mekanizmi si për bonusin, ashtu dhe për malusin.

Në çdo rast, ligjet që Kuvendi duhet të miratojë duhet që jo vetëm të mos bien ndesh me dispozitat kushtetuese dhe parimet themelore të mbrojtura prej saj, por nga ana tjetër Kuvendi ka përgjegjësinë kryesore që ta orientojë dhe zhvillojë jetën shoqërore në vend, duke përmirësuar kuadrin e brendshëm ligjor dhe duke synuar përmbushjen e objektivave ekonomikë dhe socialë që vetë Kushtetuta mbron.

Gjithashtu, nisur nga fakti i mundësisë që Presidenti i Republikës po i krijon Kuvendit të Shqipërië për rishikimin e këtij ligji, është momenti i përshtatshëm që ky i fundit, së bashku me Qeverinë, përveç nenit 8, të rivlerësojnë edhe një herë çështjet e trajtuara në nenet 19 dhe 25, të ligjit nr. 32/2021, sa i takon kufirit minimal të përgjegjësisë së shoqërisë së sigurimit dhe shumës së siguruar për vlerën e dëmit pasuror dhe jopasuror, vlerën e dëmit biologjik, vlerën e dëmit moral, dhe vlerën e dëmit ekzistencial.

Pavarësisht se ligji i ri duket se parashikon vlera në rritje të kufirit minimal të përgjegjësisë, kjo rritje duhet të vijë pas një studimi objektiv që i përgjigjet një tërësie faktorësh ekonomikë dhe socialë që kanë ndodhur në këto 12 vite të zbatimit të ligjit të vjetër nr. 10 076, datë 12.2.2009 “Për sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit”, i ndryshuar.

Kuvendi i Shqipërisë, duhet të thellohet edhe në drejtim të verifikimit të faktit, nëse shoqëri që ofrojnë shërbimet e tyre në tregun e sigurimeve zotërojnë njëkohësisht dhe aksione apo gëzojnë të drejta koncesionare në fushën e ofrimit të shërbimeve aeroportuale, transportit ajror, apo detar në vend. Nëse po, Kuvendi duhet ta vlerësojë këtë fakt, nëse kjo gjëndje përbën një situatë të konfliktit të interesit, që duhet zgjidhur përmes përmirësimit të ligjit.

Ndërkohë që vlerësimi paraprak i përputhshmërisë me Kushtetutën të një ligji, është detyrë primare e institucioneve kryesore të shtetit, Presidenti i Republikës, në përmbushje të rolit të tij si Kryetari i Shtetit dhe në zbatim të nenit 85, pika 1, të Kushtetutës, ka përgjegjësinë kushtetuese të ndërhyjë përmes mekanizmit të kthimit të ligjit jo vetëm në ato raste kur konstaton antikushtetutshmërinë e dispozitave të ligjit, por edhe të vlerësojë nëse modeli i zgjedhur nga ligjvënësi është ose jo më i miri, në funksion të përmirësimit të cilësisë së jetës së të gjithë qytetarëve të vendit.

Në përmirësim të këtyre dispozitave, Kuvendi duhet paraprakisht t`i japë përgjigje pyetjes, nëse ka bërë zgjidhjen më të mirë për mbrojtjen e jetës, shëndetit dhe garantimit të sigurisë së transportit për qytetarët e vendit, veçanërisht me kushtet kur cilësia e infrastrukturës së transportit, e asaj rrugore në veçanti, dhe siguria e saj në Republikën e Shqipërisë, nuk ofrojnë garancitë sipas standardeve të Bashkimit Europian, direktiva e të cilit synohet të përafrohet përmes këtij ligj. Ndaj dhe Presidenti i Republikës vlerëson se ka vend për përmirësim të mëtejshëm, në funksion të garantimit të jetës dhe shëndetit, dhe përmbushjes së objektivave ekonomikë dhe socialë për qytetarët e vendit.

Përpos sa më sipër, kthimi i ligjit për rishqyrtim në Kuvend, nuk ka asnjë pasojë në kohë, pasi vet dispozita e nenit  61 të ligjit, parashikon se ky ligj hyn në fuqi në datë 1 korrrik 2021, kohë kjo e mjaftueshme që Kuvendi të rishikojë normën ligjore (nenin 8 të ligjit nr. 32/2021), sipas arsyetimit të mësipërm.

Presidenti i Republikës, i kërkon Kuvendit të Shqipërisë që të reflektojë një bashkëpunim gjithëpërfshirës, me qëllim plotësimin në mënyrë të sinqertë të hapësirave që krijon neni 8 i ligjit nr.32/2021, sipas kërkesave e nevojave të qytetarëve shqiptarë, standardeve europiane që synohen për përafrim, e mbi të gjitha, në funksion të interesit publik.

Për gjithë sa u parashtrua më sipër, në bindje të Kushtetutës dhe në zbatim të nenit 85, pika 1, të saj, kam vendosur kthimin për rishqyrtim në Kuvend të ligjit nr. 32/2021 “Për sigurimin e detyrueshëm në sektorin e transportit”,me qëllim rishikimin dhe përmirësimin e neneve 8, 19, 25, 31 të tij, ndërkohë që Kuvendi ka të gjitha mundësitë që të vlerësojë përmirësimin e çdo dispozite tjetër që e vlerëson të nevojshme.

/a.r