Njerëzit që në fillimet e adoleshencës bien në dashuri, një dashuri që jo gjithmonë zgjat. Disa njerëz futen në jetën tonë për të mos qëndruar gjatë, por duke n’a dhënë mësimet të forta të jetës. Por, ka dhe persona që vinë, për të mos u larguar më. Megjithatë, psikologët thonë se njeriu mund të bie në dashuri vërtet vetëm tri herë. Dhe çdo përvojë e tillë, në mënyrën e vet, është e rëndësishme dhe e domosdoshme.
Dashuria sikur në përralla – kur jeni ende të rinj dhe refuzoni t’i kushtoni vëmendje problemeve të vogla, e gjithashtu jeni të gatshëm të sakrifikoni çdo gjë për lidhjen tuaj; E dyta është dashuria e komplikuar – ku mendoni se keni mësuar nga përvojat e mëhershme, por pikërisht në këtë lloj të dashurisë jeni më të prirë të manipuloheni dhe lëndoni; dhe e treta është dashuria e pjekurisë – ku kjo dashuri shfaqet në jetën tonë kur ende jemi në pritje. Zakonisht vjen papritur dhe nuk i përshtatet idesë sonë se si duhet të jetë dashuria e vërtet. Nuk duket aspak e përsosur si dashuri, por është lidhje e vërtetë, e karakterizuar nga një ndjenjë e jashtëzakonshme e lehtësisë – diçka e cila nuk mund të shpjegohet me fjalë.
Në këtë fazë të jetës, pra kur jeni në fazën e dashurisë së pjekurisë, ju nuk keni më pritshmëri. Nuk shpenzoni më kohë kot duke menduar për kualitetet që dashuria e jetës suaj duhet t’i posedojë. Një dashuri e tillë ju mëson të jeni e vërtetë dhe se një lidhje nuk duhet të jetë e përsosur.