Gilberto Rodríguez Orejuela, ish-udhëheqësi i Cali Cartel, është i burgosur në Shtetet e Bashkuara dhe është në prag të vdekjes.
Në vitet e tij të hershme si shef i një karteli të drogës, ai luftoi një luftë me rivalët e tij në Medelin, në një nga episodet më të përgjakshme dhe më të dhunshme në historinë e vendit të tij.
Tani Gilberto Rodríguez Orejuela është afër vdekjes.
Gjatë viteve 80′ dhe 90′ ishte një nga zotëritë më të mëdhenj të drogës në Kolumbi, udhëheqës i një organizate kriminale po aq i madh dhe i fuqishëm sa Cali Cartel, protagonist i një lufte deri në vdekje me Pablo Escobar dhe Medelín Cartel, dhe sot ai lutet në një burg amerikan që të lejohet të kthehet, i moshuar dhe i sëmurë siç është, për të vdekur vendin e tij, transmeton Telegrafi.
Rodríguez Orejuela aktualisht po mbahet në një burg me siguri të mesme në Karolinën e Veriut, duke paguar një dënim 30-vjeçar, i cili përfundon në shkurt të vitit 2030, kur kapo më i fuqishëm i drogës në Kolumbi do të arrij moshën 90-vjeç.
Por gjendja e tij delikate e shëndetit ka bërë që avokatët e tij të kërkojnë për herë të dytë lirimin e tij. Kërkesa e parë e bërë nga avokatët e tij në vitin 2019 ishte refuzuar nga Gjykata e Qarkut Jugor të Floridas.
Ai argumenton mbrojtjen e tij që nga viti 2006, vetëm dy vjet pas ekstradimit të tij, se Gilberto Rodríguez vuan nga probleme të thella shëndetësore. Atë vit ai pati një sulm të parë kardiak dhe deri më sot ai ka humbur 25 centimetra zorrë për shkak të kancerit të zorrës së trashë.
Avokati i tij Oscar Markus thotë se shefi i kartelit Cali vuan nga hipertensioni, kanceri i lëkurës, depresioni dhe ankthi. Një imazh që është larg nga ai i tregtarit të drogës, i cili kishte fuqi të mjaftueshme për të ndikuar në zgjedhjen e një Presidenti të Republikës dhe të përballet me një luftë frontale kundër kriminelit më të rrezikshëm në Kolumbi, Pablo Escobar.
Më i moshuari i vëllezërve Rodríguez Orejuela, lindi në një komunë të vogël kolumbiane të quajtur Mariquita (Tolima) në vitin 1949, ku do të lindte edhe vëllai i tij Miguel Ángel (1945), me të cilin ai më vonë do të formonte Kartelin Cali dhe do të bëhej një miliarder falë biznesit të drogës.
Ai karakterizohej duke qenë një njeri ambicioz, metodik, karizmatik dhe i arsimuar mirë. Biznesi i tij u trajtua me diskrecion dhe kujdes, duke arritur të ruante një imazh publik si një biznesmen të rëndësishëm për shumë vite para se biznesi i tij me trafikun e drogës të bëhej i dukshëm.
Së bashku me vëllain e tij Miguel Angel dhe José Santa Cruz Londoño, ata krijuan në vitet 70 një bandë kriminale të quajtur “Los Chemas”. Me kalimin e viteve ata do të shoqëroheshin me Helmer Herrera, me emrin Pacho Herrera, i cili ishte angazhuar në pastrim parash në Neë York, përcjell Telegrafi.
Së bashku ata do të formonin atë që u bë e njohur si Cali Cartel, një organizatë e trafikut të drogës që sipas DEA vendosi katër nga çdo pesë gramë kokainë të shitej në Neë York.
Me fuqinë dhe paratë që mori nga trafiku i drogës ai u hodh në majën e botës së biznesit të luginës së Kolumbisë, Cauca.
Në fillim të viteve 1980, kartelët e drogës kolumbiane kishte arritur një ndarje strategjike në eksportin dhe shitjen e kokainës në Shtetet e Bashkuara: ndërsa Medellin Cartel, i kryesuar nga Pablo Escobar, shiste pothuajse të gjithë drogën në Miami, ajo e Cali, e udhëhequr nga Gilberto dhe Miguel Rodríguez Orejuela, pati tregun kryesor në Neë York.
