Nga Jakin Marena
Situata në Partinë Demokratike zyrtare është me të vërtetë për të ardhur keq, pasi është mbërthyer në një ngërç të fortë dhe pa zgjidhje, ku të gjithë janë kthyer kundër të gjithëve.
Rikthimi i Lulzim Bashës në politikën aktive dhe shfaqja e ambicies së tij për postin e kryetarit të partisë, e materializuar dhe në zyrtarizimin e kandidaturës në kryesi dhe Këshillin Kombëtar të PD, ka trazuar ujrat apo ‘rrëkenë’ gati në ‘skadencë’ të PD-së zyrtare.
Me sa duket, jo të gjithë janë dakord me zgjedhjen e Bashës kryetar të PD, ndaj i janë rikthyer gjithnjë procedurave dhe teknicialiteteve në interpretimin e statutit të kësaj partie, një ‘fushë’ e përsosur kjo për të dhënë kundërshtitë galante për secilën palë.
Ndonëse e dinë fare mirë se drejtimi i një partie dhe suksesi i saj në garat elektorale është frymë dhe pastaj interpretim statuti, lidershipi i mbetur në PD-në zyrtare vijon të përsërisë gabimet e këtyre dy viteve të fundit, duke kërkuar ‘qiqra në hell’ me nene dhe presje statuti.
Teksa praktikisht PD është pa drejtues, po konfirmohet fakti se një nga bashkëpunëtorët më të afërt të Bashës, sekretari i përgjithshëm Gazmend Bardhi, por me heshtjen e saj dhe Jorida Tabaku, nuk e dëshirojnë rikthimin e kryetarit, me argumentin se nuk zgjidhet kriza me Bashën.
Ndërkohë që Bardhi, i mëshon fort tezës së zgjedhjes së kryetarit, vetëm pas zgjedhjeve në bazën e PD, duke e riformatuar partinë nga poshtë lart. Për pasojë është kundër dhe ditës së caktuar nga kryesia dhe këshilli kombëtar i PD për zgjedhjen e kryetarit, 29 korriku. E ka kontestuar.
Bardhi, teksa akuzon kryesinë për marrje kompetencash dhe quan ‘nul’ vendimin e Këshillit Kombëtar për caktimin e datës së zgjedhjeve për kryetarin, ngritjen e komisionit zgjedhor dhe elementët e tjerë që janë të nevojshëm për një votim të tillë brenda partisë, shprehet se nuk ka nevojë për nxitim në zgjedhjen e kreut, duke e quajtur gjithë procesin mangët e të jashtëligjshëm.
Pra, Bardhi me sa duket bën pjesë në grupin brenda PD që përjashton një kandidim të Bashës për postin e kryetarit të PD, ku sipas gjithë gjasave duke parë dhe kandidaturën që ka përballë, një figurë të panjohur publike, Lulzim Basha do të jetë dhe kryetari i ardhshëm i kësaj partie.
Pavarësisht se kërkon zbatimin e teknicialiteteve të tilla dhe shprehet në parim se duhet zgjedhur një figurë e re dhe përbashkuese për të drejtuar PD, as Bardhi, as Tabaku dhe asnjë tjetër nuk ka shprehur ambicien për të qënë drejtues i PD. Pra asnjëri s’ka paraqitur kandidaturën për të garuar përballë Bashës. Dhe nëse ecet me këtë logjikë, me zvarritje procedurash, PD-në do ta zinin zgjedhjet e përgjithshme parlamnetare të vitit 2025 pa kryetar. Morën vulën dhe logon e PD me procedurë në Apel, por nuk bëhet askush lider, as nuk prodhohet lideri i ri me procedurë.
Por ky kundërshtimi apriori pa dhënë zgjidhje i Bardhit dhe atyre që mbështesin idenë që Basha të mos jetë kryetar i PD, lë një shije të keqe por dhe shumë vend për interpetime. Pasi nuk është rastësi që Bardhi po akuzohet nga të vetët si ‘Kalë Troje” i Sali Berishës, për të shkatërruar dhe atë pjesë që ka mbetur në PD-në zyrtare. Madje arrijnë ta akuzojnë deri atje, sa thuhet se Bardhi kërkon që t’i dorëzojë vulën dhe logon e PD Berishës, që drejton “Rithemelimin” por që s’është i regjistruar me grupimin e tij më të madh në PD në gjykatë, aq sa u detyrua që në zgjedhjet e 14 majit të garonte nën siglën e Partisë së Lirisë së Ilir Metës. Hajt se mbështetja e kandidatëve të Berishës më 14 maj nga Bardhi dhe shumë deputetë të tjerë të PD, mund të hajë diskutim pasi justifikohen se i mbështetën përballë kandidatëve të Ramës. Por këto ‘piruetat’ e fundit, mbeten të pashpjegueshme nën logjikën e “forcimit të PD përmes respektimit tyë statutit”.
