Ish-ministri i Jashtëm i Serbisë, Vuk Drashkoviç, ka deklaruar se Serbia duhet të pranojë realitetin e Kosovës dhe të ndihmojë anëtarësimin e saj në organizata ndërkombëtare, përfshirë Këshillin e Evropës dhe Interpolin. Në një intervistë për gazetën malazeze Pobjeda, Drashkoviç u shpreh se ka qenë zëri i vetëm në Serbi që ka mbrojtur publikisht këtë qëndrim, duke sfiduar narrativat zyrtare dhe retorikën nacionaliste.
“Kam kërkuar që Kosova të pranohet në Këshillin e Evropës dhe në Interpol, dhe që Serbia të anëtarësohet në NATO,” deklaroi ai, duke theksuar se pa përballje të ndershme me të kaluarën dhe pa njohjen e së vërtetës për Kosovën, Serbia nuk mund të ecë përpara drejt integrimeve perëndimore.
Drashkoviç tha se në fillim të viteve 2010 kishte besuar se presidenti aktual, Aleksandar Vuçic, do ta udhëhiqte Serbinë drejt evropianizimit dhe normalizimit të marrëdhënieve me Kosovën. Ai kujtoi artikullin e Vuçiçit të botuar në Danas, ku ky i fundit kishte pranuar se “politika e viteve ’90 ishte e gabuar dhe e verbër.” Sipas tij, atëherë kishte besuar në një kthesë të sinqertë.
“Unë e kam mbështetur marrëveshjen e Brukselit të vitit 2013, për normalizimin e raporteve me Kosovën. Por përpjekjet u sabotuan nga opozita dhe Kisha Ortodokse Serbe,” tha Drashkoviç. Ai përmendi se tre peshkopë të Kishës kishin organizuar një ceremoni përkujtimore për nënshkruesit e gjallë të marrëveshjes, ndërsa opozita e kishte sulmuar politikisht Vuçiçin në vend që ta mbështeste.
Ish-ministri tha se ka paralajmëruar prej kohësh se rruga që ka zgjedhur Serbia është e rrezikshme dhe e bazuar në mashtrime. “E kam paralajmëruar Vuçiçin të mos mashtrojë popullin me rrugë, spitale e shkolla, sepse nuk jetojmë vetëm me bukë, por edhe me frymë,” tha ai, duke shtuar se Serbia po përjeton një rënie të thellë morale dhe kulturore.
Në fund, Drashkoviç kritikoi ashpër retorikën ndaj qytetarëve që protestojnë në Serbi, duke thënë se “nga goja e vetë presidentit e deri te bashkëpunëtorët e tij, dëgjojmë se qytetarët që protestojnë janë ustashë, nazistë, plehra, spiunë të huaj. Kjo është rënia më e madhe e Serbisë.”
Për Drashkoviçin, përparimi i Serbisë kalon përmes njohjes së së vërtetës për Kosovën dhe pranimit të rrugës euroatlantike.
