Gjatë dy javëve të ofensivës së plotë të Rusisë kundër Ukrainës, pilotët e aeroportit Vasylkiv rrëzuan më shumë se 20 avionë rusë, gjë që çoi në legjendën e “Fantazmës së Kievit”, e cila mbron kryeqytetin dhe Ukrainën.
Pak ditë më parë, Fantazma legjendare e Kievit shkatërroi komandën e postës ruse me sulme të sakta ajrore. Siç doli, vetë rusët zbuluan informacione për vendndodhjen e tyre në inteligjencën ukrainase. Një pozicion sipër teje. Në një konferencë për shtyp të pilotëve rusë që u kapën nga Ukrainasit, u tha se parashutat nuk hapen gjatë hedhjes së pilotëve rusë të rrëzuar – ato vendosen në atë mënyrë që të mos shpëtojnë jetën e ushtarakëve të vendit okupues. Kjo do të thotë, çdo fluturim për në Ukrainë është një biletë me një drejtim, pa kthim. Dhe pilotët e komandës së ushtrisë ruse trajtohen në të njëjtën mënyrë si këmbësoria dhe makina me cisterna.
Në ditën e parë të ofensivës së plotë të Rusisë kundër Ukrainës, një fantazmë u shfaq në qiejt e Kievit – ky është emri i një luftëtari që rrëzon aeroplanët e armikut çdo ditë. Beteja e parë ajrore përfundoi me një pilot ukrainas që ktheu një aeroplan armik të rrëzuar në tokë, duke u siguruar që ai të shkatërrohej. Arrita të flas me një nga pilotët e aeroportit Vasylkiv. Ndoshta ai është i njëjti Fantazmë.
Por deri më tani nuk mund t’ia përmendim emrin dhe as t’i tregojmë fytyrën. Kjo do të ndodhë pas fitores sonë. Deri tani bashkëbiseduesi im, ashtu si kolegët e tij, duhet të bëjë punën e tij çlirimtare. Por ai tregoi disa sekrete.
“E GJITHË KJO” Ushtria ruse e lavdishme nuk është në gjendje të planifikojë aksione veprimi
Ishte Fantazma e Kievit që shkatërroi postën e komandës ruse me goditje të sakta me bomba ajrore. Inteligjenca ushtarake ukrainase e dinte vendndodhjen e tij. Dhe piloti e shkatërroi me sukses objektivin.
– Udhëheqësit e Rusisë e kanë kuptuar tashmë se lufta është e humbur, – thotë piloti. – Dhe kjo është arsyeja pse ne filluam të nxjerrim informacione se ku janë vendosur postet e komandës dhe për gjeneralët më aktivë që vijnë në pozicion. Tashmë kemi shumë shembuj të goditjeve të tilla.
Për njëzet vitet e fundit, ushtria ruse i është nënshtruar “përzgjedhjes së kundërt dhe degradimit të elitave”, sipas Pitirim Sorokin, një sociolog dhe kulturolog amerikan. Pozicionet e larta mbaheshin nga njerëzit më të afërt. Ata nuk dinë të komandojnë një ushtri, i çojnë njerëzit drejt marrëzisë përpara.
Dhe ata prej tyre që janë më të motivuar dhe kanë përvojë të vërtetë luftarake, kanë marrë pjesë në fushatën siriane dhe në konflikte të tjera ushtarake, po përpiqen të jenë në pozicione, të kuptojnë situatën, të rivendosin rendin. Dhe ishin informacionet për ta që filluan të na jepeshin. Dhe ne jemi thjesht të lumtur. Një ditë tjetër, falë të dhënave të tilla, një kolonë pajisjesh dhe një post komandë u shkatërruan. Kemi punuar në koordinatat e marra. Ata ishin të sakta.
– Sa e rëndësishme është për ju që të neutralizoni qoftë edhe një komandant të lartë, një gradë të madhe ushtarake?
– Është e nevojshme të shkatërrohen jo vetëm gjeneralët dhe fushat ajrore, por edhe sistemi i kontrollit. Vetë gjenerali nuk ka asnjë vlerë. Është vetëm një zinxhir i sistemit të kontrollit, i cili përfshin kontrollet, pikat e kontrollit dhe sistemin e komunikimit. Edhe një njësi e vogël, e mirë-menaxhuar mund të jetë mjaft efikase.
