Leku shqiptar ka qenë një nga monedhat më të qëndrueshme ndër monedhat me kurs të lirë këmbimi në vendet e Evropës Qendrore, Lindore dhe Juglindore, deklaroi Guvernatori i BSH -se, Genti Sejko në Samitin e Ministrave të Financave dhe Guvernatorëve me temë “E ardhmja financiare e rajonit”, qe u zhvillua 12 – 13 qershor 2015, Becic, Mal i Zi.
Ne fjalen e mbajtur ne kete takim, Guvernatori Sejko, ben te ditur njoftimi i BSH-se, u shpreh se, “në rastin e Shqipërisë, jemi të lidhur kryesisht me monedhën euro dhe dollarin amerikan vetëm për shkak të faktit se, Shqipëria ishte ekonomia e fundit që përqafoi lehtë frangën zvicerane. Në kohën që ajo u fut në treg, Banka Qendrore ishte tashmë e shqetësuar nga pesha më e madhe e huave në monedhë të huaj dhe ndaloi zgjerimin e mëtejshëm nëpërmjet rregullores makroprudenciale (provigjione më të larta dhe kolateral i detyrueshëm)”.
Nga ana tjetër, vijoi kreu i sistemit bankar shqiptar, zhvillimet e monedhës euro janë veçanërisht të rëndësishme në lidhje me veprimtarinë e ekonomisë reale, konkurrencës së eksporteve dhe zhvillimeve financiare, përderisa një sasi e konsiderueshme e tregtisë së aktiveve dhe detyrimeve të bankave (pothuajse gjysma e kursimeve dhe më shumë se 50% e huave) mbahen në monedhën euro. Ndërkohë, dollari amerikan është gjithashtu i rëndësishëm si mjet i tregtisë dhe si monedhë për mbajtjen e kursimeve.
Shpërthimi i krizës shkaktoi shumë shqetësime në Shqipëri, veçanërisht në lidhje me çështje të stabilitetit financiar (meqenëse 75% e portofolit të tepricës së huave ishte në monedhë të huaj, kryesisht në monedhën euro), por ndoshta në mënyrë surprizuese, leku u shfaq si monedha më pak e luhatshme nga të gjitha monedhat e tjera, u shpreh Guvernatori Sejko.
Ai theksoi se, “sipas këndvështrimit tonë, ecuria e monedhës lek ndaj monedhave të forta/kryesore, pavarësisht deficitit të huaj të lartë, dërgesat e emigrantëve në rënie dhe politika monetare lehtësuese janë pasqyruar në ngushtimin e hendekut të normave të politikës monetare midis Shqipërisë dhe Eurozonës (diferenca ishte 4% katër vjet më parë dhe sot është më pak se 2%)”, duke pozicionuar lekun si monedhe te qendrueshme