Donald Lu dhe Romana Vlahutin kanë qenë rregullisht të pranishëm në media dhe në jetën poltike shqiptare, me deklarata, konferenca shtypi, këshilla,sugjerime, vërejtje, kritika e madje në disa raste edhe kërcënime. Me të drejtë kanë kërcënuar luksin korruptiv të politikanëve, gjyqtarëve dhe prokurorëve, kanë lobuar fort për reformën në drejtësi dhe kanë predikuar papushim uljen në tryezë të palëve politike, për të avancuar shpejt dhe pa hezitimme reformat.
Këta dy diplomatë të lartë, por edhe ambasadorë të tjerë të rëndësishëm si ai i Gjermanisë, Italisë apo Francës, janë prej kohësh garantët e vetëm që punët në këtë vend nuk do të marrin rrokopujën, për shkak të një klase politike të papërgjegjshme. Kështu ka qenë në fakt prej një çerek shekulli në këtë cep të Europës.
Dje papërgjegjshmëria e politikës shqiptare shpalosi edhe një herë “produktin” e saj më të mirë, në një shou parlamentar i cili kulmoi me apelin e ish-kryeministrit Berisha për të marrë armët. Thirrja e tij për vetarmatosjen e popullsisë gjeti vend gjerësisht në mediat perëndimore, ajo nuk la indiferent as aleatin më të lartë institucional të opozitës së sotme, kreun e shtetit Nishani. Por nuk mjaftoi për të lëvizur nga vendi diplomatët e huaj, të cilët rëndom kanë një barometër shumë të ndjeshëm, kur vjen puna për të kritikuar bëmat negative të politikës shqiptare. Ku ishin dje Donald Lu dhe Romana Vlahutin? Një pyetje që shumëkush e bëri, por që nuk mori përgjigje. Dje, dy selitë që zakonisht flasin, heshtën.
Apeli për të rrëmbyer armët hedh parimisht në erë jo vetëm muret e rendit demokratik, por edhe taktikat e vogla të diplomatëve perëndimorë për të mbajtur “në regjim valiumi” të prapët e këtij vendi, me shpresën se kështu avancon përpara reforma në drejtësi. Se çfarë reforme mund të ketë kur njëra palë kërkon armatosjen e popullatës, këtë vështirë ta kuptojë dikush me ligjikën minimale njerëzore.
