Nga Ervin Lera
Pas një letre publike që zoti Baton Haxhiu, i drejton zonjës Eni Vasili si Drejtoreshë e Përgjithshme e RTSH, për të shpëtuar institucionin nga depresioni ku ka rënë, ose më saktë ku ka qënë gjatë gjithë ekzistencës së vet që në fillim vitet ’90, duke mos patur asnjë kontakt dhe njohje të drejtëpërdrejtë me asnjë prej tyre, po drejtohem nëpërmjet një letre të thjeshtë pas letrës publike.
Që të mos zgjatem me hyrje që shkëpusin vëmendjen, po kaloj drejt në ato me të cilat nuk pajtohem me zotin Haxhiu. Edhe pse nuk ngre dot pretendimin se di gjithçka, madje as shumë, mund të mbroj argumentat e mia kundërshtuese në lidhje me letrën.
Nga sa lexova nga letra e zotit Haxhiu, ajo që binte në sy – të paktën ajo që më tërhoqi vëmendjen mua – ishte fakti që edhe vetë lëtërshkruesi publik e pranon pa ndrojtje dhe pa asnjë hezitim, se nuk ka dështuar asnjëherë RTSH deri tani, por ka dështuar politika, e cila me ndërhyrjet dhe interesat e veta ka bërë që të mbetet RTSH, në një nivel, sipas zotit Haxhiu, të mjerueshëm.
Pra, nuk është paaftësia e drejtuesve të zgjedhur politikisht të RTSH, që kanë realizuar dështimin e RTSH, por janë drejtuesit më të lartë politikë që e kanë bërë këtë.
Por, a ka kjo një zgjidhje? PO! Kjo e ka një zgjidhje dhe që nuk është nevoja të hartohen strategji madfhështore për t’u arritur. Me ndihmën dhe mbështetjen e faktorëve dhe aktorëve me ndikim në jetën mediatike shqiptare, shoqërinë civile – ata dashamirës të asetit moral kombëtar RTSH – , me kontributin e disa njerëzve të përkushtuar brenda RTSH, të cilët reflektojnë largpamësi dhe zhvillim, mund të ngrihet një mburojë antipolitike në menaxhimin dhe zhvillimin e RTSH.
Mund të ndalohet dhe të konsiderohet i paligjshëm dhe i dënueshëm çdo ndikim politik në menaxhimin e RTSH dhe të respektohet pavarësia dhe depolitizimi i këtij institucioni që në fillim të ndryshimit të regjimit social-politik në Shqipëri.
RTSH është institucioni i parë që ka deklaruar depolitizimin, madje, para policisë dhe ushtrisë.
Organizimi i takimeve të ngjashme me atë që nxiti zotin Haxhiu të shkruajë letrën publike, drejtuar zonjës Vasili, është më shumë se i nevojshëm, pa diskutim duke përzgjedhur me më shumë kujdes pjesëmarrësit dhe protagonistë, dhe duke nxjerrë përfundime të qarta, dhe ngritur strategji afatmesme dhe afatgjata për zhvillimin e RTSH, dhe, duke qartësuar në çdo hollësi edhe rrugët dhe politikat menaxhuese se si do të arrihet kjo.
E para që mendoj se është e duhura në respekt edhe të pavarësisë dhe depolitizimit të RTSH, është që në këto tryeza të mos përfshihen emra dhe personalitete me angazhim të drejtëpërdrejtë politik dhe me interesa të përcaktuar partiakë.
Përmirësimi i kushteve të punës, trajnimi, zhvillimi dhe promovimi i vlerave të punonjësve të RTSH, aq shumë të injoruara nga zoti Haxhiu në letrën e tij, janë të mundshme të bëhen në çdo moment pa nevojën e specialistëve të BBC dhe/ose ARD.
Pikërisht përvoja e zotit Haxhiu me RTK, e cila lulëzoi në kohën kur ai ishte pjesë e Këshillit Drejtues të RTK dhe RTK asistohej nga BBC dhe ARD, është zhgënjim. As BBC dhe as ARD nuk do të stacionohen përjetësisht në RTSH, dhe nuk mendoj se zoti Haxhiu ka synim të rikthehet, tashmë në Shqipëri, në një funksion këshilltari pranë Këshillit Drejtues të RTSH. Nuk di ta them sepse nuk e njoh, RTK u rikthye dobët pas largimit të BBC dhe ARD, apo pas përfundimit të mandatit të zotit Haxhiu.
Orkestra e RTSH, artistët e trupës së të cilës, paguhen rreth 60% më pak se homologët e tyre të Orkestrës së Teatrit të Operas dhe Baletit, janë asete të patjetërsueshme të RTSH, sepse janë i vetmi sektor i RTSH që vijnë çdo ditë në punë, vetëm për të punuar dhe punojnë vërtetë.
Se si i kompensojnë ata nevojat dhe kërkesat familjare e personale për kushte më të mira jetese, në dasma apo sebepe të tjera, të paktën, janë të ndërshëm me veten dhe profesionin e tyre, sepse bëjnë atë që dinë të bëjnë, pa i hyrë në hak askujt në asgjë.
Shumë ndjesë cilitdo lexuesi, por meqë thuhet se në RTSH, nuk ka asnjë dokumentar të mirë, – edhe njëherë ndjesë për mungesën e modestisë – unë jam një nga ata që kam bërë dokumntar të mirë, reportazhe cilësore, të cilët janë transmetuar edhe në homologë të BBC dhe ARD në Europë.
Për mos t’u zgjatur më tej, përveç arkivës së saj, vërtetë shumë të pasur dhe që ka nevojë urgjente të digjitalizohet, dhe duke qënë se ato materiale të digjitalizuar do të jenë asete historike shumë të rëndësishme kombëtare, le të bëhet kjo në partneritet me agjenci shtetërore të cilat do të përfitojnë interesat e tyre të përdorimit. Por, përveç vlerës së paçmueshme të arkivës, RTSH ka me shumë vlerë edhe truallin mbi të cilin ngrihet dhe godina e saj. Madje e ka me aq shumë vlerë, sa sikur në atë trual të ngrihej ambasada e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, nuk do të ishte aspak çudi, që të dëgjinim thirrje të tilla si: Poshtë Imperializmi Amerikan!
Në qoftë se zonja Vasili ishte e sinqertë me veten dhe me publikun, në tryezën që organizoi dhe nxiti shkrimin e letrës publike, depersonalizuese për RTSH, le ta mbështesin dhe inkurajojnë të gjithë ata që munden me aq sa munden, duke përjashtuar çdo ndikim djallëzor politik apo me qëllime të tjera.