Kur ne thyejmë sistemin e qeverisjes, i gjithë sistemi bie, dhe pastaj, si kotele, ata ngjyhen në mirëqenien dhe mbrojtjen tonë. Mund të shohim qartë se e gjithë kjo ushtri “e lavdishme” ruse nuk është në gjendje të planifikojë veprime. Kur krerët e ushtrisë ruse e kuptuan këtë, ata filluan të vizitojnë personalisht vartësit e tyre. Dhe ne i mbulojmë ato këtu.
– A fluturoni që nga dita e parë e ofensivës në shkallë të plotë?
– Po, i gjithë stafi ynë punon. Edhe komandanti i njësisë fluturon si një pilot i rregullt.
– Vasylkiv u sulmua para së gjithash, në mëngjesin e 24 shkurtit…
– Por aeroplanët tanë u nxorrën nga sulmi sepse ne po përgatiteshim për një ofensivë të mundshme paraprakisht, sipas inteligjencës. Avionët dhe personeli u vendosën në zona të ndryshme ajrore. Ne arritëm të mbronim pajisjet dhe personelin. Ajo që mbeti në aeroportin e Vasylkiv u hoq nga përplasja dhe u zhduk në ajër.
Ju personalisht fluturoni në betejë çdo ditë?
Javën e parë kemi punuar jashtëzakonisht shumë. Mesatarisht, çdo ditë kryheshin 5-6 nisje nga çdo zonë ajrore.
“TË GJITHË NGA PILOTËT E VASYLK-ut janë “fantazma e Kievit”
– Sa avionë armik keni rrëzuar në llogarinë tuaj personale? A mbani statistika të tilla?
Brigada mban një regjistër të armiqëve.Ajo regjistron të gjitha rezultatet e fluturimeve tona. Ne punojmë në kushte të ndryshme, për shembull, nga këmbësoria. Detyra jonë kryesore është të shkatërrojmë armikun nga ajri. Jemi ngritur lart, të çuar drejt një armiku që mund të mos e shohim.
Pas sulmit, kryhet tërheqja. Në ditët e para të luftës pati dy beteja në zona të ngushta ajrore. Njëra ishte më 24 shkurt, kur dy SU-25 sulmuan Kievin. Dhe pastaj pati një betejë raketore gjatë natës me një aeroplan ndjekës.
Kur avioni, qoftë edhe ai i rrëzuar,pjesërisht, largohet. Nëse e ndjekim, bëhemi ne kthehemi në objektiv. Prandaj, pas aksionit, është e rëndësishme të lejmë betejën për një kohë të shkurtër. Të ndjekësh një armik mund të rrezikosh veten.
– Prano se je fantazma e Kievit, të cilit i gjithë vendi është mirënjohës!
Me këtë bashkëbiseduesi im qeshi:
– Secili nga pilotët e Vasylkiv është i njëjti fantazmë. Na bën me një Chevron (medalje nderi) ! Do ta mbajmë me krenari.
– Por edhe pilotët kanë aftësinë për ta “përfunduar” aksionin. Dhe ata nuk mund të mos e kuptojnë se një fluturim për në Ukrainë është një biletë me një drejtim, pa kthim. Shumica e tyre nuk kthehen në bazë. Pse vazhdojnë të mbahen pas timonit pilotët rusë?
– Sepse, mendoj, do të njihen si dezertorë. Ata kanë frikë se do të burgosen për mosrespektim të urdhrit. Të mos zbatosh një urdhër luftarak është me të vërtetë një vendim me vullnet të fortë. Jo të gjithë janë të aftë për këtë. Piloti që hyn në aeroplan mendon dhe sillet si burrë deri në momentin që merr drejtimin. Pas kësaj ai bëhet një objekt. Si bisturia e një kirurgu. Nuk ke kohë për mendime, vetëm arritja e qëllimit – për të përmbushur detyrën. Kështu edukohen dhe trajnohen pilotët në të gjithë botën. Unë do të them për veten time – nuk është e frikshme në një fluturim luftarak. Gjëja kryesore është të hipni dhe futuni brenda në kabinë dhe të filloni “gjuetinë’. Kjo është ajo që ju çon në nivelin i stërvitjes. Ju bëni gjithçka automatikisht.