Pretendimi i Bardhit se po lufton për bashkimin e PD, pra duhet lënë kohë për këtë proces deri në shtator, dhe jo të zgjidhet kryetari më 29 korrik, është i kotë dhe pa bazë reale. Ndërkohë që as Berisha nuk e mohoi faktin se e mbështet Bardhin në këtë iniciativë duke u dhënë ‘frymë’ zërave që e akuzojnë sekretarin e përgjithshëm demokrat si ‘delfin’ të tij brenda PD zyrtare.
E themi këtë, sepse PD është e ndarë përfundimisht dhe “Rithemelimi” është më vete tani që drejtohet nga Berisha. Madje dhe deputetë të këtij grupimi politik janë shprehur se do të jenë parti më vete, me emër tjetër dhe të regjistruar në gjykatë. Ndërsa PD është parti tjetër.
Pavarësisht deklatave të Berishës për bashkimin e PD, por pa Bashën, Alibeajn e ndonjë ‘armik’ tjetër brenda saj, lideri historik i kësaj partie me sa duket e ka ndarë mendjen për të t’i dhënë një emër grupimin më të madh politik në PD, për ta regjistruar në gjykatë dhe mbi të gjitha për të punuar fort që të mpakë deri në shuarje sa të mundë PD-në zyrtare, përmes futjes së përçarjes dhe kalkulimeve të tij politike.
Dhe për inat të Bashës, i cili e përjashtoi nga grupi i PD dhe nga partia më pas pas shpalljes ‘non grata’ familjarisht nga SHBA, Berisha po lufton fort që gjendja e ‘agonisë’ së PD zyrtare të vijojë pafundësisht, të mbetet kryetar deri në zgjedhjet parlamentare të vitit 2005, për të thithur dhe atë pak elektorat që ka mbetur në këtë parti, që për 32 vite i dha tonin politikës shqiptare.
Por nuk përjashtohet mundësia që Berisha pret dhe ndonjë “dhuratë”, mes të cilave logon dhe vulën e PD. Luan me ‘qarin’ Berisha, dhe me sa duket pjesë e lojës, i komanduar ose jo, me veprimet e tij bllokuese është edhe Bardhi. Që këmbëngul fort vetëm tek procedurat, pa marrë parasysh se PD zyrtare, ka një mungesë lebetitëse për lider. Pasi nuk ke kujt i vë gishtin për ta kandiduar për kryetar. Basha është zgjidhja më e mirë për momentin, që të jetë lideri i PD-së.
Për më tepër që Basha është në formatin e liderëve të preferuar nga partnerët tanë ndërkombëtarë dhe ka realizuar një nga “kryeveprat” e tij, e cila do të mbahet mend tërë jetën: përjashtoi nga PD dhe la rrugëve Sali Berishën. Këtë vendim askush nuk arriti ta marrë dhe askush nuk e mendoi se mund ta bënte Basha. I cili pas 10 vitesh ‘dualitet’ me të në krye të PD arriti ta ‘vrasë’ babain e tij politik. Ndërsa tani, pasi një heshtjeje një vjeçare Basha shihet si alternativa e vetme për të qënë përballë Berishës në luftën për të marrë lidershipin e gjithë opozitës.
Por ajo që ka rënë në sy gjatë tërë kësaj kohe ka qënë fakti se Berisha dhe kryesisht mbështetësit e tij, pa përjashtuar ata që ia bëjnë punën Berishës dhe në PD-në zurtare, e cilësojnë Bashën si të kaluarën e PD, si një lider i dalë jashtë mode dhe ‘kartë e djegur’ për të drejtuar pjesën e mbetur të kësaj partie, që mban vulën dhe logon zyrtare të PD.
I numërojnë humbjet e realizuar nga viti 2013 e deri në vitin 2021, pavarësisht se dhe gjatë kësaj kohe Berisha ka qënë “tutor” i Bashës, duke mos e lënë që të qeverisë siç di vetë PD-në, e ka deklaruar publikisht vetë Basha këtë fakt. Pra dhe Berisha ka qënë bashkëpërgjegjës në të gjitha vendimet politike të Bashës, që nga përjashtimet në këtë parti të figurave që mund të thithnin vota, djegia e mandateve të deputetit, bojkoti i zgjëdhjeve për pushtetin vendor të 30 qershorit 2019 dhe i humbjeve të tjera, megjithëse ia faturojnë të gjitha akuzat për humbjet Bashës. Ndonëse koha vertetoi se ishte Berisha ai që e drejtonte realisht PD, numrat në dy palë zgjedhje këtë tregojnë, që Berisha kishte ‘paketën kontrolluese” në të gjitha ‘aksionet’ e PD, ndërsa Basha ishte thjeshtë i ‘deleguar’ i tij në këtë parti.
