Rrobat që i kishte të veshura të enjten e 15 prillit 1999, ia kujtojnë ditën më të tmerrshme të jetës. Megjithatë, mbledh forcën dhe i vesh në përvjetorët e ditës kur forcat paramilitare e qëlluan me shtatë plumba.
Rexhepi e di se shumëkush mund të habitet se si ka zemër, por kështu kujton si e fitoi luftën me vdekjen. Njëherësh thotë se përçon mesazhin te të gjithë – sidomos te rinia, ngulmon ai – që të mos harrohet e kaluara e afërt.
Këto rroba janë të vetmet që askush nuk guxon t’i lajë e shpëlajë në shtëpinë e madhe të plakut me plis nga fshati Gjylekar (Skifteraj) i Vitisë. Ka pothuajse tetëmbëdhjetë vjet që po pret t’i trokasë dikush nga institucionet që rrobat të ekspozohen në ndonjë muze lokal a qendror. Askush ende nuk ia ka çelur derën për këtë punë.
Kosova ende nuk ka muze lufte. Rexhepi, 73 vjeç, po pret, është dëshpëruar edhe me prijësit aktualë, ish-komandantë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Gjashtë plumbat që pas luftës ia nxorën amerikanët nga trupi i ruante në një shishe. Por një ditë ia humbi njëra prej të bijave që nuk po i duronte dot ato shenja tmerri
a.ç