Dhe ata mund të kenë frikë. Frika për familjen e tyre, e cila mbetet aty, në Rusi, pengje, ndërsa babai dhe burri i tyre zbatojnë një urdhër kriminal. Të gjithë e dinë se çfarë do të ndodhë me familjen e tij nëse ai refuzon të largohet. Në këtë rast, frika për familjen është shumë më e madhe se sa për veten.
– Në mëngjesin e 25 shkurtit, pashë disa luftëtarë mbi stacionin hekurudhor në Kiev. Ata zbritën poshtë…
– I patë luftëtarët tanë të Vasilkovit! Ata shkuan në bregun e majtë, në zonën e Vyshgorod. Aty, poshtë bregut, doli një palë SU-25. Me ta u zhvillua e njëjta betejë e ngushtë ajrore. Piloti i një prej avionëve armik humbi kontrollin dhe u rrëzua në tokë.
Pas një jave sulmi sfidues ndaj vendit tonë, ZRV – forcat raketore kundërajrore, të cilat që nga dita e parë funksionuan mirë në avionët rusë, filluan të veprojnë edhe më efektivisht, duke na ndihmuar. Për shkak të kësaj, humbjet e armikut u rritën ndjeshëm dhe ne kemi më pak të tilla.
Ne duhet të kërkojmë që qiejt mbi Ukrainë të mbyllen në mënyrë që Evropa ta bëjë këtë më në fund. Pavarësisht se sa efektivisht punojmë, sado që të rrëzojmë avionët e armikut, në Rusi ka shumë herë më shumë. Dhe ky është rasti kur sasia ka rëndësi!
Si do të zhvillohen më tej ngjarjet? Çfarë mendoni ju?
– Rusia humbi fazën e parë të luftës. Ajo komandohej nga gjeneralët e parketit (të zyrave jo të terrenit). Tani, siç mund ta shohim, njerëz që vërtet dinë të luftojnë kanë filluar të dërgohen në Ukrainë. Dhe ata tashmë janë marrë me pagesë. Për t’i dhënë fund luftës, ne duhet të vrasim udhëheqjen më të trajnuar të armikut. Dhe ne tashmë po e bëjmë atë. Ne i bashkuam me të dhënat e drejtuesve të Kadyrov (lideri çeçen) në bazë të anonimitetit. Të gjitha të dhënat u konfirmuan si të sakta dhe ne punuam në mënyrë efektive.
Ekuipazhi i fluturimit të brigadës sonë është i shpërndarë në zona të ndryshme ajrore. Këtu punojnë edhe pilotë nga brigada të tjera: Ivano-Frankivsk, Lutsk, Myrhorod dhe të tjerë. Brigada e Vasilkovit është bastioni i fundit. Ndërsa ne jemi këtu, rusët nuk mund të fluturojnë në qendër të Ukrainës. Ata vetë e dinë mirë që sapo dikush të arrijë këtu, avionët ukrainas do të ngrihen dhe do të japin një kundërpërgjigje të mirë.
– Këto të dhëna na i transmetojnë ata që simpatizojnë Ukrainën, të cilët përpiqen të na ndihmojnë të paktën në këtë mënyrë, – shton oficeri i inteligjencës Roman, i cili punon me aviacionin ukrainas.
– Ju vetë dëgjuat se si në konferencën për shtyp pilotët rusë të kapur thanë se ata dinin për rastet kur parashutat nuk u hapën gjatë hedhjes nga një aeroplan i rrëzuar. Për shkak të kësaj, ata prishen në vend që të shpëtojnë. Duke studiuar vendet e rrëzimit të pilotëve të armikut, ne jemi siguruar vazhdimisht që ata të vdisnin për shkak të kësaj. Ne kemi dy versione se pse ndodh kjo. E para është një urdhër për specialistët e shtabit inxhiniero-teknik të ushtrisë armike që të mos bien rob prej nesh. Dhe e dyta – ndoshta ata e bëjnë atë me qëllim, duke simpatizuar me ne. Një sabotim i tillë i brendshëm. Ata vetë po ndihmojnë për të shkatërruar pushtuesit në Ukrainë. Dhe gjatë gjithë këtyre ditëve i kujtoj vazhdimisht fjalët e Profetit tonë – Taras Shevchenko: “…dhe në tokën e rinovuar nuk do të ketë armik, kundërshtar…” Fjalët e tij duhet të përmbushen!/Violetta Kirtoka, “Censor.NET”/m.j