Lufta me Pablo Escobar dhe Medellín Cartel
Deri në vitin 1984, Cali Cartel ishte një organizatë e forcuar kriminale që punoi dhe harmonizohej me kartelin Medelin, secili në kontroll të plotë të shesheve të tij. Por po atë vit distancat midis dy kartelave më të fuqishëm të drogës në Kolumbi filluan të bëhen gjithnjë e më të dukshme dhe të pakapërcyeshme.
Pika kryesore që do të shënonte distancimin midis kapos së Calit dhe Medelínit do të ishte vrasja e Ministrit të atëhershëm të Drejtësisë, Rodrigo Lara Bonilla, i cili ishte bërë një armik i vendosur i grupit të “ekstradimit”, një bashkim i bosëve mafiozë të kartelit nga Medellín që drejtohej edhe nga Pablo Escobar.
Escobar i kishte shpallur luftë Lara Bonilla dhe në një takim me bosët e tjerë kolumbianë të drogës ai lejoi qëllimet e tij për të planifikuar një përpjekje për jetën e tij të njohur. Të gjithë kapot kontribuan në plan, përveç Rodríguez Orejuela, i cili nuk pranoi vrasjen e Lara-s , duke deklaruar në një mesazh se ky krim do të kthehej kundër të gjithëve dhe ata nuk do të merrnin pjesë në të.
Pas krimit kundër Lara-s, shumica e bosëve kolumbianë u internuan nga vendi, pasi shteti u kthye në një përndjekje të fortë ndaj tyre. Kështu ka përfunduar në Spanjë Gilberto Rodríguez Orejuela dhe Jorge Luis Ochoa Vásquez, një anëtar i Medellín Cartel. Të dy kapot u kapën më 15 nëntor 1984 nga autoritetet spanjolle, të akuzuar për krijimin e një rrjeti shpërndarjeje të kokainës në Evropë.
Megjithëse të dy përfunduan të kthehen në Kolumbi – pavarësisht nga një kërkesë për ekstradim nga Shtetet e Bashkuara – dhe të lëshuar nga gjykatat kombëtare, Ochoa do të kapet përsëri në një burg afër Calit.
Tashmë me tensione të larta midis karteleve dhe Pablo Escobar në mes të luftës së tij frontale kundër shtetit, kapo i Medelin dëshironte të niste një strategji rrëmbimi, siç është Andrés Pastrana – asokohe kandidat për kryetar të Bogotas dhe vite më vonë president i Kolumbisë – dhe atë të Prokurorit të Përgjithshëm Carlos Mauro Hoyos – të cilin ai e vrau më në fund – me idenë e ushtrimit të presionit ndaj qeverisë për t’u tërhequr nga traktati i ekstradimit me Shtetet e Bashkuara.
Nëse do të kishte akoma një fund për të përfunduar gërmimin e hendekut midis Escobar dhe Rodríguez Orejuela, ky ishte sulmi ndaj ndërtesës së Escobarit më 13 janar 1988, kur 700 kilogramë dinamit shpërtheu atë pronë të Pablos, ku edhe familja e tij jetoi.
Nga atje ishte një luftë e hapur midis karteleve, me një Escobar që urdhëroi më shumë se 50 bomba në të gjithë Cali, me një destinacion specifik për pronat dhe bizneset e Rodriguez Orejuela.
Por Cali nuk do të linte pas dhe do të montonte një ofensivë spiunazhi kundër Escobar dhe partnerëve të tij, diçka që do të bënte edhe mbreti Medelin, duke arritur të zbulonte dhe të rrëmbente pesë ushtarakë në pension që Orejuela kishte marrë me qira për ta spiunuar. Cali pastaj bën një propozim për paqe, por Escobar kërkon shumë, pesë milionë dollarë si kompensim për sulmin në Monako dhe dorëzimin e Pacho Herrera, një anëtar i moshuar i Cali Cartel i cili më pas kishte një grindje personale me Escobar.
