Nga Mero Baze
Komisioni Europian rekomandoi për vendet anëtare të Bashkimit Europian, nisjen pa kushte të bisedimeve të anëtarësimit të Shqipërisë, bazuar në progresin e arritur, dhe detyrimet që i ishin lënë në Qershor të vitit 2018 lidhur me reformën në drejtësi. Ndryshe nga një vit më parë, kur rekomandimi ishte i kushtëzuar nga progresi në procesin e Vettingut, sivjet rekomandimi është pa kushte dhe detyrimet e Shqipërisë, konsiderohen të plotësuara.
Procedura e mëtejshme vazhdon me miratimin e rekomandimit nga vendet anëtare dhe përcaktimi i datës për nisjen e bisedimeve të anëtarësimit.
Rekomandimi pozitiv dhe pa kushte për Shqipërinë, ka ngjallur një valë të re zemërimi të opozitës në Shqipëri, a thua se beteja e tyre kryesore, nuk është ardhja në pushtet, po mbajtja e Shqipërisë jashtë Bashkimit Europian.
Kryetari në detyrë i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, deklaroi se bisedimet për anëtarësim nuk do të nisin kurrë dhe se “opozita po shkon drejt fitores së saj”. E kuptoj që fjalitë e Lulzim Bashës janë një shembull i shkëlqyer i mungesës së logjikës, por nuk e kuptoj pse opozita sillet sikur fitorja e saj do të jetë mos nisja e bisedimeve për anëtarësim në Europë.
Sali Berisha që udhëheq realisht frymën anti-Perëndimore të opozitës, është dhe më i dëshpëruar. Ai pranon se rekomandimi është bërë pa kushte, por ai akuzon Europën se nuk ka parë që ne nuk i kemi plotësuar kushtet. Pra, ai e ka më të adresuar dhe më të qartë inatin për rekomandimin pozitiv. Thjesht nuk e konsideron të drejtë vlerësimin që ka bërë Bashkimi Europian.
LSI, e cila për ironi të fatit e ka të lidhur emrin me Integrimin, po ashtu kërcënon se bisedimet për anëtarësim nuk do të hapen kurrë dhe për këtë pati përbetime nga më të çuditshmet, deri tek përbetimi se kjo nuk do të ndodhë kurrë, “sa të jetë gjallë Petrit Vasili”.
Sikur ta dinte çfarë do të ndodhte në Tiranë, Komisioneri për Zgjerimin, Johannes Hahn, e konsideroi rekomandimin plotësisht të merituar dhe thotë se disa vende kanë shqetësime për shkak të imazhit që krijon opozita në Shqipëri, për të cilat po sqarojmë disa vende anëtare.
Pra, nëse ka ndonjë shans që ndonjë vend anëtar i Bashkimit Europian të mos e ratifikojë rekomandimin, ka të bëjë me opozitën. Ne kemi të gjithë të drejtën të shpresojmë që nuk do të ndodhë, por askush prej nesh nuk mund të ndërhyjë dot në mendjen e deputetëve të Le Penit në Francë, partive populiste në Holandë, apo diku tjetër.
Shqipëria ka pasur një axhendë të vendosur nga Komisioni Europian dhe ajo sot është konsideruar zyrtarisht e plotësuar dhe është rekomanduar hapja pa kushte e negociatave.
Por gjëja më banale është se ne tani nuk kuptojmë dot, as përse opozita shqiptare vë bast për mos fillimin e bisedimeve për anëtarësim në Bashkimin Europian.
Të dyja partitë e mëdha të opozitës, nuk kanë qenë parti anti-europiane, madje ato kanë dhe kontributet e tyre në disa hallka të këtij procesi. Mos fillimi i bisedimeve me Bashkimin Europian, nuk i shton vota Partisë Demokratike apo LSI, që përbetohen kundër negociatave.
Ato mund të rrisin dëshpërimin në Shqipëri dhe mund të nxisin një lloj lodhjeje nga politika, por jo të shtojnë vota për frymën anti- perëndimore të opozitës.
I vetmi fakt zyrtar që erdhi sot nga Brukseli, që dëshmon hendekun mes opozitës në Shqipëri dhe Bashkimit Europian, është fakti që Bashkimi Europian sot quan si sukses më të madh të Shqipërisë “Reformën në Drejtësi”, atë që presidenti i Shqipërisë, Ilir Meta, e quan si dështimin më të madh. Kjo do të thotë se tërbimi i opozitës, ose më konkretisht i presidentit Ilir Meta dhe udhëheqësit të opozitës, Sali Berisha, vjen nga fakti që Bashkimi Europian ka dhënë rekomandim pozitiv për shkak të suksesit të Reformës në Drejtësi.
Ky është çelësi i tërbimit të presidentit Meta dhe kryeopozitarit Berisha, dhe kjo ka sens.
Ky është dhe i vetmi qëndrim zyrtar diametralisht i kundërt i Bashkimit Europian me presidentin e Shqipërisë dhe shefin e opozitës, që janë duke u përbetuar sot “si në ditë të qametit”, kundër fillimit të bisedimeve për anëtarësim.
Tani ne nuk kemi fuqi t’i afrojmë këto dy palë tek njëra- tjetra, pasi është hendek shumë i madh. Ilir Meta dhe Sali Berisha e quajnë reformën në drejtësi “kriminale” dhe destabilizuese për Shqipërinë, ndërsa Bashkimi Europian e quan sukses dhe unikale në botë.
Shqiptarët nuk kanë fuqi ta mbushin këtë boshllëk. Ata duhet të marrin qëndrim dhe duhet të bëhen, ose me Bashkimin Europian, ose me Sali Berishën dhe Ilir Metën.
