Në lashtësi gudulisja përdorej si një nga dënimet më të rënda me vdekje. Pasi i lidhnin të dënuarit në atë mënyrë që këmbët e tyre nuk mund të lëviznin dot, dy persona merreshin me torturimin e personit derisa ai humbte të gjitha energjitë që kishte në trup.
Kjo lloj torture apo dënimi me vdekje është një metodë e lashtë e praktikuar së pari nga kinezët, në veçanti nga Dinastia Han.
Torturimi i tillë ishte edhe një dënim për fisnikët, pasi që nuk linte shenja dhe viktima nga kjo torturë shërohej shumë shpejtë.
Një tjetër shembull i kësaj torture ishte përdorur edhe në Romën e lashtë, ku këmba e një personi zhytej thellë në kripë dhe më pas sillej një dhi për ta lëpirë këmbën e viktimës.
Kjo formë e torturimit fillonte si një gudulisje, por më pas bëhej me të vërtetë e dhimbshme. Ndoshta nga ky lloj dënimi dyshohet se, lindi edhe shprehja “Të vdesësh së qeshuri!”.