Gilberto Rodríguez rreptësisht i refuzon këto kërkesa dhe për pasojë spiunët e Calit u shfaqën të vdekur me posterë të varur që shkruheshin: “Anëtarët e kartelit Cali u ekzekutuan për përpjekjen për të sulmuar njerëz në Medelín”.
Pablo kërkon të hakmerret kundër Pacho Herrera, të cilin ai u përpoq ta rrëmbente pa sukses, dhe si hakmarrje Gilberto do të përdorte mercenarë anglezë në një përpjekje për të vrarë Escobar dhe Gonzalo Rodríguez Gacha “El Meksikano”, një sulm që ishte edhe i irrituar.
Gacha më në fund do të shkarkohej më 15 dhjetor 1989 së bashku me djalin e tij Freddy në një ndjekje të ushtrisë që kishte pjesëmarrjen e Jorge Velásquez, me emrin “El Navegante”, një anëtar i Cali Cartel i cili dha informacionin për vendndodhjen e njeriut të dytë më të rëndësishëm të kartelit Medelín.
Pas vdekjes së Gacha, gjërat për Escobar do të komplikoheshin gjithnjë e më shumë. Lufta e tij me shtetin rezultoi në dorëzimin dhe burgosjen e tij në burgun La Catedral në vitin 1991. Aty zotëria i drogës do të vazhdonte të urdhëronte rrëmbime, bomba, zhvatje dhe gjithnjë e më shumë shkalla e tij e dhunshme u bë një problem për aleatët e tij.
Vdekja e Fernando dhe Mario Galeano Berrio dhe Gerardo dhe Julio Moncada anëtarëve të Medellín Cartel në duart e Escobar, vetë brenda La Catedral, përfundoi prishjen e marrëdhënieve të kapos me anëtarët e tjerë të kartelit të tij.
Kështu u krijua “Los Pepes”, një grup paramilitar i financuar kryesisht nga Cali Cartel, një njësi speciale policore e krijuar për të kapur Escobar të gjallë ose të vdekur – përfundimisht të arrihej, dhe në fund për të vrarë shefin e Medelin më 2 dhjetor 1993.
Cali që nga ai moment do të bëhej karteli kryesor i drogës në Kolumbi dhe Gilberto Rodríguez Orejuela krimineli dhe milioneri më i fuqishëm në vend.
Rënia e Gilberto
Dy vjet zgjati mbretërimin e Gilberto Rodríguez Orejuela si zotëria i trafikut të drogës kolumbiane, i cili pa fundin e tij më 9 qershor 1995, kur një grup elitar i ushtrisë dhe DEA-s bastisi apartamentin 402 të ndërtesës luksoze Colinas de Santa Rita, që ndodhet në perëndim të Calit.
Informacioni për vendndodhjen e tij u dha nga një informator sekret, i cili vite më vonë u identifikua si Jorge Salcedo, kreu i sigurisë së Cali Cartel, një ish-ushtarak në pension që më herët mbronte jetën e Pablo Escobar. Ai përfundoi si një informator DEA dhe pas shumë përpjekjeve për të dorëzuar shefin e tij, ai më në fund u dha autoriteteve vendndodhjen e tij në banesën e Sana Rita.
Rodríguez Orejuela u dënua me 12 vjet burg në Kolumbi, por u la i lirë pas shtatë vjet për rrëfim dhe sjellje të mirë, duke rifituar lirinë e tij në 2002.
Në 2004, gjatë qeverisë së Uribe Vélez, ai u kap përsëri pas një kërkese ekstradimi nga Shtetet e Bashkuara.
Që atëherë, armiku më i madh i Pablo Escobar është mbajtur në një burg amerikan, i dënuar me vuajtje të dënimit me 30 vjet burg.
Në moshën 80-vjeç, i sëmurë dhe me një kancer të mundshëm, ai lutet për herë të dytë në një gjykatë në vendin verior për një lirim dhe leje për t’u transferuar në Bogota, ku jeton gruaja dhe vajza e tij, dhe të vdes në vendin që disa ditë e kishte nën këmbët e tij. /Telegrafi/
