Nga Ylli Pata
Në çdo vend të botës, nëse një prokurori do të niste një aksion penal ndaj zyrtarëve të lartë, opozita do ta kishte konsideruar si një bekim nga Zoti.
Pavarësisht se hetimet do të binin mbi të, përkatësisht personazhe të rëndësishme të saj. Një opozitë normale, do të thoshte që sado të ashpra të jenë veprimet proceduriale të një prokurorie, në fund, thelbi apo qëllimi ka një sens pozitiv; pra të godasë të korruptuarit.
Tek ne ndodh e kundërta; opozita për çdo hetim ndaj Sali Berishës dhe Ilir Metës, edhe pse gjithçka është e qartë dhe flet për pasuri të fituar nga pushtetin, i konsideron të padrejtë. Madje enturazhi meditik e quan hetimin ndaj Berishës dhe Metë ssi sulm politik.
Nga ana tjetër, përforcon, adreson, indikon dhe hiperbolizon çdo hetim ndaj zyrtarëve të mazhorancës.
Nëse do të kishim të bëjmë me një` politikë garantiste, siç janë realisht forcat e djathta në të gjithë botën, atëherë, politika, mediat, nuk duhet të flasin pa folur drejtësia. Siç ndodh për shembull në vendet e pjekura demokratikisht. Meqë ra fjala, ish-presidenti Nicolas Sarkozy sapo u dënua për korrupsion, por asnjë nga kundërshtarët e tij politik nuk e linçoi publikisht. As media popullore e së majtës në Francë, “Liberation”, e cila njihet si fshikulluese e fortë e të akuzuarve për abuzim me detyrën.
Një opozitë, strategjikisht arrin ta kapitalizojë një aksion të drejtësisë, për ta kthyer më pas në një program politik.
Por tek ne nuk ndodh, sepse kjo opozitë, përkatësisht ajo që drejtohet nga Berisha e Meta, nuk kërkon ta kapitalizojë aksionin antikorrupsion.
Pasi e thonë troç se kur të vijnë në pushtet do ta largojnë SPAK, për ta zëvendësuar me një strukturë tjetër, që nuk e thonë.
Koncepti i tyre i luftës antikorrupsion është thjesht të sulmojnë kundërsharin, jo vetëm në partinë e opozitës, por dhe brenda partisë së tij.
Gjatë mandatit të parë të Sali Berishës ka ndodhur disa herë përdorimi i prokurorisë për arsye politike, për të dëmtuar ata që i konsideronte kundërshtar.
Që nga Maksim Haxhia, Azem Hajdari, Arben Lika, grupi i drurit të arrës, përkatësisht: Genc Ruli e Rexhep Uka etj etj.
Në mandatin kur Berisha ishte kryeministër, premtoi se do bëjë namin, madje doli me slloganin e duarve të pastra në zgjedhjet. Por sapo erdhi në qeverisje ju vërvit prokurorit të Përgjithshëm e hyri në sherr me rresidentin e Republikës.
Kur prokuori i Përgjithshëm hapi çështjen Remzi Hoxha, Berisha doli nga shinat e ndodhi ajo që ndodhi më pas nga 2007 deri në 2021, kur u ndërtuan 19 kullat te ish-klubi Partizani.
Berisha është në aksiomën e hoxhës: bën si them unë por jo si bëj unë. Përndryshe, je i korruptuar, armik, tradhtar. Po hoxha si është? Nuk flitet keq për mullain!