Një nga personazhet e ftuar ditën e sotme në rubrikën “Ka një mesazh për ty” ishte dhe Zamira, nëna e tre fëmijëve të cilët nuk i takonte prej tetë vitesh. Historia nisi kur ish-bashkëshorti i saj u nis për në emigrim dhe asaj iu desh të qëndronte me familjen e tij. Fillimisht marrëdhënia ishte shumë mirë, por kur ai kthehej nga emigrimi dëgjonte fjalë nga ish-vjehrra dhe ish-kunata që sipas Zamirës, nuk ishin të vërteta. Bëhej fjalë për çështje nderi.
“Në një moment të papritur më tha do të të dërgoj tek vëllai. Me kaq mbaron kjo punë. Unë i kërkova ta thërrisnim vëllain dhe ta diskutonim, por ai më tha se kishte marrë fund. Unë nuk u ktheva në shtëpi. Ai më përzuri. Fillimisht rrija e mbyllur brenda me fëmijët kurse ish-burri u martua sërish. Unë nisa proces gjyqësor për të marrë fëmijët dhe aty i pashë për herë të fundit. Dy të mëdhenjtë u caktuan të rrinin me babain, ndërsa djali i vogël qëndroi me mua. Kanë kaluar tetë vite që nga ndarja dhe që nga momenti që i kam parë fëmijët. Në ditën e lindjes së tyre blija tortën dhe festoja vetëm. Mendova edhe të vrisja veten se nuk e doja jetën kur s’kisha ata. Ishte motra ajo që më shpëtoi dhe më mori në Tiranë, ku më gjeti një punë. Bashkëshorti dy javë pasi dola nga shtëpia, u martua sërish, ndërsa unë tani kam formuar një familje të re me djalin e vogël. E di që gruaja e tij e dytë është kujdesur shumë për fëmijët” tregoi ajo.
Sot Zamira kërkonte të shihte për herë të parë pas tetë viteve fëmijët e saj. Gazetari i të Dielës Shqiptare shkoi tek shtëpia ku rrinin fëmijët e saj për t’u kërkuar atyre të vinin sot në emision, por fillimisht vajza e madhe nuk pranoi. Megjithatë, me këmbënguljen e produksionit ajo erdhi sot në emision.
“Kjo është një zonjë që dikur ka qenë nëna ime. Nuk dua të flas me ty. Kur kam qenë më e vogël se 10 vjeç të kam parë diku me një person, por ti s’më ke parë. Nuk dua ta them në sy të publikut ku ka ndodhur. Kam patur një tjetër nënë në krahë dhe nuk e kam ndjerë mungesën e saj”, u shpreh Armanda për nënën e saj duke refuzuar përfundimisht ta takonte./Reevista Anabel/ma.me