Legjendja e Tiranës, Agustin Kola, është përfshirë në polemika të ashpra këto ditë, me një tjetër figurë të rëndësishme të Tiranës, Mirel Josa.
Kola ka thumbuar Josën në një intervistë tre ditë më parë për “Panorama Sport”, duke thënë se ka trajnerë që dalin kampionë dhe më pas rrëzojnë ekipet nga kategoria.
Josa iu përgjigj se Kola duhet të trajnojë ndonjë ekip, pastaj të flasë.
Sot, Kola i është përgjigjur sërish Josës nëpërmjet “Panorama Sport”, duke aluduar se miku i tij Josa ka përfituar nga regjimi.
Pas intervistës suaj, ka pasur një reagim nga Mirel Josa…
E lexova gazetën me vëmendje dhe fjalën e Mirelit. Unë jam i gatshëm të shpjegoj se çfarë ka bërë secili prej tyre, edhe Mireli, që nga periudha kur ka luajtur futboll. Unë i them Mirelit që jam gati edhe të ballafaqohem me të për gjithçka çfarë them e kërkon ai të thotë. Po i them që Agustini nuk ka luajtur futboll as sepse ka pasur babën sekretar partie e asgjë. E kam pasur babën punëtor. Unë kam lindur në Tironë dhe kam dhënë për Tironën e kështu siç jam sot kam qenë edhe atëherë. Por këto janë servilë dhe të tillë janë mësuar gjatë gjithë jetës. Kështu kanë mbijetuar gjatë gjithë kohës shumica e trajnerëve.
Nuk ju ka rastisur që të pranoni ndonjë kompromis, qoftë edhe me presidentët?
Asnjëherë në jetën time, as sot dhe as në atë kohë. Kur isha trajner i Tironës, m’i shitën dy ndeshjet e fundit dhe prandaj ika. Dola dhe thashë gjithçka e u largova. Gjatë gjithë jetës sime nuk kam pranuar kurrë servilizmin dhe as kompromiset. E përsëris, nuk e kam pasur babën as sekretar partie, as të kisha njeri me pushtet në parti, por ka qenë punëtor i thjeshtë. Ashtu siç kanë ecur prindërit e mi, kam ecur edhe unë nën gjurmët e tyre. Nuk jemi bërë servilë as të Enver Hoxhës dhe të askujt. Jam i gatshëm që të ballafaqohem me gjithkënd.
Në ndryshim nga unë që s’e kam pasur babën Enverist a komunist, këta kanë ecur në krah të tyre. As nuk e kam pasur vjehrrin trajner. Siç kam qenë në atë kohë, jam edhe sot. Njeri që kam ecur në bazë të aftësive të mia dhe sipas familjes sime, duke mos pasur njeri. Nuk kam pasur frikë as në atë kohë, kur edhe më dënuan për një vit në sport. Mirel Josa e di kur më dënuan dhe më la Tirona një vit në Fier dhe s’më morën as në shtëpi. Mireli ka qenë i vogël në atë kohë. Prandaj nuk kam dashur dhe nuk kam pranuar kurrë që ta ul hundën përballë askujt.
a.ç
