Nga Shpëtim Luku
Viti 1991 me kapi si ekonomist te emeruar ne Librazhd. Dhe per t’iu kundervene sadopak jetes se vaket, kisha filluar bashkepunime me gazeta te ndryshme te asaj periudhe si “Pasqyra”, “Republika” etj. Pluralizmi ishte shpallur, madje edhe konkretizuar, pasi ishin krijuar disa parti politike, si PD, PR, Partia Agrare apo edhe Partia me kryetar Namik Hotin. Ofensives se opozites ne ate kohe, nostalgjiket e Enver Hoxhes iu pergjigjen duke krijuar Shoqaten e Vullnetareve per Mbrojtjen e Figures se Enver Hoxhes.
Nje takim mes tyre zhvillohej ne Librazhd diku nga viti 1991. Gjate fjales se tij, ish Kryetari i kesaj Shoqate, Hysni Milloshi, qe per hir te vertetes duhet thene se e la kete bote pa i tradhetuar idealet e tij dhe si njeri i ndershem, iu kundervu te gjitheve. Iu kundervu imperializmit amerikan e borgjezise europiane, pra faktorit nderkombetar.
Por i kundervu edhe gjithe faktorit te brendshem qe sulmonin Enver Hoxhen dhe dikaturen e tij. Milloshi reagonte e akuzonte gjithkend qe shanin diktatorin, pikesepari partite opozitare. Pastaj nuk harronte studentet qe kishin bere greve per te hequr simbolet e Enverit nga Universiteti i Tiranes apo qe kishin marre pjese ne Levizjen e Dhjetorit. Jashte fokusit te sulmit te tij nuk mbesnin sindikalistet, ne ate kohe me nje rol aktiv ne permbysjen e diktatures etj. Pra, me pak fjale refreni i fjales se Hysni Milloshit ishte qe duhet te jemi me Enverin, duhet ti rrijme besnik atij, pavaresisht se kostoja e kesaj besnikerie eshte te qenit kunder te gjithe botes. Me kete titull, pra: Me Enverin, por kundra te gjitheve, bera nje artikull per gazeten “Republika”.
Mirepo kurre nuk do e perfytyroja e kurre nuk do e besoja se nje shkrim te tille do te mund te behej edhe pas 30 viteve. Me aktore te tjere, me aktore te rinj, por me mentalitet te vjeter. Ata qe na i kerkojne sot kete jane Sali Berisha, Lulzim Basha dhe Monika Kryemadhi. Sepse edhe keta nuk llogarisin asnje faktor ne loje. Perballe kane nje kundershtar qe duhet mundur ne fushen e lojes, madje kane nje kundershtar shume te forte, te struktuar mire, nje kundershtar qe kalkulon mire dhe qe ka fuqi konkuruese te madhe ne tregun politik.
Kjo do te thote se ky lloj kundershtari nuk mund te mundet duke vepruar ne tregun politik me mendjelehtesi e egersi te padurueshme. Fitimi kundrejt ketij kundershtari behet vetem me seriozitet dhe rikthimin e besimit te humbur ne elektorat. E persa kohe ky besim nuk fitohet, ti kerkosh kundershtarit te ike nga pozitat qe i ka dhene elektorati eshte thjesht nje deshire dhe kerkese e parealizueshme.
Neper veshe iu vijne nga te gjitha anet keshilla, paralajmerime e deklarata nderkombetaresh, te cilet iu thone qe rruga e ndjekur eshte gabim, kurse Luli e Monika, mbyllin veshet apo ne rastin me te keq, i injorojne ato cfare thote arbitri i huaj e kalojne ne sulme kundrejt tyre.
Njerez te tyre, nga listat qe kane bere ata vete me vullnetin e tyre personal permbushin detyrimin ligjor e pranojne mandatet, keta vrapojne ti etiketojne si tradhetare, ti kercenojne, ti bejne me boje etj.
Njerezit e thjeshte duan qetesi e siguri, duan paqe, kurse opozita kercenon me destabilizim, me perplasje civile.
Vendi duhet te permiresoje performancen ekonomike, duke shpresuar te permiresoje klimen per turistet e huaj apo per investimet e huaja, veprimet e opozites bejne efekt te kundert.
Biznesmenet jane promotore te zhvillimit ekonomik te vendit, opozita i shan e pergojon, i paralajmeron e kercenon. Kjo menyre te vepruari vetem deme sjell. Eshte e qarte pra Luli dhe Monika kerkojne qe te jesh me ta, por…kundra te gjitheve.
