Disa bletë që hynin e dilnin nga një vrimë e vogël në mur nuk e shqetësuan Mara Faitellin, arkitekte në pension, e cila po pushonte në shtëpinë e saj në Oristano, Sardenja.
Por, kur në verandë gjeti të vdekura një numër të madh bletësh, nisi të mendonte se brenda asaj vrime mund të kishte shumë më tepër, çka e shqetësoi edhe për mbesën e vogël që priste t’i vinte nga Roma.
E vendosur për të zgjidhur problemin pa iu bërë keq krijesave, pronarja e shtëpisë njoftoi shërbimin zjarrfikës. Këta të fundit të alarmuar kanë shkuar në banesën e saj së bashku me një ekspert bletarie.
Një e çarë në mur i la zjarrfikësit dhe bletërritësin me gojëhapur. Në një zgavër të madhe ishte fshehur një zgjua prej më shumë se 180 centimetër e gjatë dhe një metër e gjerë.
“Ishte më interesante se një dokumentar. Bletërritësi më shpjegoi se kjo zgjua kishte qenë pre e një “grabitjeje”, ose më mirë pushtimi nga ndonjë zgjua tjetër i jashtëm dhe kjo shpjegonte edhe vdekjen e bletëve në verandë”, tregon Faitelli.
“Për t’i larguar që aty, përdori një lloj aspiratori delikat, me të cilën i futi të gjitha, përfshirë mbretëreshën, në një koshere. Iu deshën katër orë. Pastaj më dorëzoj një kontenitor me të gjitha hojet për t’u kulluar, të cilat i mbulova me një rrobë, për t’u marrë më pas me to. Ide e keqe, kur hoqa rrobën më pas, hojet ishin mbushur me bletë të tjera, të tërhequra nga era e mjaltit. Megjithatë, një shenjë e mirë, që tregon shëndetin e ekosistemit lokal”.
Në këto kushte, bletërritësi u mor prapë me largimin e bletëve të tjera dhe me kullimin e hijeve. Në fund, u mbushën 23 kavanozë me mjaltë, rreth 25 kilogramë.
“Do t’ua dhuroj miqve”, thotë Mara. “Më vjen mirë që i gjeta unë dhe jo ndonjë tjetër i papërgjegjshëm që mund ta kishte zgjidhur problemin duke u vënë flakën”.
Il Messaggero/d.i.
