Në llogarinë e saj në rrjetin social Facebook, Sadije Berisha ka postuar një shkrim të gjatë në gjuhën angleze ku flet për vajzat e reja që ëndërrojnë të kenë burra të martuar dhe të pasur, për interesa materiale. Në mënyrë indirekte, Sadija sulmon kështu bashkëshorten e Shkëlzen Berishës, Armina Mevlanin, me të cilën ka patur mjaft fërkime këto kohët e fundit.
Më poshtë postimi i Sadije Berishës në Facebook:
Vajzat 19-vjeçare adoleshente kanë “ambiciet” e tyre për t’u bërë dashnore të burrave të martuar me fëmijë dhe disa të fillojnë karrierën e tyre si “vajza / gruaja tjetër”, madje edhe më të vogla se kaq.
Kjo është për fat të keq një problem i zakonshëm në mesin e vajzave të reja në vendet post-komuniste si Shqipëria, Rumania etj ..
Burrat me para dhe pushtet, shpesh përfitojnë nga vajzat e reja që jetojnë në varfëri duke u ofruar atyre një jetë me udhëtime gjatë fundjavës në hotele luksoze në vendet që ato mund t’i shohin vetëm në filma apo ëndrra.
Dhuratat e shtrenjta, rrobat e dizenjuara bëjnë që ato të shkaktojnë zili të gjithë vajzave me më “pak fat” në lagjen e tyre.
Mjerisht ato e shohin veten si model për vajzat e varfra me ëndrrat që dëshirojnë për të njëjtën “jetë përralle” sikur të martoheshin me princin, hipur në Mercedesin tij, duke e çuar jashtë për një jetë plot me ‘shopping’, dhe me para pa limit për dashnoren adoleshente dhe familja e saj është e varfër, e vajzave të reja ‘ambicioze’.
Burrat si kjo zakonisht kanë 2,3 ose më shumë vajza tëreja në shërbimin e tyre dhe ndjehen si mbreti i botës. Gruaja zakonisht duhet të pranojë me dhimbje abuzimin/ tradhëtinë dhe të kujdesen për të gjitha të lëna pas dore, shpesh fëmijët në mungesë të një babai shumë të zënë.
Gratë dhe fëmijët e tyre të vuajnë të gjithë shumë shpesh në heshtje pasi divorci është jo rëndom një opsion për një grua shqiptare.
Një grua e divorcuar me fëmijë ka një status të ulët dhe konsiderohet si “mall i përdorur” jo shumë i dëshirueshëm në tregun e beqarëve në një botë të sunduar nga meshkujt dhe nevojat e tyre egoiste.
Unë e kuptoj se kur ju jeni të varfra, bëni atë që ju e mendoni mirë në shpresë për një jetë më të mirë. Unë nuk jam duke gjykuar vajzat e reja të varfra në vendet post-komuniste, unë kam qenë me fat që kurrë nuk isha aq e varfër sa të shisja veten kaq ulët apo të kisha ndonjë “ambicie” për t’u bërë dashnorja e re e çdo mashkulli.
Por unë e kuptoj se varfëria mund të krijojë këto situata dhe se disa prindër madje inkurajojnë bijat e tyre në shpresë për një jetë më të mirë.
Unë shpresoj t’a mësoj vajzën time me vlera, t’ia dalë vetë dhe të ketë “ambiciet” e saj shumë më të larta sesa të qënit një dashnore e një burri të martuar duke shpresuar se ai ka të holla të mjaftueshme dhe lidhjet për të hapur dyert për të.
Unë dua që ajo të hapë dyert e veta.
Të respektojnë veten dhe gratë e tjera.
Të jetë “ambicioze” mjaftueshëm për të qënë një model i mirë për vajzat e reja, duke iu treguar atyre se si ato mund të arrijnë sukses vetë dhe jo nga dikush tjetër në këmbim të seksit.
Zemra ime është për për gruan dhe fëmijët e lënë pas dore, të detyruar të jetojnë në robëri, në një martesë të këtij lloji abuzimi.
Nëse kjo botë është bërë nga një vëllazëri burrash.
Ku është ‘motra jonë e afërt’ një grua?
Pse nuk ndalet gratë së konkuruari njëra-tjetrën dhe të fillojnë të qëndrojnë për njëra-tjetrën, kundër abuzimit?