Nga Rigels Seliman
Gjykata Kushtetuese është një nga shtyllat më të rëndësishme të shtetit të së drejtës dhe demokracisë, pasi ajo garanton respektimin e Kushtetutës dhe siguron balancën ndërmjet pushteteve. Pavarësia e saj është thelbësore për mbrojtjen e të drejtave të qytetarëve dhe për stabilitetin e institucioneve demokratike. Ky organ ka funksionin e sigurisë ligjore, duke vepruar si një mbikëqyrës i çdo akti normativ dhe veprimi institucional, për të siguruar që ata të jenë në përputhje me ligjin më të lartë të vendit. Pa një Gjykatë Kushtetuese të pavarur dhe të fuqishme, demokracia është e rrezikuar dhe mund të shndërrohet në një fasadë të boshatisur.
Në Shqipëri, roli i Gjykatës Kushtetuese ka qenë mjaft i rëndësishëm për konsolidimin e shtetit të së drejtës, por ky funksion ka hasur në shumë sfida. Një nga këto sfida është presioni dhe sulmet nga figura të caktuara politike, të cilët janë të interesuar të minojnë autoritetin dhe pavarësinë e këtij institucioni. Një prej këtyre individëve është ish-kryeministri Sali Berisha, i cili, përmes një gjuhë të ashpër dhe shpesh herë të paarsyeshme, ka tentuar të deligjitimojë çdo vendim të Gjykatës Kushtetuese që nuk i ka shërbyer interesave të tij personale dhe politike.
Një nga ngjarjet më të fundit ka ndodhur dje, teksa ka Gjykata Kushtetuese rrëzoi ankimin e Berishës, duke vërtetuar legjitimitetin e Prokurorisë së Posaçme (SPAK) për ta hetuar ish-kryeministrin pa pasur nevojën e autorizimit të Kuvendit. Ky vendim ishte një akt i rëndësishëm për forcimin e pavarësisë së institucioneve të drejtësisë dhe për konfirmimin e forcës ligjore të SPAK, por gjithashtu nxiti një reagim të fortë dhe të dëmshëm nga Berisha dhe enturazhi i tij. Ai e quajti këtë vendim si një “pjesë të grushtit të shtetit”, duke përdorur një gjuhë që synon të de-legjitimojë çdo veprim të drejtësisë që e shqetëson.
Përpjekjet për të minuar Gjykatën Kushtetuese nga Sali Berisha janë një manifestim i pasigurisë dhe dëshpërimit të tij për të ruajtur pushtetin, duke përdorur mekanizma të presionit për të nxitur një klimë të pasigurisë dhe të frikës në sistemin e drejtësisë. Ato janë një përpjekje për të shkatërruar pavarësinë e Gjykatës dhe për të ndikuar në vendimet e saj, duke u munduar të krijojnë një ekosistem të favorshëm për interesat e tij personale dhe politike.
Megjithatë pavarësisht këtyre presioneve të Berishës dhe enturazhit të tij, vendimet e Gjykatës Kushtetuese, si ai i fundit që mbështeti SPAK-un dhe refuzoi kërkesat e Berishës, janë dëshmi të forcës së shtetit të së drejtës dhe të funksionimit të një demokracie të shëndoshë. Kjo gjykatë ka bërë gjithçka për të mbrojtur Kushtetutën e Shqipërisë dhe për të siguruar që ligjet të zbatohen pa ndikuar nga presione politike. Kështu që përpjekjet e Berishës për të krijuar një klimë të presionit dhe sulmeve ndaj këtij institucioni janë të dëmshme dhe të rrezikshme për stabilitetin e demokracisë shqiptare.
Sali Berisha dhe enturazhi i tij, përmes sulmeve dhe tentativave për të penguar funksionimin e drejtësisë, po tentojnë të minojnë themelet e shtetit të së drejtës dhe të demokracisë në Shqipëri. Ata qëllimisht po mundohen të shkatërrojnë besimin e qytetarëve tek institucionet e pavarura dhe po përpiqen të përdorin çdo mundësi për të nxjerrë nga veprimtaria organe të tilla si Gjykata Kushtetuese që i mbrojnë interesat e qytetarëve, jo të grupeve të caktuara politike.
Një shtet demokratik nuk mund të ekzistojë pa një gjyqësor të pavarur dhe pa një Gjykatë Kushtetuese që e mbështet ligjin dhe Kushtetutën mbi interesat e ngushta politike. Sulmet ndaj këtij organi janë një shenjë e dëshpërimit të atyre që përpiqen të përdorin pushtetin për interesa personale e politike, një tentativë për të kthyer pas rrokullisjen e sistemeve autoritariste dhe një kërcënim për shtetin e së drejtës.
Shqipëria meriton një të ardhme ku të gjitha organet e drejtësisë janë të pavarura, të fuqishme dhe të pa ndikueshme nga presione të jashtme, për të siguruar një të ardhme të qëndrueshme, të drejtë dhe demokratike për qytetarët e saj.
Vetëm duke mbrojtur Gjykatën Kushtetuese dhe institucione të tjera të pavarura, Shqipëria mund të ruajë dhe të forcojë demokracinë dhe sundimin e ligjit.