Nga Enver Robelli
Franca këto ditë ka gajle të tjera. Gajle të mëdha. Një polic ka vrarë një të ri, qindra-mijëra të rinj, shumica me origjinë të huaj, kanë vërshuar rrugët e sheshet dhe kanë goditur çfarë u ka dalë përpara. Dëmet e shkaktuara kalojnë një miliardë euro. Kështu thonë punëdhënësit francezë.
Dy zonjat, të njohura ndërkohë në mbarë vendin me emrat Georgia dhe Melaïna (jo Melania e Donald Trumpit!), vrapuan te shefi i stacionit të trenit dhe e lutën ta ndalë trenin, sepse… Sepse Neko ishte futur nën tren dhe çdo lëvizje e rrotave të hekurta të trenit do të kishte pasoja fatale për maçokun. Ndërmarrja SNCF nuk e ndali trenin dhe Neko mbeti i përgjysmuar mbi shinat e trenit. Një tragjedi!
Që nga 2 janari Franca është e ndarë në dy taborë: në përkrahës të SNCF-së dhe në përkrahës të Nekos, respektivisht dy grave të pikëlluara. Debati arriti deri aty, saqë për çështjen e Nekos u deklarua edhe ministri i Brendshëm Gérald Darmanin. Ai tha se kafshët janë krijesa me ndjenja dhe meritojnë mbrojtjen tonë. “Kanë shpirt”, do të thoshte ndonjë plakë shqiptare.
Në poezinë Montparnasse shkrimtari amerikan Ernest Hemingway shkruan: “There are never any suicides in the quarter among people one knows / No successful suicides.” Pak a shumë kështu: s’ka vetëvrasje në lagje mes njerëzve që i njeh dikush / S’ka vetëvrasje të suksesshme”. Por ka vetëvrasje të kafshëve, pa vullnetin e tyre, 62 vjet pas vdekjes së Ernest Hemingwayt.
Meqë nga maçorri arritëm te Ernest Hemingway – atëherë po e vazhdojmë udhëtimin drejt Ballkanit: në vjeshtën e vitit 1922, pra para 100 viteve, Hemingway mori trenin, Orient-Expressin e famshëm, dhe nga Gare de Lyon në Paris u nis për në Stamboll (ose Konstantinopojë). Çfarë përjetoi gjatë rrugës nëpër humnerat dhe mrekullitë e Ballkanit mund të lexohet në romanin e tij “Borë në Kilimanxharo”: Hemingway e lë alter egon e tij, shkrimtarin Harry, të rrëfejë.
Më 27 shtator 1922 Hemingway, gazetari, reporteri e korrespondenti i famshëm amerikan, arriti në Sofje. Puna e parë që bëri: u dërgoi disa panorama familjarëve dhe miqve. Ishte kohë kur dërgoheshin panorama. Puna e dytë: shkroi artikullin e parë për gazetën “Toronto Daily Star”. Artikullin e shkroi me dorë, sepse në Sofje një taksisti pijanec i kishte rënë në trotuar makina e shkrimit e Hemingwayt. Ishte dëmtuar dhe bërë e papërdorshme. Makina e shkrimit ishte e markës Corona… Franca këto ditë ka gajle të tjera.