Dhe në momentin që pas tërheqjes një vjeçare nga posti i kreut të PD, për t’i dhënë mundësinë demokratëve që të bashkohen, me idenë se do bënte hap pas dhe Berisha gjë që lideri historik nuk e bëri, pra pas një viti kur Basha rikthehet si kandidat për kryetar dhe sipas të gjitha gjasave do zgjidhet drejtues i PD, Berisha dhe mbështetësit e tij, te “Rithemelimi” apo brenda PD zyrtare e mediat afër tij e sulmojnë Bashën si lider të dështuar, të vjetër, jashtë mode e ‘kartë e djegur’.
E sulmon pikërisht Berisha, i cili ka që në shkurt 1991 në krye të PD, duke provuar postin e Presidentit, më pas dhe të kryeministrit, i cili humbi në zgjedhjet e para pluraliste më 31 mars 1991, ia dhanë me frymë popullore më 22 mars 1992 pushtetin, u bë dhe president, humbi zgjedhjet vendore 6 muaj më vonë përballë Nanos që e futi në burg, humbi referendumin për Kushtetutën, vodhi votat më 26 maj 1996, për të rrëzuar shtetin një vit më vonë pas shembjes së firmave mashtruese piramidale, dhe dorëzuar dhe pushtetin duke humbur përballë socialistëve.
Berisha i humbi të gjitha betejat elektorale përballë kundërshtarit politik PS, deri në vitin 2005, ku falë rrethanave dhe përçarjes së PS pas daljes së LSI të Ilir Metës, shtuar këtu dhe dëshirën e Nanos për të qënë president, premtim i Berishës ky, realizoi fitoren e diskutushme po përmes Metës të vitit 2009 ndaj Ramës, humbjen shokuese në vitin 2013 dhe tërë humbjet deri në vitin 2023, pa llogaritur të gjitha humbjet për pushtetin vendor ku dominancë ka qënë gjithnjë PS.
Pra me tërë këtë arsenal humbjesh mbi kurriz, i shpallur ‘non grata’ e i ‘përvëluar’ në raport me qytetarët shqiptarë dhe sidomos me partnerët tanë ndërkombëtarë që e kanë shpallur ‘non grata’ apo pjesa tjetër që e trajtojnë si të tillë, Berisha gjen ‘luksin’ që të akuzojë Bashën si ‘kartë të djegur’ dhe si të papërshtatshëm për të drejtuar PD zyrtare apo opozitën e bashkuar.
Eshtë vërtetë ironike që Berisha të kërkojë të jetë protagonist në PD zyrtare, që tashmë s’ka asnjë lidhje me të, qoftë vetë apo me levat e tij, ndërkohë që në dy palë zgjedhje e tregoi qartë se nuk është i zoti të sjellë opozitën në pushtet, nuk shtoi asnjë votë për opozitën. Përkundrazi, me sjelljen e tij politike, me rikthimin e tij në krye të grupimit më të madh në PD dhe kalimin e kësaj partie në ‘stanjacion’ politik e drejt shuarjes, i humbi PD-së plot 250 mijë vota, pasi zgjedhjet e 14 majit u bojkotuan masivisht nga demokratët.
Me gjithë rezervat që kemi për Bashën, duhet ta pranojmë se është shumë më i pranueshëm nga secili në radhët e PD, nga Berisha po e po, që të garojë e të fitojë postin e kreut të PD zyrtare. Të paktën derisa të dalë një figurë përbashkuese nga radhët e opozitës për të qënë lideri i ri i PD, për shkak se Alibeaj, Bardhi e Tabaku e ‘dogjën’ shansin e tyre për t’u bërë liderë. Thjeshtë mbeten në kufijtë e liderëve lokalë dhe teknicienëve burokratë partie, që nuk lëvizin nga kryeqyteti.
Aq më tepër që Berisha i ‘djegur’ përfundimisht në të gjitha planet, në planin politik dhe atë biologjik, s’mund të ngrejë kauza të tilla se Basha është i ‘djegur’ politikisht në raport me të apo me këdo në PD-në aktuale, për të qënë lideri i PD. Jo se do sjellë opozitën në pushtet Basha, të kuptohemi, por sëpaku ka gjithë të drejtën e zotit, para Berishës që të jetë lider i PD. I kësaj PD-je në agoni, e cila zgjatet akoma më shumë përmes procedurave të Bardhit, dhe makinacioneve të Berishës.
