Parku dhe qyteti janë të lidhura bashkë si dy pjesë të një zinxhiri (rrobash). Struktura ikonë lejohen të jenë pjesë e kufirit të parkut si kalalistë për të ndihmuar në krijimin e një kufiri hibrid të parkut. Anasjelltas, parku lejohet të derdhet (të kalojë vijën) në qytet për të gjeneruar vende ftuese për tu grumbulluar. Si rezultat, ne shkojmë nga kufiri tek milimetrikja (njësia matëse) nga kufiti tek pika ndërmjetëse nga kufiri tek kondesatori urban atje ku jeta e qytetit shkrihet me kulturën e parkut – Panorama*
2. Vittorio Grassi – B&L Studio Hyrja në Parkun e Liqenit ka qenë ndër vite subjekti i disa iniciativave për projekte. Ka qenë gjithmonë në kërkim të mënyrës më të mirë për tu lidhur me qytetin nëpërmjet një pjese të ndërmjetme, por kërkon gjithashtu një imazh, ose një emblemë si hyrje në park. 
3. JDS Architects – Dea Studio Projekti ynë parashikon idenë e një sërë ornamentesh( monumente) urbane në park. Vende për tu takuar e grumbulluar të rrethuara me pemë, në kufi me fabrikën e qytetit (apo me qytetin).Këto ndërtesa, nëse janë të një madhësie të konsiderueshme, arrijnë të ndërthuren secila me vendet publike për të shembur idenë e monumenteve. Funksionet e hyrjes nga Universiteti gërmohen për të lënë Sheshin Nënë Tereza të vazhdojë drejt Parkut, Stacioni i Policisë hap rrugës poshtë e lartë duke minimizuar impaktin e tij dhe fut në kornizë një Oaz të mbrojtur në qendër të tij dhe Ndërtesa e Shërbimit Publik.
4. Xaveer De Geyter Architects – Symbiotica
5-
6-
7-
